Oι εγγυητές μέσα από το φακό της αφερεγγυότητας

Το θέμα των εγγυητών μονοπώλησε τη συζήτηση για το πλαίσιο αφερεγγυότητας. Η Κύπρος βιώνει το εξής παράδοξο. Ο κάθε σύζυγος, κουμπάρος, αδελφός μπήκε εγγυητής σε δάνειο που τώρα θεωρείται «κόκκινο». Οι τράπεζες θα κυνηγήσουν τους εγγυητές για οφέλη των πρωτοοφειλετών. Το πρόβλημα με τους εγγυητές είναι τεράστιο και θα αποτελέσει ένα ακόμη αγκάθι στο δρόμο για την ανάκαμψη της οικονομίας, ενώ ίσως προκαλέσει τριγμούς στον κοινωνικό ιστό.

Το ΙnBusinessNews παρουσιάζει τα όσα προνοεί το πλαίσιο αφερεγγυότητας για τον χειρισμό των εγγυητών στις περιπτώσεις που ο οφειλέτης μπει σε Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής (ΠΣΑ) και στην περίπτωση πτώχευσης.
Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής.

Ο χειρισμός των εγγυητών σε αυτή την περίπτωση αφορά εγγυητές που είναι φυσικά πρόσωπα κι έχουν εγγυηθεί χρέη που περιλαμβάνονται σε ΠΣΑ σε συναινετικά κι επιβαλλόμενα. Ο πιστωτής ενημερώνει τους εγγυητές αναφορικά με την επαλήθευση χρέους και την αποδοχή ή απόρριψη της επαλήθευσης από τον επίσημο παραλήπτη/διαχειριστή.
Οι εγγυητές θα έχουν ευθύνη μόνο για το ποσό της διαφοράς που προκύπτει από το υπόλοιπο του χρέους μειον της αξίας της εξασφαλισμένης περιουσίας (εάν υπάρχει). Για παράδειγμα, εάν η περιουσία που υπόκειται σε εξασφάλιση εκτιμήθηκε στις 80 χιλ. και το δάνειο ανέρχεται στις 100 χιλ., η ευθύνη του εγγυητή περιορίζεται στις 20 χιλ. Εάν το υπόλοιπο του δανείου είναι μικρότερο από την αξία της εξασφαλισμένης περιουσίας, τότε οι εγγυητές απαλάσσονται από τις υποχρεώσεις τους. Σε περίπτωση διάθεσης εξασφαλισμένης περιουσίας για ποσό μεγαλύτερο από το ποσό της εκτιμημένης αξίας της εξασφαλισμένης περιουσίας, θα πρέπει να επιστραφεί τυχόν ποσό που έχει ήδη καταβληθεί από τον εγγυητή.

Για τρια χρόνια από την ημερομηνία έναρξης του νόμου η κύρια κατοικία του εγγυητή δεν θα μπορεί να εκποιηθεί για αποπληρωμή του χρέους, εκτός από τις περιπτώσεις που εγγυητής έχει βάλει ως εξασφάλιση την πρώτη του κατοικία για δάνειο του πρωτοφειλέτη (αλλά σε περίπτωση που η οποιαδήποτε εξασφάλιση προκύπτει από μέμο η κύρια κατοικία του εγγυητή προστατεύεται).

Εγγυητής ο οποίος εγγυήθηκε το χρέος που περιλαμβάνεται στο Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών απαλλάσσεται από οποιαδήποτε ευθύνη σε σχέση με αυτό καθώς και σε σχέση με οποιεσδήποτε άλλες υποχρεώσεις σε σχέση με αυτό και τυγχάνει της ίδιας προστασίας με τον χρεώστη.

Ο εγγυητής προστατεύεται πλήρως από πράξεις του πιστωτή σε περιπτώση που:
Α) η περιουσία του εγγυητή, ως αυτή προκύπτει από την κεφαλαιουχική του κατάσταση, αφαιρουμένων των υποχρεώσων του και εξαιρουμένης της κύριας κατοικίας του, δεν υπερβαίνει τις 750 χιλ. Και
Β) η εγγύηση του δόθηκε για χρέος το οποίο:
Δεν υπερέβαινε τις 250 χιλ. Κατά το χρόνο σύναψης της εγγύησης ή κατά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του νόμου, καλύπτεται από ΠΣΑ και εξασφαλίζεται από την κύρια κατοικία του χρεώστη.

Πτώχευση
Οι εγγυητές θα έχουν ευθύνη μόνο για το ποσό της διαφοράς που προκύπτει από το υπόλοιπο του χρέους μειον της αξίας της εξασφαλισμένης περιουσίας (εάν υπάρχει). Για παράδειγμα,  εάν το υπόλοιπο του χρέους είναι μικρότερο από την αξίατης εξασφαλισμένης περιουσίας, τότε οι εγγυητές απαλάσσονται από τις υποχρεώσεις τους. Εάν το υπόλοιπο του χρέους (πχ 100 ευρώ) είναι μεγαλύτερο από την αξία της εξασφαλισμένης περιουσίας όπως καθορίζεται στην επαλήθευση (πχ 80 ευρώ) τότε ο πιστωτής θα μπορεί να λάβει δικαστικά ή νομικά ή άλλα μέτρα εναντίον του εγγυητή μόνο για το ποσό της διαφοράς μεταξύ της αξίας της εξασφαλισμένης περιουσίας και του υπόλοιπου χρέους (20 ευρώ). Εάν η περιουσία πωληθεί 70 ευρώ, ο πιστωτής μπορεί να απαιτήσει μόνο τη διαφορά μεταξύ της αξίας της εξασφαλισμένης περιουσίας όπως καθορίζεται στην επαλήθευση και του υπολοίπου του χρέους (μόνο 20 ευρώ).
Σημειώνεται επίσης ότι σε περίπτωση διάθεσης εξασφαλισμένης περιουσίας για ποσό μεγαλύτερο από το ποσό της εκτιμημένης αξίας της εξασφαλισμένης περιουσίας, θα πρέπει να επιστραφεί τυχόν ποσό που έχει ήδη καταβληθεί από τον εγγυητή.

Τέλος, αναφέρεται ότι η δυνατότητα του πιστωτή να καταχωρήσει αγωγή εναντίον εγγυητή περιορίζεται στα δύο χρόνια μετά από την ημερομηνία επαλήθευσης του χρέους από τον επίσημο παραλήπτη ή διαχειριστή. Το δικαίωμα του εγγυητή να καταχωρήσει αγωγή εναντίον της εταιρείας ή εναντίον συνεγγυητή του περιορίζεται στα τρία χρόνια μετά την καταβολή πληρωμών από τον εγγυητή.