Χ. Μέσης: Να αντιμετωπιστούν οι στρεβλώσεις στον τουρισμό

Θέμα «μείζον» για τη Λεμεσό είναι η προώθηση υλοποίησης του πάγιου και διαχρονικού αιτήματος για τη δημιουργία Συνεδριακού Kέντρου στη Λεμεσό.

Σε συνέντευξή του στο InBusinessNews, o βουλευτής του ΑΚΕΛ Χρίστος Μέσης αναλύει τις προοπτικές που έχει η πόλη της Λεμεσού, ενώ ασκεί κριτική για την καθυστέρηση που παρατηρείται σε έργα υποδομής που θα αναβαθμίσουν την πόλη και επαρχία. Επιβάλλεται, σημείωσε, να αντιμετωπιστούν λάθη του παρελθόντος που οδήγησαν σε σοβαρές στρεβλώσεις την τουριστική μας βιομηχανία.

Ποια θεωρείτε ότι είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα της Λεμεσού;

Αποτελεί γεγονός ότι, πέρα από τα γενικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε ως χώρα, η Λεμεσός αντιμετωπίζει σήμερα και πολλές ιδιαίτερες προκλήσεις. Πρόκειται θα έλεγα για προκλήσεις που άπτονται περισσότερο της δημιουργίας υποδομών.

Καταρχάς, επιβάλλεται να αντιμετωπιστούν λάθη του παρελθόντος που οδήγησαν σε σοβαρές στρεβλώσεις την τουριστική μας βιομηχανία. Αναφέρομαι, βέβαια, τόσο στις τουριστικές πολιτικές του ΚΟΤ, όσο και στις πλείστες λανθασμένες επιλογές άλλων κρατικών οργάνων, όπως οι πολεοδομικοί και οι συγκοινωνιακοί σχεδιασμοί. Από τις ευθύνες, βέβαια, δεν νομίζω ότι είναι άμοιροι ευθυνών και οι ιδιωτικοί φορείς, όπως ξενοδόχοι, εστιάτορες, ταξιδιωτικοί πράκτορες και άλλοι. 

Δεν θα αποφύγω την αναφορά και στη μη επαρκή αξιοποίηση του λιμανιού, που αποτελεί από μόνη της ένα κεφάλαιο που επιδέχεται αυστηρότατη κριτική. Αλλά και η μη αξιοποίηση άλλων υποδομών ή ακόμη η έλλειψη άλλων υποδομών, όπως το Συνεδριακό Κέντρο, το Τεχνολογικό Πάρκο, ένα ικανό οδικό δίκτυο που να συνδέει γρήγορα την πόλη με την επαρχία. Σύγχρονα ιατρικά κέντρα, σε αριθμό και γεωγραφική θέση. Ένα σύγχρονο στάδιο. Αλλά και άλλα πολλά. 

Πώς θα συμβάλει η Βουλή στην τόνωση της επιχειρηματικής δραστηριότητας;

Το μεγαλύτερο πρόβλημα αυτή την στιγμή για τις επιχειρήσεις, ιδιαίτερα την βιομηχανία, είναι το ενεργειακό, δηλαδή το υψηλό κόστος ηλεκτρικού ρεύματος. Δυστυχώς, όμως, φαίνεται να έχουμε μια κυβέρνηση που κινείται με ρυθμούς χελώνας και συχνά ανεξήγητα αποσυναρμολογεί υφισταμένες δομές και υποδομές, περιπλέκοντας αφάνταστα τα πράγματα. Θυμηθείτε την αποσυναρμολόγηση της ΚΡ.ΕΤ.Υ.Κ, της οποίας άλλαξε καταστατικό και ρόλο. Ενώ η ενδιάμεση λύση για φθηνότερη ενέργεια παραμένει στο πουθενά. 

Το δεύτερο μεγάλο πρόβλημα είναι η δανειακή ανεπάρκεια, δηλαδή η έλλειψη ρευστότητας. Όπου, δυστυχώς, έχουμε καθημερινά να αντιμετωπίσουμε πολιτικές και νομοσχέδια από μέρους της κυβέρνησης που κάθε άλλο κινούνται έγκαιρα και προς την ορθή κατεύθυνση. Θυμίζω το θέμα των εκποιήσεων. Ένα θέμα άρρηκτα δεμένο και με το ψηλό ποσοστό των μη εξυπηρετουμένων δανείων. Ένα κατεπείγον θέμα, όπου και γίναμε μάρτυρες τόσο της απαράδεκτης καθυστέρησης να το καταθέσει στη βουλή, όσο και της χλιαρής διαπραγμάτευσης που έκαμε με την τρόικα. 

Για να αναφέρω μόνο ενδεικτικά κάποια φλέγοντα θέματα που αυτή την στιγμή προσπαθούμε, σε αντίθεση με την κυβερνητική νοοτροπία, να αντιμετωπίσουμε ή έστω να βελτιώσουμε προς όφελος της οικονομίας και δη της ανάπτυξης και της επιχειρηματικότητας.  

Ως βουλευτής της Λεμεσού τι προτίθεστε να προωθήσετε ώστε να εδραιωθεί η Λεμεσός ως επιχειρηματικό κέντρο;

Θέμα «μείζον» θα έλεγα είναι η προώθηση υλοποίησης του πάγιου και διαχρονικού αιτήματος για τη δημιουργία Συνεδριακού κέντρου στη Λεμεσό. Η κατασκευή του Τεχνολογικού Πάρκου στην περιοχή Πεντακώμου, που φαίνεται πως και με τις δικές μας παρεμβάσεις, μπαίνει σε πορεία υλοποίησης. Ο δρόμος Λεμεσού – Σαϊττά είναι επίσης ένα σημαντικό έργο της ευρύτερης επαρχίας Λεμεσού. Μεγάλο ακόμη πρόβλημα για πολλές βιομηχανίες είναι και τα ψηλά ενοίκια τεμαχίων στις Κυβερνητικές Βιομηχανικές Περιοχές. Αλλά και  οι χρονοβόρες και πολύπλοκες διαδικασίες για τη έκδοση αδειών παραμονής σε ερευνητές και επιστήμονες από τρίτες χώρες. 

Αυτά δε είναι τα ελάχιστα που θα μπορούσα έτσι αυθόρμητα να παραθέσω. Ωστόσο, παρά τα όποια προβλήματα υπάρχουν σήμερα στην πόλη μας, δεν μπορεί να παραγνωριστεί το γεγονός ότι σειρά έργων τα τελευταία χρόνια που έχουν προωθηθεί από τις τοπικές αρχές, όπως η ανάπλαση του παραλιακού μετώπου και της επίχωσης, καθώς και του άλλοτε βουβού ιστορικού κέντρου της Λεμεσού, σε συνδυασμό βέβαια με τη λειτουργία του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου, συνέβαλαν αποφασιστικά στην ανάπτυξη της πόλης. 

Γιατί σίγουρα υπάρχουν προοδευτικοί άνθρωποι σε αυτή την πόλη που νοιάζονται. Ιδιαίτερα αναφέρομαι στους νυν και τέως δημάρχους της πόλης Ανδρέα Χρίστου και Δημήτρη Κοντίδη, αλλά και στους άλλους δήμαρχους της ευρύτερης Λεμεσού, καθώς και στις τελευταίες διοικήσεις  του ΕΒΕΛ από τους νυν και τέως προέδρους Κώστα Γαλαταριωτη και Φιλόκυπρο Ανδρέου, μαζί με το σύνολο των μελών των συμβούλιων τους.

Πώς μπορεί το κράτος (έχοντας περιορισμένους πόρους) να οδηγήσει σε οικονομία σε ανάκαμψη.

Η σίγουρη απάντηση στο ερώτημα σας είναι πως: «η ανάπτυξη δεν επιτυγχάνεται με πολιτικές λιτότητας και περικοπών»! Όπως είπε κάποτε ένας ιστορικά σημαντικός οικονομολόγος, «για να γυρίσει ο μύλος χρειάζεται να τρέξει νερό». Να τρέξει χρήμα στην αγορά. Έτσι επέρχεται η ανάπτυξη. Με τις πολιτικές λιτότητας και τις περικοπές εισοδημάτων, αυτό που επιτυγχάνεται είναι η μείωση της κατανάλωσης, της διακίνησης προϊόντων, των θέσεων εργασίας και το κλείσιμο επιχειρήσεων. Επαναλαμβάνοντας έτσι ατέρμονα  τον φαύλο κύκλο. Δυστυχώς όμως αυτή είναι η ιδεολογία και η πολιτική της παρούσας κυβέρνησης.

Ρίξτε μια ματιά στον φετινό κρατικό προϋπολογισμό και πέστε μου αν άδικα τον χαρακτήρισα από το βήμα της Βουλής, ως «αναπτυξιακά φοβικό»! Όπου π.χ. για το Υπουργείο Εσωτερικών, στο τριετές Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Πλαίσιο αποκαλύπτεται πως ο αναπτυξιακός  σχεδιασμός του Υπουργείου αντί σε αύξηση, υπόκειται μέχρι το 2017 σε συρρίκνωση  22%.

Δυστυχώς για τις κυβερνητικές πρακτικές, η ύφεση χρειάζεται επεκτατική πολιτική από το κράτος, επενδύσεις και έργα υποδομών που να «ρίχνουν νερό στον μύλο» και να αναστρέφουν τον φαύλο κύκλο της λιτότητας, σε κύκλο ανάπτυξης, δημιουργίας θέσεων εργασίας και ευημερίας της χώρας και του λαού μας.