Μεγάλοι παραγωγοί της Κύπρου στο νέο τεύχος IN Business

Χέρια ολοκόκκινα από το χώμα, φουσκωμένα από το κρύο. Στο πρόχειρο τραπέζι ψωμί, ντομάτες και ελιές για δεκατιάνο. Το πρόσωπο ηλιοκαμένο, με τον χρόνο να αυλακώνει το δέρμα πριν από την ώρα του. Μουτζουρωμένο, αλλά ταυτόχρονα ολόλαμπρο από ένα φωτεινό ειλικρινές χαμόγελο.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΚΟΑΠ, 36.000 Κύπριοι λαμβάνουν οικονομική στήριξη από τον οργανισμό. Άτομα τα οποία επέλεξαν το επάγγελμα του αγρότη. Μια δύσκολη εργασία για το σώμα, αλλά βάλσαμο για το πνεύμα, αφού καταπιάνονται με αυτό που αγαπούν περισσότερο από όλα, τη γη. Αυτοί γεμίζουν το ψυγείο μας με ζουμερά και φρέσκα φρούτα, το φούρνο μας με πατάτες και το τραπέζι μας με δροσιστικές σαλάτες.

Η κυπριακή οικονομία δεν είναι μόνο τα λογιστικά και δικηγορικά γραφεία ούτε μόνο τα ξενοδοχεία και τα εστιατόρια. Η γη είναι ένα ακόμα πολύ σημαντικό κομμάτι της. Ίσως να μη συνεισφέρει πολλά στο ΑΕΠ της χώρας, σίγουρα όχι όσα θα μπορούσε, αποτελεί ωστόσο νευραλγικό μέρος της βιοποριστικής αλυσίδας. Ένας κλάδος παραμελημένος, που δεν απασχολεί ιδιαίτερα τα συμφέροντα των κρατούντων, τις βουλευτικές επιτροπές και τα εξώφυλλα των εφημερίδων. Ένας τομέας χωρίς στρατηγικό πλάνο ανάπτυξης και στόχους, που αν του δινόταν η απαραίτητη σημασία θα απέδιδε τα δεκαπλάσια.

Πριν από περίπου δύο μήνες αποφασίσαμε να ανοίξουμε το κεφάλαιο κυπριακή γεωργία. Επικεντρωθήκαμε στη φυτική παραγωγή με στόχο να παρουσιάσουμε μεγάλους αγρότες με βάση τον όγκο της παραγωγής τους.
Έτσι, για πρώτη φορά βγήκαμε από το γραφείο και αγγίξαμε τον «βασανισμένο» κλάδο της γεωργίας. Ενώ λοιπόν συνηθίσαμε να μπαινοβγαίνουμε σε γραφεία εταιρειών, σε βιομηχανίες, υπουργεία και τράπεζες αυτή τη φορά η διαδρομή ήταν off- road.

Πρώτη στάση κάναμε στα σιτηρά της Αθηαίνου, για να κατηφορίσουμε στο κατακόκκινο χώμα της Σωτήρας και να μαζέψουμε πατάτες. Στη συνέχεια θαυμάσαμε ατελείωτες εκτάσεις με καρπούζια και πεπόνια στη γη του Παραλιμνίου και εκστασιαστήκαμε στους «κρεμαστούς κήπους» με φράουλες της Δερύνειας και… όχι της Βαβυλωνίας. Η πορεία μας ακολούθως ήταν προς τα δυτικά. Από τις φημισμένες ντομάτες της Οδούς οδηγηθήκαμε στα ζουμερά πορτοκάλια στο Φασούρι. Καταλήξαμε σε μια γαλήνια περιδιάβαση σε ελαιώνες στο Παραμάλι, όπου ανάμεσα στα πράσινα βουνά ξεπρόβαλε το γαλάζιο της θάλασσας. Ο δρόμος μας οδήγησε το Πισσούρι, όπου μάθαμε τα πάντα για το σταφύλι. Τελευταίος σταθμός η μακρινή Πέγεια, ξακουστή για τις μπανάνες της, μας άφησε με την πιο γλυκιά γεύση.

Συνολικά μιλήσαμε με 25 αγρότες. Με εννέα από αυτούς συναντηθήκαμε για να τους φωτογραφήσουμε, να ακούσουμε τα προβλήματά τους, να μάθουμε τους στόχους τους και να διαπιστώσουμε ιδίοις όμμασι τι σημαίνει «αγάλι - αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι». Τους επιλέξαμε τυχαία, με τρόπο, όμως, που να έχουμε ευρεία γκάμα προϊόντων από όλες τις περιοχές της Κύπρου.

Ολόκληρο το θέμα στο επόμενο τεύχος του IN Business που κυκλοφορεί στα περίπτερα την Κυριακή 3 Μαΐου.