Κυριακή, γιορτή και shopping

Δισεπίλυτος γρίφος το θέμα των ωραρίων των καταστημάτων ενώ θα μπορούσε να παρομοιαστεί με έναν ποδοσφαιρικό αγώνα. Δύο τα αντίπαλα στρατόπεδα (οι υπεραγορές και μεγάλα καταστήματα εναντίον των μικρομεσαίων επιχειρήσεων), διαιτητής η υπουργός Εργασίας, Ζέτα Αιμιλιανίδου και οι καταναλωτές να ζητωκραυγάζουν στις κερκίδες. Η μια ομάδα, θεωρητικά οι δυνατοί με τους υψηλούς τζίρους και από την άλλη 11 οργανώσεις- σύνδεσμοι και ειδικά καταστήματα. Αλληλοκατηγορούνται για πολιτικές πλάτες και συμφέροντα. 
 
Ένα debate που γίνεται για χρόνια και μέση λύση δεν βρέθηκε. Το υπουργείο Εργασίας εδώ και δύο χρόνια που εφαρμόστηκε το μέτρο θα έπρεπε να συνυπολογίσει τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα και να έχει μια ξεκάθαρη στάση που θα έκλεινε τα στόματα των επικριτών του. Από τη μια, να μας δείξει πόσοι άνεργοι έχουν προσληφθεί και πόσο βοήθησε την κυπριακή οικονομία η διεύρυνση του ωραρίου. Έγινε ανεξάρτητη έρευνα καταναλωτών; 

Από την άλλη, να μας απαντήσουν εάν υπάρχουν στοιχεία για το πόσες μικρομεσαίες επιχειρήσεις έβαλαν λουκέτο ένεκα του μέτρου (κι όχι λόγω του ακριβού ρεύματος και της ύφεσης γενικά του κλάδου). Το υπουργείο έχει τέτοιου είδους στοιχεία; Εξέτασε τον αντίκτυπο που είχε στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις η διεύρυνση του ωραρίου; Μια άλλη παράμετρος είναι ποιος πουλά τι. Έχει γίνει μελέτη της πρακτικής καταστημάτων του εξωτερικού, έρευνα στους καταναλωτές, ακόμα και στους επιχειρηματίες;

Αναντίρρητα, πρέπει να προστατευτούν οι μικρομεσαίοι, αλλά να διασφαλιστεί ο ανταγωνισμός επί ίσοις όροις και όχι στη βάση του ότι η Κυριακή είναι μέρα ξεκούρασης και ανάπαυσης για τους εργαζομένους. Ο Θεός και η χριστιανική πίστη ήθελαν το Σάββατο ως αργία, ενώ ο Μέγας Κωνσταντίνος επέβαλε την Κυριακή ως μέρα ανάπαυσης.

Άλλωστε, οι ρυθμοί της ζωής άλλαξαν, το Σαββατοκύριακο είναι ευκαιρία για τους υπαλλήλους που σχολνούν η ώρα 5 τις καθημερινές (ναι δεν είναι όλοι κυβερνητικοί) να κάνουν τα ψώνια τους. 

Δημοσιογράφοι, νοσηλευτές, αστυνομικοί, πυροσβέστες, γιατροί και πολλοί άλλοι δουλεύουν με βάρδιες. Οι ξενοδοχουπάλληλοι  που δουλεύουν έξι μήνες στα ξενοδοχεία και στα τουριστικά καταλύματα δεν βλέπουν Σαββατοκύριακα και δουλεύουν έξι μέρες τη βδομάδα.

Δύο είναι οι λύσεις. Είτε αφήνεις ελεύθερη την αγορά όπου ο καταναλωτής επιλέγει το κατάστημα που θέλει και το προϊόν που θέλει είτε την ρυθμίζεις. Θα πρέπει όμως να έχεις επιχειρήματα να το στηρίξεις. Ήταν καιρός για νομοθετική ρύθμιση και αυτό το έχουν παραδεχτεί και οι δύο πλευρές. Τα διατάγματα δεν μπορούσαν να κρατήσουν για πάντα. 

Δειτε Επισης

Παράνομη κτηματομεσιτεία και σφετερισμός ελληνοκυπριακών περιουσιών στα κατεχόμενα
Χαλλούμι ΠΟΠ: Πώς η κατοχύρωση, του προσέδωσε προστιθέμενη αξία
Make love… not war! Επικοινωνία εν καιρώ πολέμου και ηθική ευθύνη
Δώδεκα χρόνια στρατηγικής προόδου για το οικοσύστημα επενδυτικών ταμείων της Κύπρου
Παγκόσμια κρουστικά κύματα: Η απειλή του Ιράν να κλείσει τα στενά του Ορμούζ και οι διεθνείς επιπτώσεις
4 διαπιστώσεις από την εκπαίδευση 2 εκατομμυρίων ανθρώπων στην AI: Η δέσμευση της Amazon που έγινε πράξη
Τι πετύχαμε στην Ευρώπη για τα εναλλακτικά καύσιμα στις αερομεταφορές
Η Λευκωσία είναι άδεια, αλλά μας νοιάζει μόνο αν κολλάει η κίνηση
Αυστηρή εποπτεία των ΚΕΠΕΥ με βάση τα ευρωπαϊκά πρότυπα
Substance: Η νέα πραγματικότητα για τις διεθνείς εταιρείες στην Κύπρο