Ώριμη παρέμβαση
16:08 - 26 Φεβρουαρίου 2015
Το τεύχος Μαρτίου είναι για το IN Business πάντοτε επετειακό, διότι κάθε χρόνο τέτοιο μήνα κλείνουμε ακόμα ένα χρόνο ζωής. Μετράμε φέτος εννέα από την πρώτη μέρα που το περιοδικό έκανε την εμφάνισή του, θέλοντας να ενισχύσει το κυπριακό επιχειρείν. Κάνοντας ένα ακόμα απολογισμό, θεωρούμε πως το έχουμε πράξει για μια ακόμη χρονιά.
Οφείλω να ομολογήσω πως συχνά δέχομαι πειράγματα από τους συναδέλφους στο γραφείο, κάθε Μάρτιο που θεωρώ ότι υπάρχει κάτι για να γιορτάσω. Η δεκάχρονη (αισίως), όμως, πορεία μας και η σχέση μας με τον κάθε αναγνώστη - στέλεχος και επιχειρηματία είναι κάτι που πιστεύω αξίζει να γιορτάζουμε με κάθε ευκαιρία.
Σε αυτό το τεύχος, πέρα από τη δική μας επέτειο, έχουν περάσει δύο δύσβατα χρόνια από το κούρεμα και την απαρχή της εφαρμογής του Μνημονίου. Έπειτα από δύο σκληρά έτη ερχόμαστε με ένα επετειακό τεύχος - σε μια χρονιά που η Κύπρος έκανε βήματα προς τα εμπρός, ενώ συνάμα αναμένονται σημαντικές αποφάσεις και μεταρρυθμίσεις - να ζητήσουμε από νέους ανθρώπους, που σε αυτούς ανήκει η επόμενη μέρα και η μελλοντική Κύπρος, να μοιραστούν τις δικές τους σκέψεις και προτάσεις για την οικονομία και τις επιχειρήσεις. Επικοινωνήσαμε συνολικά με περισσότερα από 70 στελέχη, για να έχουμε, τελικά, σήμερα τις απαντήσεις από 41, οι οποίοι μίλησαν και απάντησαν σε ερωτήματα για το παρόν και το μέλλον του κυπριακού επιχειρείν και της κοινωνίας γενικότερα, ενώ μοιράστηκαν ταυτόχρονα μαζί μας και το προσωπικό τους όραμα.
Οι απόψεις τους καθαρές και συγκεκριμένες. Μια παρέμβαση δυνατή και μια φωνή άλλη, σε σχέση με αυτές που ακούμε καθημερινά. Μια παρέμβαση συνειδητοποιημένη, μακριά από υπερβολές και επαναστάσεις χωρίς περιεχόμενο.
Στέκομαι, όμως, ιδιαίτερα στην ερώτηση που αφορούσε στην Κύπρο και τις μνημονιακές της υποχρεώσεις. Ενώ αυτό το τεύχος και το κυρίως θέμα ολοκληρώνονταν στη σκιά των διαπραγματεύσεων της νεοεκλεγμένης Ελληνικής Κυβέρνησης με την Τρόικα, που συνεπήραν αρκετούς σ’ ένα πανηγύρι αντιευρωπαϊκό, η απάντηση των Κυπρίων στελεχών ήταν σχεδόν ομόφωνη πως η Κύπρος όχι μόνο σωστά ακολουθεί το Μνημόνιο, αλλά το τελευταίο ήταν, μάλιστα, καταλύτης τομών που έπρεπε προ καιρού να εφαρμοστούν.
Αυτή η πεποίθηση δεν εκπέμπει τίποτα άλλο παρά έννοιες, όπως, σοβαρότητα, συνειδητοποίηση και αποδοχή λαθών, πραγματικά αξιοζήλευτες, όταν προέρχονται από μια ομάδα νέων ανθρώπων. Κι αφού σε αυτούς εναποθέσαμε στην κυριολεξία το μέλλον του επιχειρηματικού κόσμου, νιώθουμε ήδη πιο ασφαλείς. Τώρα απομένει το νεανικό τους όραμα, όπως αυτό εκδηλώνεται μέσα από το πάθος του νεαρού της ηλικίας τους, να μας εμπνεύσει, ώστε να δούμε πραγματικά καλύτερες μέρες.