Μνημόνιο: Η παραλογία σε όλο της το μεγαλείο

Κοντεύουμε να τρελαθούμε στην Κύπρο. Τι σημαίνει αντιμνημονιακός και μνημονιακός; Γιατί τα κόμματα προσπαθούν, να μας διαχωρίσουν σε αντιμνημονιακούς και μνημονιακούς; Γιατί οι κομμουνιστές και οι συντεχνίες είναι κατά κύριο λόγο αντιμνημονιακοί;

Καταλαβαίνω να χωριστούμε σε αυτούς που θέλουν δάνειο (από την Ευρώπη και ΔΝΤ) και αυτούς που δεν θέλουν. Αυτή είναι μια καθαρή επιλογή. Άλλη καθαρή επιλογή είναι, μεταξύ αυτών, που θέλουν να μείνουν στο ευρώ και αυτών που θέλουν να πάμε πίσω στη λίρα.

Καλώς ή κακώς αποφασίσαμε να δανειστούμε από την ΕΕ και το ΔΝΤ και να μείνουμε στο ευρώ. Το μνημόνιο είναι απλά η συμφωνία που υπογράψαμε με τους δανειστές μας η οποία προνοεί το επιτόκιο, την περίοδο αποπληρωμής και πολλές άλλες πρόνοιες που συμφωνήθηκαν, για να μπορέσουμε να αποπληρώσουμε τις οφειλές μας.
Αυτές οι «άλλες πρόνοιες» συμφωνήθηκαν, γιατί τόσο οι δανειστές μας όσο και εμείς, πιστεύουμε ότι στη χώρα μας υπάρχουν σπατάλες, διασπάθιση δημοσίου χρήματος, αναποτελεσματικότητα στην κρατική διοίκηση, φοροδιαφυγή κλπ.

Αυτές οι «άλλες πρόνοιες» προσπαθούν να διορθώσουν διάφορα προβλήματα για να είμαστε σε θέση να βελτιώσουμε τα οικονομικά του κράτους και να μπορούμε να λειτουργούμε ως ένα ανεξάρτητο, δημοκρατικό κράτος, χωρίς να χρειαζόμαστε προγράμματα στήριξης. Μέχρι τότε πρέπει να τηρήσουμε τη συμφωνία μας όχι γιατί το λέει η Τρόικα, αλλά γιατί μας συμφέρει.

Πολλοί λένε ότι το μνημόνιο είναι υπέρ της λιτότητας και άρα αντιαναπτυξιακό. Ο περιορισμός της σπατάλης δεν είναι λιτότητα και δεν επηρεάζει την ανάπτυξη. Απλώς προωθεί την κοινωνική δικαιοσύνη, αφού οι περικοπές στις σπατάλες και η πάταξη της φοροδιαφυγής μπορεί να εξοικονομήσουν πόρους που μπορούν να διατεθούν σε συντάξεις και επιδόματα, εκεί που τα έχουν ανάγκη.

Εξίσου σημαντικό είναι ότι οι πόροι που θα εξοικονομηθούν από τον περιορισμό των σπαταλών, της διασπάθισης του δημοσίου χρήματος, της φοροδιαφυγής κλπ μπορούν να διατεθούν σε έργα που θα φέρουν ανάπτυξη. Δυστυχώς, η κυβέρνηση δεν έχει επενδύσει σημαντικά κεφάλαια για την ανάπτυξη, γιατί δεν έχει κάνει ακόμη σοβαρές περικοπές. Υπολείπονται σημαντικές διαρθρωτικές αλλαγές για να κάνουμε εξοικονομήσεις.

Ποιοι δεν θέλουν το μνημόνιο; Κυρίως αυτοί που επωφελούνται από τις σπατάλες του κράτους, τις διαρθρωτικές στρεβλώσεις και την αναποτελεσματικότητα του, και δυστυχώς, αυτοί είναι πολλοί. Κατά βάθος, γνωρίζουν ότι οι μισθοί ή και οι συντάξεις και τα επιδόματα που παίρνουν δεν αντικατοπτρίζουν ούτε την προσφορά τους ούτε τις πραγματικές δυνατότητες του κράτους και της οικονομίας, αλλά θέλουν να συνεχίσουν να τα απολαμβάνουν, αγνοώντας ότι κάποιοι άλλοι τα πληρώνουν με τον ιδρώτα τους και από το υστέρημα τους. Δεν αναφέρομαι στους χαμηλά αμειβόμενους, αλλά στους προνομιούχους, οι οποίοι δεν θέλουν να χάσουν τα «κεκτημένα τους» τα οποία όλοι γνωρίζουμε ότι είναι άδικα. Το παράλογο είναι ότι προφασίζονται κοινωνική δικαιοσύνη για την προστασία των υπερβολικών κεκτημένων τους - για να συνεχιστεί η κοινωνική αδικία.

Το Μάρτη του 2013 είχαμε χρεοκοπήσει. Δεν βρίσκαμε δανεικά από αλλού και μας δάνεισε η Τρόικα, δίνοντας μας μια τελευταία ίσως ευκαιρία να βάλουμε τα του οίκου  μας σε τάξη. Φαίνεται ότι δεν συνετιζόμαστε από τα λάθη μας. Πρέπει, δηλαδή, να ακολουθήσουμε ως κράτος το παράδειγμα των Κυπριακών Αερογραμμών;
Δεν μπορούμε να βρούμε μια φόρμουλα έτσι ώστε να λειτουργούμε πιο ορθολογιστικά; Έχουμε το παράδειγμα άλλων μοντέρνων Ευρωπαϊκών κρατών που εφαρμόζουν πετυχημένα διοικητικά μοντέλα τα οποία περιορίζουν τα προβλήματα που ταλανίζουν τη δική μας χώρα.

Oι κομμουνιστές και οι συντεχνίες είναι κατά κύριο λόγο αντιμνημονιακοί γιατί προστατεύουν, μεταξύ άλλων, παράλογα και άδικα κεκτημένα τα οποία θα επηρεαστούν αρνητικά εάν εφαρμοστούν ορθολογιστικές διαρθρωτικές αλλαγές στην διοίκηση του κράτους   

Κάποιες καλές διεθνείς πρακτικές διοίκησης περιλαμβάνονται στους «άλλους όρους» του μνημονίου. Αντί να χαιρόμαστε που έστω και αργά οι μνημονιακές πρόνοιες θα μας βοηθήσουν να διορθώσουμε κάποια προβλήματα, θέλουμε να βγούμε από το μνημόνιο. Συμφωνώ ότι κάποιες παράμετροι του μνημονίου πιθανό να χρειάζονται ρύθμιση. Προσωπικά θα προτιμούσα η αποπληρωμή του δανείου μας να ήταν πιο μακροπρόθεσμη και το επιτόκιο πιο χαμηλό και θα προσπαθούσα να το ξανασυζητήσω αυτό μαζί με την Τρόικα.

Να προσπαθούμε όμως να αλλάξουμε τις πρόνοιες του μνημονίου που θα βάλουν φρένο στις σπατάλες και τις στρεβλώσεις της οικονομίας μας, για να προστατεύσουμε τα κεκτημένα κάποιων που εκμεταλλεύονται το Στάτους Κβο είναι παράλογο.

Δυστυχώς, φαίνεται ότι είναι πολλοί οι προνομιούχοι και έχουν τη δύναμη να επηρεάζουν κόμματα, συντεχνίες, μέσα επικοινωνίας κλπ. Μας παρουσιάζουν τη μέρα νύκτα και εμείς κοντεύουμε να χάψουμε όλες αυτές τις παραδοξότητες.

Το θέατρο του παραλόγου σε όλο του το μεγαλείο φίλοι μου. Κάτι χρειάζεται να αλλάξει στην Κυπριακή κοινωνία προτού τρελαθούμε εντελώς.