Η Κύπρος δεν πρέπει να βγει από το Μνημόνιο
11:43 - 10 Νοεμβρίου 2015
Τράπεζες και δημοσιονομικά έστειλαν την Κύπρο στην εποχή του Μνημονίου, με τις προκλήσεις και από τα δύο μεγάλα κομμάτια της οικονομίας να είναι ακόμη ισχυρές, παρόλο που η χώρα βρίσκεται στο κατώφλι εξόδου από το πρόγραμμα στήριξης. Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια αποτελούν το σημαντικότερο πρόβλημα με τις μεγαλύτερες αντιστάσεις σε σχέση με όλες τις θεραπείες επίλυσής του. Αυτός είναι και ο κυριότερος λόγος για τον όποιο τα κόμματα σκαρφίζονται ευφάνταστες ιδέες για περιορισμό του προβλήματος.
Το μέγεθος του τραπεζικού τομέα παρά το κούρεμα, την εκροή καταθέσεων και τη χαμηλή ροή φρέσκων καταθέσεων εξακολουθεί να είναι δυσανάλογα μεγαλύτερο του μεγέθους της υπόλοιπης οικονομίας. Αυτό καθιστά την Κύπρο ιδιαίτερα ευάλωτη μπρος στην όποια αναταραχή δυνατόν να προκύψει από το χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Την ίδια ώρα, συζητείται έντονα το σενάριο δημιουργίας ενός κρατικού φορέα διαχείρισης ακινήτων. Τα ερωτήματα που εγείρονται για το εν λόγω σενάριο αφορούν κυρίως στη χρηματοδότησή του, αφού βεβαίως η Κύπρος δεν διαθέτει δισεκατομμύρια για επένδυση σ’ έναν τέτοιο οργανισμό. Παράλληλα, η εμπλοκή ξένων επενδυτικών οργανισμών αποτελεί για τη συντριπτική πλειοψηφία των κομμάτων «κακό δαίμονα», την ίδια ώρα που κρίνουν την πακετοποίηση δανείων ως τη μεγαλύτερη κατάρα για την Κύπρο.
Ας ξεκαθαρίσουν, πρώτα και κύρια, οι ίδιοι οι πολιτικοί ποιες είναι οι θέσεις τους επί του ζητήματος των μη εξυπηρετούμενων δανείων, έπειτα να καθορίσουν το απαραίτητο νομικό πλαίσιο κι ας αφήσουν τα υπόλοιπα στα χέρια ειδικών, οι οποίοι μπορούν να εντοπίσουν, αλλά και να φέρουν στην Κύπρο ξένους, θεσμικούς επενδυτές.
Όσον αφορά στα δημοσιονομικά, τα δείγματα γραφής που μέχρι στιγμής έχει παρουσιάσει η κυβέρνηση είναι θετικά και αυτό γιατί ακολούθησε πιστά τις επιταγές των δανειστών. Ωστόσο, από δω κι έπειτα είναι το μεγάλο στοίχημα για την κυβέρνηση. Το δημόσιο παραμένει μεγάλο και με χαμηλή παραγωγικότητα, η στόχευση των κοινωνικών παροχών βρίσκεται σε νηπιακό στάδιο όπως και η πολλάκις εκφρασθείσα θέση για μεταρρύθμιση του δημοσίου, των ημικρατικών και η αποτελεσματικότητα του κράτους. Οι ιδιωτικοποιήσεις έχουν μείνει πίσω, ενώ το ΓεΣΥ αποτελεί γρίφο για… δυνατούς λύτες. Οι λύσεις που μέχρι στιγμής έχουν εφαρμοστεί ήταν οι εύκολες, οι δύσκολες παραμένουν ακόμη σε επίπεδο σχεδιασμών.
Όλοι αυτοί είναι οι λόγοι για τους οποίους η κυβέρνηση θα έπρεπε να είναι πιο ψύχραιμη έναντι του χρονικού σημείου εξόδου από το Μνημόνιο και ίσως να επέλεγε την οδό επιμήκυνσης του προγράμματος για τουλάχιστον μερικούς, ακόμη, μήνες.