Ανύπαρκτο τουριστικό πλάνο
15:15 - 20 Οκτωβρίου 2015
Κι αν στην περίπτωση της Transaero μπορεί να σταθήκαμε τυχεροί, λόγω της έμμεσης σχέσης Κύπρου - εταιρείας, την επόμενη φορά και για αντίστοιχη περίσταση κανένας δεν μπορεί να διασφαλίσει ότι η χώρα θα μείνει αλώβητη.
Η πτώχευση της Transaero δείχνει, για άλλη μια φορά, τη γύμνια της Κύπρου σε επίπεδο σχεδιασμού και εφαρμογής στρατηγικού σχεδιασμού που αφορά τον τουρισμό, την κατά τ’ άλλα «βαριά» βιομηχανία του τόπου.
Τα τελευταία 15 χρόνια, ο επιβατικός όγκος ξένων τουριστών προς την Κύπρο παραμένει σχεδόν αναλλοίωτος, με αφίξεις της τάξης των 2,5 εκατομμυρίων ετησίως. Παλαιότερα οι Βρετανοί κάλυπταν σχεδόν τα δύο τρίτα των αφίξεων, ενώ Γερμανοί και Σκανδιναβοί το μεγαλύτερο κομμάτι της υπόλοιπης τουριστικής πίτας.
Η οικονομική κρίση, το ράλι στις τιμές του πετρελαίου, το οποίο επηρέασε και τις τιμές των αεροπορικών εισιτηρίων, σε συνδυασμό με μέτρα οικονομικής λιτότητας από την κυβέρνηση Κάμερον, «προσγείωσαν» τις αφίξεις από τη βρετανική αγορά. Σε βάθος πενταετίας, η χώρα απώλεσε σχεδόν τις μισές αφίξεις από το Ηνωμένο Βασίλειο.
Την ίδια ώρα, η τεχνολογική αναβάθμιση των Σκανδιναβών, οι οποίοι πλέον διευθετούν μέσω διαδικτύου τις διακοπές τους, και η στροφή των Γερμανών σε πιο κοντινές και φθηνότερες αγορές, επέφεραν νέο πλήγμα στον κυπριακό τουρισμό. Παρ’ όλα αυτά, η τύχη –γιατί μόνο περί τύχης πρόκειται– μας χαμογέλασε, με τους Ρώσους να αυξάνονται, και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό. Η άνοδος από τη ρωσική αγορά κάλυψε, σε μεγάλο βαθμό, την πτώση από παραδοσιακά σημαντικές ευρωπαϊκές αγορές για τον κυπριακό τουρισμό. Εντός μίας δεκαετίας, οι αφίξεις εκτοξεύθηκαν από τις 100 στις 600 και πλέον χιλιάδες. Φέτος θα περιοριστούν πέριξ των 500 χιλιάδων.
Την ίδια ώρα, ισχνή είναι η προβολή και οι επαφές της Κύπρου σε χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως οι ΗΠΑ, η Ιαπωνία ή και η Αυστραλία. Προφανώς, οι εν λόγω χώρες δεν αποτελούν αγορές-στόχους για την Κύπρο, παρά το γεγονός ότι συνολικά διακινούν πέραν των 100 εκατομμυρίων τουριστών ετησίως.
Ο ΚΟΤ είναι ανύπαρκτος στα social media, ενώ οι κακές νοοτροπίες, ο μηδενικός έλεγχος ατόμων που για χρόνια εργάζονται στον οργανισμό και οι διαφωνίες μεταξύ Δ.Σ. και στελεχών εγκλωβίζουν κάθε προσπάθεια από πλευράς κυβέρνησης.