Kρίση και για την πάλαι ποτέ πανίσχυρη βιομηχανία όπλων

Η μείωση του τζίρου της βιομηχανίας όπλων και η απόφαση του Βερολίνου να περιορίσει τις εξαγωγές επαναφέρουν στη δημόσια συζήτηση την άποψη ότι η αμυντική βιομηχανία θα πρέπει να στραφεί σε μη στρατιωτικούς τομείς.

Θεωρείται δεδομένο ότι το κλίμα στη σημερινή συνάντηση του γερμανού υπουργού Οικονομίας με τους επικεφαλείς της γερμανικής αμυντικής βιομηχανίας δεν θα είναι καλό. Σύμφωνα με τους κατασκευαστές η κυβέρνηση στερεί με τις επιλογές της τον τομέα των εξοπλισμών από πολύ σημαντικά έσοδα. Από τότε που ο πρόεδρος των σοσιαλδημοκρατών Ζίγκμαρ Γκάμπριελ ανέλαβε το υπουργείο Οικονομίας οι εξαγωγές όπλων και οπλικών συστημάτων σε χώρες εκτός ΕΕ και ΝΑΤΟ εγκρίνονται κατ΄ εξαίρεση. Για τις αποφάσεις του ο υπουργός επικαλείται την ισχύουσα νομοθεσία.

Από την άλλη πλευρά όμως ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ δεν αρνείται τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η αμυντική βιομηχανία στη Γερμανία. Τέλη Αυγούστου συναντήθηκε με τους εκπροσώπους των εργοστασιακών συνδικάτων, οι οποίοι του εξέφρασαν την ανησυχία τους για το μέλλον των θέσεων εργασίας και σήμερα συνομιλεί με τους επικεφαλείς των αμυντικών βιομηχανιών. Κατά την άποψή του οι βιομηχανίες θα πρέπει να στραφούν σε άλλους τομείς και να κατασκευάσουν προϊόντα μη στρατιωτικού χαρακτήρα. Υπόσχεται μάλιστα ότι θα βοηθήσει: «Θα πρέπει να συζητηθεί ποια θα μπορούσε να είναι η δική μας συμβολή στη μετάβαση των βιομηχανιών από τον στρατιωτικό στον πολιτικό τομέα, έτσι ώστε να διευρυνθεί η γκάμα προϊόντων τους».

Συρρικνώνονται οι στρατοί…
Γεγονός είναι ότι ήδη από το τέλος του ψυχρού πολέμου οι περισσότεροι στρατοί σε παγκόσμιο επίπεδο άρχισαν σιγά σιγά να αφοπλίζονται. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι ο γερμανικός στρατός μειώθηκε από τους 500.000 άνδρες το 1989 σε μόλις 183.000 το 2014. Είναι αυτονόητο ότι μικρότερα στρατεύματα χρειάζονται λιγότερα όπλα και οπλικά συστήματα. Εδώ και περίπου μια 20ετία η γερμανική βιομηχανία σημειώνει απώλειες σε τζίρο, αλλά και σε θέσεις εργασίες. Και στα δύο η βιομηχανία απάντησε δίνοντας βάρος στις εξαγωγές. Έτσι η Γερμανία βρίσκεται σήμερα στις πρώτες θέσεις των χωρών που εξάγουν όπλα.

Ο γερμανός επιστήμονας Χίλμαρ Λίνενκαμπ είναι ωστόσο πεπεισμένος ότι οι αμυντικές βιομηχανίες είναι σε θέση να στραφούν με επιτυχία σε μη στρατιωτικούς τομείς. Εκτιμά μάλιστα ότι οι ευκαιρίες στην αγορά είναι πολύ μεγαλύτερες από ό,τι παραδέχονται πολλές βιομηχανίες. Με την άποψη αυτή συμφωνεί και ο ερευνητής ζητημάτων που σχετίζονται με την ειρήνη Χέρμπερτ Βουλφ. Θεωρεί ωστόσο ότι το δημόσιο θα πρέπει να ξεκαθαρίσει βιομηχανίες τις όποιες προθέσεις του: «Θα πρέπει να είναι σαφές στο μέλλον ποιες εξαγωγές όπλων θα επιτραπούν από τις αρχές και ποιες όχι. Για παράδειγμα: θα συνεχίσει η Γερμανία να στέλνει όπλα στην 'μπαρουταποθήκη' Εγγύς Ανατολής ή όχι; Εκτός αυτού η βιομηχανία θα πρέπει να γνωρίζει ποιες ανάγκες θα έχει ο γερμανικός ομοσπονδιακός στρατός τα επόμενα χρόνια έτσι ώστε να κάνει έναν μακρόπνοο σχεδιασμό».

Παρά τον νέο προσανατολισμό σε προϊόντα μη στρατιωτικού χαρακτήρα δεν θα αποφευχθεί δυστυχώς μια μείωση των θέσεων εργασίας στην αμυντική βιομηχανία. Στόχος όμως της αλλαγής πλεύσης αναφορικά με την κατασκευή μιας παραγωγής εξειδικευμένης στην ευρωπαϊκή αγορά είναι ο περιορισμός των θέσεων εργασίας να γίνει με όσο το δυνατόν πιο ανώδυνο τρόπο.

ΠΗΓΗ: Deutsche Welle