Πολιτική, πολιτικοί και ακίνητα

Εδώ και μερικά χρόνια αρθρογραφούμε για τα τεκταινόμενα στον τομέα των ακινήτων και συνήθως καταλήγουμε με την ευχή ότι θα βελτιωθεί το οικονομικό περιβάλλον για να βοηθήσει τον τομέα.

Στο τέλος της ημέρας ο τομέας των ακίνητων εξαρτάται από το οικονομικό περιβάλλον και η οικονομία εξαρτάται από τις πολιτικές αποφάσεις που θα ληφθούν (ή που δεν θα ληφθούν).

Με δυο λόγια, οι πολιτικές αποφάσεις επηρεάζουν σοβαρά την επιχειρηματική δραστηριότητα.

Μια λανθασμένη άποψη ή δήλωση, μια λανθασμένη πολιτική μπορεί να διαλύσει τον τομέα των ακινήτων, σπρώχνοντας τις τιμές προς τα κάτω και εκμηδενίζοντας τον αριθμό των πωλήσεων.

Τρανό παράδειγμα το νομοσχέδιο περί εκποιήσεων. Ήταν μνημονιακή μας υποχρέωση να εκσυγχρονίσουμε το νόμο για τις αναγκαστικές πωλήσεις ενυπόθηκων ακινήτων. Αυτό το γνώριζαν όλοι από το 2012 που συνομολογήθηκε το πρώτο μνημόνιο.

Μάλιστα, πριν από ένα χρόνο περίπου το Κτηματολόγιο είχε καλέσει διάφορους εμπλεκόμενους φορείς για την κατάθεση απόψεων και συζήτηση του νομοσχεδίου. Όλοι ανταποκρίθηκαν θετικά, όλοι όσοι ενδιαφέρονταν ενημερώθηκαν και κατά συνέπεια κανένας δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν γνώριζε ότι ετοιμαζόταν το σχετικό νομοσχέδιο.

Είναι επίσης δεδομένο, ότι ο νόμος που υπήρχε ήταν αναχρονιστικός και δημιουργούσε στρεβλώσεις και ήταν απαραίτητος ο εκσυγχρονισμός του για να συνάδει με τις βέλτιστες πρακτικές άλλων ευρωπαϊκών χωρών και για την εύρυθμη λειτουργία της τραπεζικής αγοράς.

Το νομοσχέδιο και είμαστε κατηγορηματικοί γι΄ αυτό, όπως κατατέθηκε από την Κυβέρνηση, ήταν ξεκάθαρο ότι εξαιρούσε την πρώτη κατοικία.

Είναι επίσης ξεκάθαρο ότι οι ευπαθείς ομάδες πληθυσμού (άνεργοι, υποαπασχολούμενοι, μικροεπιχειρηματίες που μειώθηκαν τα εισοδήματα τους κ.α.) προστατεύονται.

Άρα το νομοσχέδιο κυρίως στόχευε και στοχεύει όσους αποδεδειγμένα έχουν τη δυνατότητα αλλά σκόπιμα αποφεύγουν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Χωρίς το νόμο αυτό οι τράπεζες δεν έχουν σοβαρό μοχλό πίεσης για αυτούς τους κακοπληρωτές.

Και αν οι τράπεζες δεν εισπράξουν σημαντικό μέρος από τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, τότε δεν θα έχουν τη δυνατότητα να παραχωρήσουν νέα δάνεια, ώστε να ξεκινήσει η πολυπόθητη ανάπτυξη, για την οποία όλοι μιλούν. 
Έχοντας όλα αυτά υπόψη, προς τι η σπουδή της πλειοψηφίας των κομμάτων, να προχωρήσουν ψηφοθηρικά σε εμπρηστικές δηλώσεις δημιουργώντας αβεβαιότητα και αρνητικό κλίμα στις τάξεις των αγοραστών;  
Δηλώσεις του τύπου «θα υπάρξουν μαζικές εκποιήσεις και οι τιμές των ακινήτων θα μειωθούν σημαντικά» ή του τύπου «αν δεν περάσει ο νόμος θα ακολουθήσει νέο κούρεμα», δημιούργησαν ένα αρνητικό κλίμα που παγοποίησε τα πάντα.

Και ερωτούμε τον καθένα: Αν είσαστε εσείς αγοραστές, με τέτοιο κλίμα, θα προχωρούσατε στην αγορά ακινήτου;
Πρέπει ο κόσμος να αντιληφθεί ότι δεν μπορούν να υπάρξουν μαζικές εκποιήσεις ακινήτων, διότι αυτό δεν είναι προς το συμφέρον των τραπεζών. Αν διανοηθούν να ενεργήσουν με τέτοιο τρόπο, οι τιμές των ενυπόθηκων ακινήτων θα καταρρεύσουν, θα αναγκαστούν να κάνουν μεγάλες προβλέψεις έναντι των μη εξυπηρετούμενων δανείων τους. Αυτό με μαθηματική ακρίβεια θα δημιουργήσει ανάγκες για επιπρόσθετα κεφάλαια που δύσκολα θα εξασφαλιστούν. 
Γι αυτό κύριοι πολιτικοί, διαμορφώστε πολιτική που θα θέτει τον τομέα σ΄ένα σωστό οικονομικό και επιχειρηματικό πλαίσιο, για να αναπτυχθεί. Και κυρίως αποφύγετε να κάνετε ανεγκέφαλες ή σκόπιμες δηλώσεις για πρόσκαιρο κομματικό όφελος, κάτι όμως που προκαλεί τεράστια ζημιά στα ακίνητα και στην οικονομία του τόπου σας.