Η Τράπεζα Κύπρου δεν γύρισε σελίδα
09:04 - 02 Σεπτεμβρίου 2014
Νέα εποχή, γύρισε σελίδα, καινούργια μέρα. Είναι ορισμένοι από τους στερεότυπους τίτλους που χρησιμοποίησαν τα κυπριακά ΜΜΕ για την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου που ολοκλήρωσε η Τράπεζα Κύπρου και θέτει πλέον ως βασικούς μετόχους τον επενδυτικό όμιλο Ross αλλά και την EBRD. Μαζί και κάμποσα επενδυτικά ταμεία από το εξωτερικό, το Ταμείο Προνοίας των εργαζομένων της Τρ. Κύπρου και η σταθερά που ονομάζεται: Εκκλησία Κύπρου.
Η Τράπεζα Κύπρου θα γυρίσει σελίδα όταν και εφόσον καταφέρει να διαχειριστεί σωστά το μεγάλο αγκάθι των μη εξυπηρετούμενων δανείων, κάτι για το οποίο θα έχουν άποψη οι νέοι μέτοχοι και μάλιστα ισχυρή. Όπως επίσης άποψη θα έχουν και για την εύρυθμη λειτουργία ολόκληρου του συγκροτήματος, η οποία σαφώς και κρίνεται από την αγαστή σχέση όλων των μελών του ΔΣ μεταξύ τους και βεβαίως του συμβουλίου με τη διευθυντική ομάδα και δη με τους Hourican-Hamilton.
Και αφού ακόμη το ΔΣ είναι το ίδιο από πλευράς προσώπων και λαμβάνοντας ως δεδομένο ότι θα προκύψουν αλλαγές και έχοντας κατά νου τις αποφάσεις που θα κληθούν να λάβουν οι νέοι μέτοχοι καταλήγουμε στον τίτλο του άρθρου: Η Τράπεζα Κύπρου δεν γύρισε (ακόμη) σελίδα.
Ο οργανισμός θα εισέλθει σε νέα εποχή όταν οι αποφάσεις θα λαμβάνονται συλλογικά και όταν ο καθένας κάνει τη δουλειά του. Τίποτε περισσότερο και κυρίως τίποτα λιγότερο. Σημαντικό είναι επίσης να μην υποδεικνύει το κάθε μέλος του ΔΣ σε κάποιον διευθυντή ποιος είναι ο σωστός να κάνει τη δουλειά του, την ώρα που μπορεί να επαγγέλλεται οτιδήποτε άλλο εκτός από τραπεζίτης.
Το κλειδί επιτυχίας της Τράπεζα Κύπρου είναι να καταφέρει να απεγκλωβιστεί από το παλαιό έως και σαθρό πολιτικοοικονομικό κατεστημένο του τόπου και να επικεντρωθεί (χωρι΄ς politics) στο core business της, που δεν είναι άλλο από την τραπεζική. Και αναφέρομαι σε τραπεζικές εργασίες σε ένα ορθό –επιτέλους- πλαίσιο χρηστής διοίκησης, διαφάνειας και με αρχές ηθικής και δικαίου. Δεν είναι ούτε ουτοπική, ούτε ιδεαλιστική η προσέγγιση παρά μόνο αυτό που δεν έχουμε συνηθίσει στην Κύπρο. Η σημερινή συγκυρία προκύπτει ως μίας πρώτης τάξεως ευκαιρία για ριζικές, ίσως σκληρές αλλά αναγκαίες αλλαγές. Θα γίνουν;