Ορφανίδης: Eυθύνες στην κομμουνιστική κυβέρνηση Χριστόφια

Μετέφεραν στους άλλους τις ζημιές

Ο κ. Ορφανίδης σημείωσε ότι τα ευρωπαϊκά κράτη αντί να εργαστούν προς την κατεύθυνση περιορισμού των συνολικών απωλειών, επικεντρώθηκαν στη μεταφορά των απωλειών (shifting losses) σε άλλους. Μάλιστα, παρέθεσε και κάποια παραδείγματα θέτοντας το ερώτημα ποιος έχασε και ποιος κέρδισε στην κάθε περίπτωση:

-    Ιρλανδικό τραπεζικό χρέος το 2010
-    Το concept PSI
-    Ελληνικό χρέος 2010/ 2012
-    Bail in στην Κύπρο. «Ποιος κέρδισε από την καταστροφή του business model;», αναρωτήθηκε.

Σχετικά με το concept PSI, εξήγησε ότι ήταν παράδειγμα κακής διαχείρισης (mismanagement) της κρίσης. Τον Οκτώβριο του 2010, οι ηγέτες Γερμανίας και Γαλλίας συναντήθηκαν στη γαλλική πόλη Ντοβίλ -παρά τις αντιρρήσεις του τότε προέδρου της ΕΚΤ, Jean-Claude Trichet- και τρόμαξαν τις αγορές με μια μυστική συμφωνία  για τη συµµετοχή στο µέλλον και ιδιωτών επενδυτών στο κόστος σωτηρίας κρατών. Αυτή η κίνηση, σύμφωνα με τον κ. Ορφανίδη, έβλαψε την Ιρλανδία, την Πορτογαλία και τη ζώνη του ευρώ στο σύνολό της - αλλά βοήθησε τη Γερμανία, καθώς τρομοκρατημένοι επενδυτές μετέφεραν τεράστια ποσά σε γερμανικά κρατικά ομόλογα, ρίχνοντας τα επιτόκια.

Σχετικά με την κυπριακή καταστροφή,  ανέφερε: 

-    Ευθύνεται το υπερμέγεθες τραπεζικό σύστημα

-    Η κομμουνιστική κυβέρνηση ήταν στην εξουσία αμέσως μετά την ένταξη της Κύπρου στην Eυρωζώνη

-    Η κρίση στην Κύπρο ξεκίνησε από την κυβέρνηση. Πρώτα η σπατάλη (overspending) και μετά οι διεργασίες για τις εκλογές τον Φεβρουάριο του 2013.

-    Καθοριστικό ρόλο έπαιξαν οι εκλογές στη Γερμανία τον Σεπτέμβριο του 2013. Η Γερμανία και η Καγκελάριος Μέρκελ δεν ήθελε να επωμιστεί οποιοδήποτε πολιτικό κόστος

-     Η καθυστέρηση στη λήψη μέτρων έκαναν την περίπτωση της Κύπρου μοναδική.

-     Οι προειδοποιήσεις που ο ίδιος έκανε στον Πρόεδρο Χριστόφια αγνοήθηκαν.

Βοήθεια από ΕΚΤ 

«Η ΕΚΤ δεν μπορούσε να αρνηθεί βοήθεια παρόμοια με αυτή που πρόσφερε το καλοκαίρι του 2011 στην Ιταλία και στην Ισπανία. Η Κύπρος δεν ήταν η μόνη χώρα στην ευρωζώνη με προβλήματα στις αγορές. Η ΕΚΤ έστειλε επιστολές επισημαίνοντας τους κινδύνους που αντιμετώπιζαν οι χώρες».  

Η ΕΚΤ αγόρασε κρατικά ομόλογα από: 

-    Ελλάδα
-    Ιρλανδία
-    Πορτογαλία
-    Ιταλία
-    Ισπανία

Χώρες σε πρόγραμμα:

-Ελλάδα
-Ιρλανδία
-Πορτογαλία
-Κύπρος
-Ισπανία

Το ερώτημα που έθεσε ο κ. Ορφανίδης ήταν γιατί η Κύπρος έμεινε εκτός.

Ρόλος του  ELA

Ο πρώην Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας επέρριψε ευθύνες και στον επόμενο  Διοικητή Πανίκο Δημητριάδη. «Γιατί η Λαϊκή κρατήθηκε ζωντανή μέχρι τον Μάρτιο του 2013»; Παραθέτει την απάντηση του κ. Δημητριάδη ότι κρατήθηκε ανοικτή λόγω της διεξαγωγής εκλογών (26 Μαρτίου 2013). Με αυτό το επιχείρημα, ο κ. Ορφανίδης έθιξε την αλληλεπίδραση των πολιτικών σκοπιμοτήτων με τις λάθος αποφάσεις και την καθυστέρηση στη λήψη μέτρων.

Οι ιστορίες των τριών τραπεζών (Τράπεζα Πειραιώς, Marfin Laiki, Τράπεζα Κύπρου)

Ο κ. Ορφανίδης χαρακτήρισε την εξαγορά των κυπριακών τραπεζών στην Ελλάδα από την Τράπεζα Πειραιώς ως τη μεγαλύτερη κλοπή που έχει γίνει και εξηγεί: 

-Καταρχήν προστατεύτηκαν οι καταθέτες σε αυτά τα υποκαταστήματα, καθιστώντας τους σε ευνοϊκότερη θέση έναντι των καταθετών στα υποκαταστήματα των τραπεζών στην Κύπρο που δέχτηκαν κούρεμα

- Δεύτερον, η αξία των περιουσιακών στοιχείων που πωλήθηκαν υποτιμήθηκε. «Μια ένδειξη του μεγέθους της πώλησης φάνηκε στα οικονομικά αποτελέσματα της Τράπεζας Πειραιώς που για το πρώτο τρίμηνο του 2013 κατέγραψε απροσδόκητα κέρδη των 3,4 δις ευρώ από τη συμφωνία. Στην ουσία, οι απώλειες που φορτώθηκαν στους Κύπριους καταθέτες εξυπηρέτησαν την ανακεφαλαιοποίηση της Τράπεζας Πειραιώς στην Ελλάδα. Εν ολίγοις, το μισό ΑΕΠ της Κύπρου (4,6 δισ στο ελληνικό κράτος και 3.4 δισ. στην Τράπεζα Πειραιώς) ήταν μέρος της διαχείρισης της κρίσης και τα όποια χρήματα δόθηκαν από τις κυπριακές τράπεζες».