Η επανεκτίμηση ακινήτων και η φορολόγησή τους

Το Κτηματολόγιο ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα ότι ολοκλήρωσε τις εκτιμήσεις ακινήτων σε αξίες 1/1/2013, μετά από 34 χρόνια (1/1/80).

Ο φόρος ακίνητης ιδιοκτησίας, το δημοτικό τέλος ακίνητης ιδιοκτησίας και το αποχετευτικό τέλος υπολογίζονται και επιβάλλονται στα πλαίσια αυτής της εκτίμησης.

Τη στιγμή που γράφουμε το συγκεκριμένο άρθρο τα σχετικά νομοσχέδια κατατέθηκαν στη Βουλή, αλλά δεν γνωρίζουμε την τελική μορφή που θα πάρει η νομοθεσία.

Γι’ αυτό και ελπίζουμε ότι οι βουλευτές μας, που θα μελετήσουν τα νομοσχέδια, να λάβουν υπόψη τις εισηγήσεις μας οι οποίες επικεντρώνονται στα παρακάτω σημεία:

Πρώτο, οι νέες αξίες πρέπει οπωσδήποτε να φτάσουν στα χέρια των φορολογούμενων έγκαιρα και ο υπολογισμός τους να γίνει με διαφάνεια, δηλαδή πρέπει να είναι ξεκάθαρος ο τρόπος που υπολογίζεται η αξία.

Για παράδειγμα, η αξία ανά τετραγωνικό μέτρο για την γη και η αξία ανά τμ. για το κτίσμα.

Με αυτό τον τρόπο θα μπορεί να καταλάβει την μέθοδο που χρησιμοποιήθηκε και να αποφασίσει ο φορολογούμενος, αν θέλει, να προχωρήσει σε ένσταση.

Δεύτερο, η υποβολή ενστάσεων δεν πρέπει να συνοδεύεται με κόστος για το φορολογούμενο, γιατί με τον τρόπο αυτό τον αποθαρρύνεις να κάνει ένσταση.

Εδώ πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι ο φορολογούμενος δικαιούται να πληρώσει με βάση το δικό του υπολογισμό για τα ακίνητά του και παράλληλα να υποβάλει ένσταση για το φόρο που του επιβλήθηκε. Και αυτό για να εκμεταλλευτεί πιθανό κίνητρο για έκπτωση αν πληρώσει έγκαιρα.

Τρίτο, είναι δηλωμένη η πρόθεση της κυβέρνησης ότι το 2014 η φορολογία θα είναι μικρότερη από το 2013 για το φορολογούμενο, επειδή διευρύνθηκε η βάση της φορολογίας με 300.000 νέες φορολογίες.

Άρα, για να μην ανοίξει η όρεξη των Δήμων, του Αποχετευτικού και της κυβέρνησης και να διαφοροποιήσουν τα ποσοστά κατά το δοκούν, φορολογώντας ανεξέλεγκτα, καλά κάνουν οι βουλευτές μας να τοποθετήσουν οροφή για τη φορολόγηση κάθε ακινήτου ώστε να μην υπερβαίνει αυτή του 2013.

Με αυτά όλα είναι ξεκάθαρο ότι ο φορολογούμενος δεν πρέπει να κληθεί, με αυτές τις αλλαγές, να πληρώνει το υπερβολικό κόστος λειτουργίας των Δήμων, του Αποχετευτικού και της κυβέρνησης, αλλά να γίνει νοικοκύρεμα σε όλα και να συνδυαστούν οι αλλαγές και με οικονομικό όφελος για το φορολογούμενο, που τόσο υποφέρει λόγω της οικονομικής κρίσης.

Πρέπει να γνωρίζουμε ότι τα ακίνητα είναι η μοναδική κατηγορία περιουσιακών στοιχείων που διπλό-φορολογείται δηλαδή πληρώνει φόρο στα εισοδήματα (ενοίκια / κεφαλαιουχικός φόρος) και φόρος στην κατοχή.

Τελειώνοντας, για να είναι το φορολογικό σύστημα αποτελεσματικό θα πρέπει να είναι απλό, δίκαιο και οι φόροι που επιβάλλονται να είναι προβλέψιμοι. Για αυτό πιστεύουμε ότι ο φόρος κατοχής ακινήτου πρέπει να υπολογίζεται και επιβάλλεται στην αξία της περιουσίας και για κάθε ακίνητο και όχι για κάθε ιδιοκτήτη. Με λίγα λόγια ο φόρος για κάθε ακίνητο πρέπει να είναι ο ίδιος ανεξάρτητα του ποιος είναι ο ιδιοκτήτης. Διαφορετικά δημιουργούνται τεράστιες στρεβλώσεις στην αγορά των ακινήτων.

Επιπλέον, ορθολογιστικά ο φόρος κατοχής πρέπει να συνδέεται με τις υπηρεσίες που το κράτος και ιδιαίτερα οι δήμοι προσφέρουν στο ακίνητο και όχι να είναι κεφαλικός φόρος. Επειδή δηλαδή κάποιοι έφεραν το κράτος σε αυτό το οικονομικό χάλι να γίνονται τα ακίνητα η εύκολη λεία.