$9 τρις σε κεφαλαιουχικά έργα και υποδομές

Αύξηση πέραν των $9 τρις ετησίως, μέχρι το 2025, αναμένεται να σημειώσουν οι παγκόσμιες δαπάνες σε κεφαλαιουχικά έργα και υποδομές, σε σύγκριση με $4 τρις το 2012, σύμφωνα με τη νέα έκθεση της PwC ‘Δαπάνες κεφαλαιουχικών έργων και υποδομών: Προοπτικές μέχρι το 2025’.

Η έκθεση, η οποία ετοιμάστηκε με την ερευνητική υποστήριξη της Oxford Economics, αναλύει τις δαπάνες σε υποδομές σε 49 από τις μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου, οι οποίες αντιπροσωπεύουν το 90% της παγκόσμιας οικονομικής παραγωγής. Υπολογίζει τις σημερινές επενδύσεις σε υποδομές και αξιολογεί τις προοπτικές για μελλοντικές επενδύσεις μέχρι το 2025. Συνολικά, κατά την εν λόγω περίοδο, αναμένεται να δαπανηθούν για κεφαλαιουχικά έργα και υποδομές γύρω στα $78 τρις παγκοσμίως.

Σύμφωνα με την έκθεση της PwC, κατά τα έτη 2011-2012, η παγκόσμια αγορά υποδομών ανέκαμψε από την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, ενώ θα συνεχίσει να αναπτύσσεται με ρυθμούς της τάξης του 6-7% ετησίως μέχρι το 2025.

Η ανάκαμψη αυτή υπήρξε ανομοιογενής από γεωγραφικής άποψης, υποκινούμενη κατά κύριο λόγο από την Ασία, καθώς οι δαπάνες μετατοπίζονται από τη Δύση στη Ανατολή. Σύμφωνα με την έκθεση, η αγορά της Ασίας Ειρηνικού θα αντιπροσωπεύει μέχρι το 2025 το 60% σχεδόν των συνολικών παγκόσμιων δαπανών σε υποδομές.  Η ανάπτυξη της Κίνας διαδραματίζει βασικό ρόλο στη συγκεκριμένη εξέλιξη.

Οι μακροπρόθεσμες τάσεις σε ό,τι αφορά τη δημογραφική κατάσταση, την τεχνολογία, τους φυσικούς πόρους, την αστικοποίηση και τη μετατόπιση της οικονομικής ισχύος θα εξακολουθήσουν να έχουν τεράστιο αντίκτυπο στον καθορισμό των τομέων στους οποίους αναμένεται αύξηση δαπανών.

Σε αντίθεση με την επιτυχία που καταγράφεται στην περιοχή Ασίας Ειρηνικού, οι επενδύσεις στις δυτικές οικονομίες υπήρξαν πολύ περιορισμένες, λόγω της τραπεζικής κρίσης, της δημοσιονομικής λιτότητας και της υποτονικής οικονομικής ανάκαμψης. Το μερίδιο της Δυτικής Ευρώπης θα συρρικνωθεί σε λιγότερο από 10% όταν πριν από μερικά μόλις χρόνια ήταν το διπλάσιο. Ενώ ο ρυθμός ανάπτυξης θα είναι πιο αργός στις ώριμες οικονομίες, η Βόρεια Αμερική αναμένεται να σημειώσει καλύτερες επιδόσεις από τη Δυτική Ευρώπη, όπου οι συνολικές δαπάνες σε υποδομές σε ονομαστικούς όρους δολαρίου δεν προβλέπεται να φτάσουν στα επίπεδα προ της κρίσης, τουλάχιστον πριν από το 2020.

Η έκθεση της PwC προσδιορίζει τέσσερις παράγοντες που θα επηρεάσουν τις μελλοντικές δαπάνες σε υποδομές την ερχόμενη δεκαετία:

•    Διαθεσιμότητα χρηματοδότησης και δημόσια οικονομικά: για παράδειγμα, στις αναδυόμενες χώρες με μικρότερο χρέος, οι κυβερνητικές επενδύσεις μπορούν να προσφέρουν τις διευκολύνσεις που απαιτεί η αναπτυσσόμενη μεσαία τάξη στους τομείς των μεταφορών, της υγείας και της εκπαίδευσης.

•    Δημογραφικοί παράγοντες: για παράδειγμα, η γήρανση του πληθυσμού, ιδιαίτερα στη Δυτική Ευρώπη και την Ιαπωνία, συνεπάγεται αυξημένο μερίδιο διαθέσιμων κοινωνικών επενδύσεων για διευκολύνσεις στον τομέα της υγείας.

•    Συνεχιζόμενη αστικοποίηση: η συνεχιζόμενη διαδικασία αστικοποίησης δημιουργεί ζήτηση για επενδύσεις σε διευκολύνσεις κοινής ωφελείας.

•    Φυσικοί πόροι: οι φυσικοί πόροι και οι πολιτικές εκμετάλλευσής τους θα διαδραματίσουν βασικό ρόλο στον προσδιορισμό των δαπανών σε υποδομές, οδηγώντας σε αυξημένες δαπάνες στον τομέα της αξιοποίησης των πόρων αυτών.