ΔΝΤ: Επιμένει για ποσοτική χαλάρωση στην ευρωζώνη

Επαναφέρει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο την σύσταση προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για ποσοτική χαλάρωση (QE) στην περίπτωση που ο πληθωρισμός διατηρηθεί σε χαμηλά επίπεδα στη ζώνη του ευρώ.

Σε άρθρο που δημοσίευσαν τη Δεύτερα και συνυπογράφουν ο διευθυντής του Ευρωπαϊκού Τμήματος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Ρέζα Μογκαντάμ και ο Ραντζίτ Τέζα, αναπληρωτής διευθυντής του Ευρωπαϊκού Τμήματος του ΔΝΤ  αναλύουν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα μιας ποσοτικής χαλάρωσης και αναλύουν τους κινδύνους από ενδεχόμενο χαμηλό πληθωρισμό στην ευρωζώνη.

Στο άρθρο σημειώνεται πως την στιγμή που ο πληθωρισμός έχει «βυθιστεί» στη ζώνη του ευρώ, η συζήτηση για την ποσοτική χαλάρωση, αλλά και οι ενδοιασμοί για αυτή έχουν κορυφωθεί. Όπως τονίζεται στο άρθρο, ορισμένοι θεωρούν πως δεν απαιτείται ποσοτική χαλάρωση στη ζώνη του ευρώ, άλλοι ότι δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει και άλλοι ότι δημιουργεί μόνο φούσκες και μπορεί ακόμη και να είναι «παράνομη».

Οι Μογκαντάμ και Τέζα υπενθυμίζουν πως στην τελευταία έκθεσή του για την ευρωζώνη το ΔΝΤ αποτιμούσε θετικά τις πρωτοβουλίες της ΕΚΤ (τις αποφάσεις της 6ης Ιουνίου) ωστόσο προειδοποιούσε πως αν ο πληθωρισμός παραμείνει σε πολύ χαμηλά επίπεδα η ΕΚΤ θα πρέπει να εξετάσει την επέκταση του ισολογισμού της, συμπεριλαμβανομένων μεταξύ άλλων αγορών περιουσιακών στοιχείων.

Τα στελέχη του ΔΝΤ αναφέρουν πως όλες οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες από την έναρξη της κρίσης έχουν καταφύγει σε ποσοτική χαλάρωση. Σημειώνουν δε πως σε ένα περιβάλλον μειωμένης χρηματοδότησης στην διατραπεζική αγορά η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ξεκίνησε τις τριετείς χορηγήσεις ρευστότητας (LTRO) έναντι αποδεκτών ενεχύρων. Αν και η ελπίδα ήταν ότι η σταθερή χρηματοδότηση θα ενθάρρυνε τις τράπεζες να δανειοδοτούν, ωστόσο αποδείχθηκε πως το LTRO δεν αντιμετώπισε τα προβλήματα στην ιδιωτική πίστη και δεν αύξησε την ρευστότητα.

Αναφερόμενοι στις διαφορές μεταξύ ποσοτικής χαλάρωσης και LTRO Μογκαντάμ και Τέζα ανέφεραν πως σε ενδεχόμενο QE η ΕΚΤ θα προχωρούσε σε απευθείας αγορές μακροπρόθεσμων στοιχείων ενεργητικού (για περισσότερο από 3 χρόνια) επηρεάζοντας περισσότερο τα επιτόκια, τις τιμές των περιουσιακών στοιχείων και τις τελικές δαπάνες. Ακόμη, η ποσοτική χαλάρωση θα επέτρεπε στην ΕΚΤ να επεκτείνει τον ισολογισμό της κατά την κρίση της, αλλά και να διατηρήσει την στήριξη των εν λόγω μέτρων μέχρι να υποχωρήσει ο πληθωρισμός.

Σύμφωνα με τους αξιωματούχους του ΔΝΤ, προς το παρόν, υπάρχουν πολύ λίγα διαθέσιμα ιδιωτικά περιουσιακά στοιχεία για να στηρίξουν μια ποσοτική χαλάρωση. Αυτό διότι η αγορά των τιτλοποιημένων στοιχείων ενεργητικού στην ευρωζώνη είναι μικρή, τα τραπεζικά ομόλογα είναι άφθονα αλλά είναι συγκεντρωμένα σε συγκεκριμένα χέρια, ενώ οι κεντρικές τράπεζες σπάνια τοποθετούνται σε μετοχές. Αυτοί οι περιορισμοί καθιστούν τα κρατικά ομόλογα την μόνη βιώσιμη επιλογή για ένα πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης.

Κατά τα στελέχη του ΔΝΤ οι αγορές της ΕΚΤ θα μπορούσαν να επεκταθούν σε όλους τους κλαδους της οικονομίας, και όχι μόνο στον πυρήνα της ζώνης του ευρώ ή την περιφέρεια, διότι το πρόβλημα του χαμηλού πληθωρισμού είναι ευρύτερο. «Εφ 'όσον η ΕΚΤ αγοράζει κρατικά ομόλογα στο πλαίσιο της εντολής της και με τρόπο που δεν επιδρά στα δημοσιονομικά αποτελέσματα (π.χ., αγοράζοντας ομόλογα όλων των χωρών ανάλογα με το μερίδιό τους στο κεφάλαιο της ΕΚΤ), μπορεί να αποκρούσει τα επιχειρήματα όσων υποστηρίζουν ότι παραβιάζει την απαγόρευση της νομισματικής χρηματοδότησης των δημοσιονομικών ελλειμμάτων», σημειώνουν σχετικά τα στελέχη του ΔΝΤ.

Οι επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Τμήματος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ξεκαθαρίζουν πως η ποσοτική χαλάρωση δεν είναι πανάκεια ή υποκατάστατο για τις μεταρρυθμίσεις, ωστόσο μπορεί να προκαλέσει αύξηση του πληθωρισμού μέσω της αύξησης της κατανάλωσης και των επενδύσεων σε ολόκληρη τη ζώνη του ευρώ, και να επαναφέρει την προσφορά και τη ζήτηση τραπεζικών πιστώσεων.

Ακόμη, ξεκαθαρίζουν πως η περίπτωση της Ιαπωνίας έχει καταδείξει ότι η ποσοτική χαλάρωση μπορεί να είναι αποτελεσματική ακόμη και σε μια περίοδο που τα τραπεζικά επιτόκια είναι ήδη χαμηλά, ενώ αναφορικά με τον κίνδυνο να δημιουργηθούν «φούσκες» σημειώνουν πως η ανάληψη κινδύνου μπορεί μεν να αυξηθεί μετά από την ποσοτική χαλάρωση, αλλά αυτό δεν αποτελεί άμεσο κίνδυνο και σίγουρα δεν συγκρίνεται με τον κίνδυνο του πολύ χαμηλού πληθωρισμού.

Τέλος, Μογκαντάμ και Τέζα σημειώνουν πως μια ποσοτική χαλάρωση πιθανότατα θα αποδυνάμωνε το ευρώ, ωστόσο η αύξηση των τιμών των στοιχείων ενεργητικού και η αυξημένη ροή κεφαλαίων που θα ακολουθούσε της βελτίωσης των οικονομικών προοπτικών θα μπορούσαν να ανατιμήσουν το νόμισμα.

ΠΗΓΗ: in.gr