Jim Power: Ο δρόμος προς τις ιδιωτικοποιήσεις
12:19 - 15 Μαΐου 2014
Η Κύπρος έχει πολλά να μάθει από την Ιρλανδία. Οι δύο χώρες αναγκάστηκαν να ζητήσουν οικονομική βοήθεια από την Τρόικα, είχαν, επίσης, μια φούσκα ακινήτων και τέλος αντιμετωπίζουν παρόμοιο πρόβλημα με τα μη-εξυπηρετούμενα δάνεια.
Με την Ιρλανδία να έχει βγει εκτός μνημονίου, ο Jim Power, Managing Director της Jim Power Economics, μοιράστηκε τι εμπειρίες του με το κοινό του 4th Nicosia Economic Congress, που πραγματοποιήθηκε στις 15 Μαΐου και είχε ως κύριο θέμα τον δρόμο προς τις ιδιωτικοποιήσεις.
Ο κ. Power ξεκίνησε με μια ανασκόπηση του τι ακριβώς συνθέτει τις ιδιωτικοποιήσεις και εξηγεί ότι η τάση ξεκίνησε τη δεκαετία του ’80. Οι ιδιωτικοποιήσεις μπορεί να εκτείνονται σε οικονομικό, πολιτικό και ιδεολογικό επίπεδο. Το ζήτημα, όπως, αναφέρει, ασχέτως μεγέθους του προγράμματος, είναι ο χειρισμός.
Τα θετικά των ιδιωτικοποιήσεων περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τη βελτίωση της οικονομικής αποδοτικότητας, την απομάκρυνση του πολιτικού στίγματος από τις οικονομικές αποφάσεις και τη μείωση της δύναμης του δημόσιου τομέα στις συναλλαγές.
Ένα από τα κλειδιά της όλης διαμάχης περί ιδιωτικοποιήσεων είναι τα δικαιώματα ιδιοκτησίας. Οι ιδιώτες έχουν το κίνητρο να ελέγξουν την συμπεριφορά των υπαλλήλων μιας ιδιωτικής επιχείρησης, καθώς επίσης το κόστος και τις τιμές. «Όλα καταλήγουν στο ότι οι ιδιωτικές επιχειρήσεις είναι πιο λειτουργικές και οικονομικά αποδοτικές από αυτές του δημοσίου. Αλλά όλα με τα σωστά κριτήρια», υπογραμμίζει. Δηλαδή, «δεν παίρνεις μια κρατική εταιρεία που είναι μονοπώλιο και να τη μετατρέψεις σε μια ιδιωτική επιχείρηση».
Αν πάρουμε ως βάση την περίπτωση της Ιρλανδίας, στόχος ήταν να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στην αγορά, τις τράπεζες και την οικονομία, το οποίο περιλάμβανε σμίκρυνση του τραπεζικού τομέα, δημοσιονομικό έλεγχο, αναζωογόνηση της ανάπτυξης και εξωτερική βοήθεια για την ανασυγκρότηση του κράτους.
Οι ιδιωτικοποιήσεις στο Ιρλανδικό σχέδιο είχαν στόχο να αναβαθμίσουν τα δημόσια οικονομικά και να ανοίξουν τον δρόμο της ανάπτυξης.
Μερικές από τις συμβουλές που έδωσε για την Κύπρο περιλαμβάνουν:
• Αναδόμηση των κρατικών εταιρειών και ενδυνάμωση των ρυθμιστικών τους διακανονισμών
• Μείωση του κόστους των ρυθμιστικών αρχών
• Αλλαγή διοίκησης
• Υπολογισμός ρίσκου