Ιρλανδία: Ο κέλτικος τίγρης ανακτά τις δυνάμεις του

Ο πρώην κέλτικος τίγρης έχει ανακτήσει λίγη από τη λάμψη του. Φέτος, η ανάπτυξη υπολογίζεται να προσεγγίσει το 2%, οι τρεχούμενοι λογαριασμοί είναι στο πράσινο, το έλλειμμα έχει μειωθεί και η ανεργία επίσης.
Έχοντας σφίξει το ζωνάρι για χρόνια, η χώρα αναπνέει καλύτερα και η τόνωση των εξαγωγών δίνει πολλά όπως εξηγεί ο υπουργός ευρωπαϊκών υποθέσεων Πασκάλ Ντόναχιου.

«Έχουμε έναν εξαγωγικό κλάδο που περιλαμβάνει τα πάντα, από τη γεωργία και τις χρηματοοικονομικές υπηρεσίες μέχρι την ασφάλιση, τον τραπεζικό κλάδο και την τεχνολογία που όλοι μαζί διασφάλισαν ότι η Ιρλανδία έχει μια σειρά από εργαλεία ανάπτυξης που την τράβηξαν έξω από τις δυσκολίες».

Η Ιρλανδία προσελκύει επίσης πολλούς διεθνείς ομίλους. Παράδειγμα ο κλάδος του διαδικτύου. Google, Apple, Amazon, σχεδόν όλοι έχουν παράρτημα στο Δουβλίνο.

«Το 90% των εξαγωγών από την Ιρλανδία προέρχεται από ξένες εταιρείες. Μόνο το 10% από ιρλανδικές. Δεν υπάρχει άλλη χώρα στον κόσμο που να έχει τέτοια εξάρτηση για τις εξαγωγές της από εταιρείες του εξωτερικού. Έρχονται και δουλεύουν στη χώρα. Και έρχονται εδώ για πολλούς λόγους. Έρχονται εδώ γιατί η Ιρλανδία είναι μία αγγλόφωνη χώρα, είναι στην ευρωζώνη, στην ενιαία αγορά με καλά επίπεδα εκπαίδευσης, ευελιξία του εργατικού δυναμικού και επίσης ο πολυσυζητημένος παράγοντας του χαμηλού συντελεστή φορολόγησης των επιχειρήσεων» λέει ο Ντάν ο Μπράιαν από το Ινστιτούτο Διεθνών και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων.

Αυτά τα πλεονεκτήματα, όμως, δεν εμπόδισαν τους Ιρλανδούς από το να πληρώσουν ένα βαρύ τίμημα. Από το 2008, το 1/4 της εγχώριας οικονομίας έγινε καπνός, ένας στους επτά εργαζομένους εξαφανίστηκε και η λιτότητα δεν άφησε αλώβητο κανέναν κλάδο.

Ανάμεσα στις πιο αξιοσημείωτες συνέπειες είναι η μαζική μετανάστευση των νέων. Μέσα σε πέντε χρόνια, 180.000 νέοι μεταξύ 18 και 24 ετών εγκατέλειψαν τη χώρα τους, οι περισσότεροι εκ των οποίων πτυχιούχοι.

Η Ροιζίν ετοιμάζεται να φτιάξει τις βαλίτσες της. Κοινωνιολόγος, έκανε μεταπτυχιακό στη δημοσιογραφία και δουλεύει σε καθεστώς ημιαπασχόλησης στην εξυπηρέτηση πελατών.

«Συνειδητοποίησα ότι θα ήταν ημιαπασχόληση και ότι θα ήταν πολύ δύσκολο να ζήσω με 200 ευρώ την εβδομάδα. Έδωσα κάποιες συνεντεύξεις για δημοσιογραφικές δουλειές και κατάλαβα ότι αυτό δεν υπήρχε περίπτωση να συμβεί στην Ιρλανδία. Οπότε σχεδιάζω να φύγω στο εξωτερικό, πιθανότατα του χρόνου» λέει χαρακτηριστικά και συνεχίζει.

«Αυτή είναι η τάξη μου στο μεταπτυχιακό. Αυτή η κοπέλα είναι στο Λονδίνο, δουλεύει ως δημοσιογράφος εκεί, αυτό το παιδί μετακόμισε στη Νότιο Κορέα για να διδάξει, αυτή η κοπέλα είναι στη Γαλλία, αυτή μόλις μετακόμισε από τη Νέα Ζηλανδία στην Αυστραλία να δουλέψει εκεί και περνάει πολύ καλά».

Ενώ η Ροιζίν ονειρεύεται να φύγει στην Ασία, άλλοι έχουν αποφασίσει να οργανωθούν ώστε να μείνουν. Η οργάνωση «Δεν φεύγουμε» δημιουργήθηκε το προηγούμενο καλοκαίρι. Αποτελείται από νέους, πτυχιούχους, ανέργους ή εποχιακούς εργαζομένους που θέλουν να φτιάξουν τα πράγματα στην Ιρλανδία. Ανάμεσά τους και ο Σέιμους, 22 ετών ψυχολόγος.

«Εάν δουλέψουμε μαζί, συλλογικά και περάσουμε στην αντεπίθεση μπορούμε να κάνουμε πρόοδο και να κάνουμε κάτι χρήσιμο. Υποθέτω ότι είχαμε κάποια μηνύματα από την κυβέρνηση ότι είμαστε τεμπέληδες, οι νέοι άνθρωποι δε δουλεύουν σκληρά, θέλουν να κάθονται στο σπίτι και το χρησιμοποιούν ως δικαιολογία για να κόβουν τα κοινωνικά επιδόματα και να μην αντιμετωπίζουν την κρίση της ανεργίας αλλά αν δεν αρχίσουμε να δείχνουμε την αντίθεσή μας θα συνεχίσουμε να γινόμαστε στόχος ξανά και ξανά».

Κατά ειρωνικό τρόπο, η νέα μετανάστευση έριξε τα ποσοστά της ανεργίας των νέων. Εδώ και δύο χρόνια ξεπέρασε το 29%. Από τότε έχει πέσει στο 26%.

ΠΗΓΗ: euronews.com