Aon Hewitt: Επιτοκιακός κίνδυνος 150εκ.

Στο συμπέρασμα ότι τα συνταξιοδοτικά Ταμεία της Κύπρου εκτίθενται σε κίνδυνο από κινήσεις στα μακροπρόθεσμα επιτόκια ύψους άνω των €150εκ. καταλήγει η Aon Hewitt.

Σύμφωνα με τον αναλογιστικό οίκο, η αξία των Συνταξιοδοτικών υποχρεώσεων είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη στις μεταβολές των μακροπρόθεσμων επιτοκίων – ενός από τους μεγαλύτερους οικονομικούς κινδύνους που αντιμετωπίζουν τα χρηματοδοτούμενα συνταξιοδοτικά συστήματα.

Πολλά Ταμεία Σύνταξης στη Κύπρο, προστίθεται, είδαν τις αναλογιστικές τους υποχρεώσεις να μειώνονται το 2013 κυρίως λόγω της αύξησης των μακροπρόθεσμων επιτοκίων. Αυτό παρείχε κάποια ευπρόσδεκτη ανακούφιση, αλλά τα επιτόκια δεν θα προσφέρουν ανάλογη απόδοση για τον αντίστοιχο επιτοκιακό κίνδυνο που αναλαμβάνεται μακροπρόθεσμα.

«Ένα Ταμείο Σύνταξης οποιουδήποτε μεγέθους δύναται να έχει πρόσβαση σε λύσεις για να
απομακρύνει τον κίνδυνο αυτό και να βρει τη σωστή υποστήριξη και εκπαίδευση για να κατανοήσει τη πολυπλοκότητα που διέπει τις πρακτικές αντιστάθμισης των κινδύνων».

Τα βραχυπρόθεσμα επιτόκια, σημειώνεται, σαφώς αναμένεται να αυξηθούν, αλλά τα Ταμεία θα πρέπει να αποφύγουν να πέσουν στην παγίδα να ερμηνεύσουν αυτή τη προσδοκία ως σήμα παραμονής σε τέτοια επίπεδα έκθεσης σε επιτοκιακό κίνδυνο.

Η Aon Hewitt προτείνει τα εξής βήματα προς τις Διαχειριστικές Επιτροπές των Ταμείων όταν θα εξετάσουν πολιτικές διαχείρισης των κινδύνων:
- Κατανόηση και ποσοτικοποίηση των κινδύνων στους οποίους το Ταμείο σας είναι εκτεθειμένο
- Κατανόηση των επιπτώσεων που πολιτικές αντιστάθμισης των κινδύνων μπορούν να έχουν στο Ταμείο σας
- Εκπαίδευση και κατάρτιση για τα εργαλεία διαχείρισης συνταξιοδοτικών κινδύνων

Χρηματοδοτικοί Κίνδυνοι

Στη Κύπρο πολλά Συνταξιοδοτικά Ταμεία καθορίζουν τους στόχους χρηματοδότησης σε ευθυγράμμιση με το λογιστικό μέτρο του ΔΛΠ19– αυτό οδηγεί στην ανάληψη σημαντικών χρηματοδοτικών κινδύνων.

Μια τέτοια χρηματοδοτική πολιτική (με την υπόθεση ότι δημογραφικοί και άλλοι κίνδυνοι δεν θα υλοποιηθούν) θα πετύχει μόνο εάν η επενδυτική στρατηγική ευθυγραμμιστεί πλήρως με το λογιστικό μέτρο δηλ. να υπάρχει σχεδόν 100% επένδυση σε εταιρικά ομόλογα ψηλής ποιότητας με διάρκεια και νόμισμα απόλυτα ταιριασμένα με τις υποχρεώσεις.

Σε περίπτωση που ένα Ταμείο θέτει το χρηματοδοτικό του στόχο με το λογιστικό μέτρο αλλά επενδύει για παράδειγμα κυρίως σε μετρητά και βραχυπρόθεσμες επενδύσεις, τότε είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα αντιμετωπίσει σημαντικές χρηματοδοτικές αποκλίσεις στο μέλλον, λόγω της μεγάλης απόκλισης στη διάρκεια των υποχρεώσεων και των επενδύσεων, που θα μεταφραστούν σε σημαντικά ελλείμματα και σημαντικά ψηλότερες εισφορές.

Περαιτέρω, οι Διαχειριστές είναι πιθανό, ειδικά αν υπάρχουν και ανησυχίες σχετικά με την βιωσιμότητα της χρηματοδοτούσας επιχείρησης στο σημερινό οικονομικό περιβάλλον, να χρειαστεί να υιοθετήσουν και πιο συντηρητικές προσεγγίσεις χρηματοδότησης. Ο οικονομικός διευθυντής ενδέχεται να κληθεί να χρηματοδοτήσει ένα μη αναμενόμενο και μεγάλο έλλειμμα, σε μια περίοδο όπου η διαθέσιμη ρευστότητα είναι εξαιρετικά περιορισμένη.

Επομένως, οι χρηματοδοτικοί στόχοι πρέπει να ευθυγραμμίζονται όσο το δυνατό περισσότερο με την επενδυτική στρατηγική ούτως ώστε να επιδιώκεται μια μακροπρόθεσμα σταθερή χρηματοδότηση και να αποφεύγονται μεγάλες αποκλίσεις σε βραχυπρόθεσμους ορίζοντες. Οι επιχειρήσεις πλέον αντιλαμβάνονται ότι τα ταμεία σύνταξης προκαλούν σημαντική μεταβλητότητα στην ταμειακή τους ροή και στα εταιρικά κέρδη και τοποθετούν στις προτεραιότητες τους στρατηγικές διαχείρισης των ζητημάτων αυτών.

Επίσης, παρατηρείται αυξανόμενο ενδιαφέρον σε τεχνικές μείωσης του μη ταιριάσματος ενεργητικού-παθητικού (asset – liability mismatch) ώστε να καταστήσουν τα Ταμεία πιο ‘φιλικά’ προς τις υποχρεώσεις τους μέσω της περαιτέρω διασποράς των επενδύσεων και της εξάλειψης κινδύνων για τους οποίους δεν πρόκειται το ταμείο να ανταμειφθεί.