Χάρη βάλε φαντασία

Του Χάρη Γεωργιάδη του βγάζω το καπέλο. Ήρθε από το πουθενά ή μάλλον από τον πλανήτη Πινδάρου και κατόρθωσε να γίνει ο πιο επιτυχημένος υπουργός Οικονομικών των τελευταίων χρόνων. Ίσως επειδή δεν πρόλαβε να «κολλήσει» την αρρώστια της πολιτικής. Το κατόρθωσε γιατί έκανε κάτι πολύ απλό. Έμεινε πιστός στο σενάριο και οι αριθμοί όχι μόνο τον δικαίωσαν αλλά ενδεχομένως να εξέπληξαν και τον ίδιο.

Ο υπουργός, σε συνέντευξη του στο IN Business Δεκεμβρίου, παραδέχεται πως θα μπορούσε να επιλέξει την ασφάλεια της βουλευτικής καρέκλας αν ήθελε να αποφύγει το πολιτικό κόστος ενός τέτοιου διορισμού.
 

Πλέον, όμως, ήρθε ο καιρός να πάρει πρωτοβουλίες βάζοντας και το δικό του προσωπικό στίγμα στο πλάνο εξόδου από την κρίση. Η ίδια η τρόικα, σε μία από τι κλειστές συνεδρίες της Επ. Οικονομικών, φαίνεται να είπε (τουλάχιστον έτσι το μετέφεραν στις κάμερες οι βουλευτές) πως η ανάπτυξη είναι δικό μας θέμα πως θα έρθει.

Ο υπουργός έχει στη «διακριτική του ευχέρεια» 1δις ευρώ τα οποία δεν χρειάστηκαν (ευτυχώς) για περαιτέρω ανακεφαλαιοποίηση του Συνεργατισμού. Σκέψη του υπουργού, όπως εξήγγειλε, είναι να το ανταλλάξει με ακριβότερο δανεισμό ώστε να μειωθεί το κόστος εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να εκμεταλλευτείς ένα τέτοιο ποσό σε μία τόσο μικρή οικονομία πέραν από την ευημερία των αριθμών που προτείνουν οι τεχνοκράτες (οι μανδαρίνοι ντε). Μία εισήγηση είναι να δοθεί κάτι πίσω στους πολίτες που φορολογήθηκαν από όλες τις πλευρές την τελευταία τριετία. Για παράδειγμα μείωση στις φορολογίες για καύσιμα. 70 σεντ το λίτρο αντιστοιχεί σε φόρους, σύμφωνα με τον υπ. Εμπορίου. Αν δεν θες να τα ρίξεις στην κατανάλωση μείωσε το ΦΠΑ να ευνοηθούν όλοι. Ταυτόχρονα με τη μείωση των τιμών πρώτης ύλης για παραγωγή ενέργειας επιχειρήσεις και νοικοκυριά θα έχουν μίας πρώτης τάξεως ευκαιρίας να νιώσουν για πρώτη φορά μείωση στο μεγαλύτερο βραχνά που αντιμετωπίζουν.

Ο Σταύρος Ευαγόρου εισηγήθηκε πρόσφατα στη βουλή μείωση του φόρου επί των καταθέσεων. Ανταποδίδεις στους πολίτες, βοηθάς της τράπεζες, αδειάζεις τα μαξιλάρια προσφέρεις αντισταθμιστικό στο πλαφόν των καταθετικών επιτοκίων.

Υπάρχουν ακόμα και τα λεγόμενα «αναπτυξιακά έργα» στους προϋπολογισμούς των υπουργείων. Μπορούν να εντοπιστούν αυτά που πραγματικά έχουν αναπτυξιακό χαρακτήρα και να χρηματοδοτηθούν. Δεν είναι ανάγκη βέβαια να χρησιμοποιηθεί ολόκληρο το ποσό του 1δις για ανάπτυξη. Ένα μέρος μπορεί όντως να πάει στη αναχρηματοδότηση ακριβού δανεισμού.

Ο Μάριος Κληρίδης από το βήμα του 2ου Cyprus Banking Forum υπέδειξε πως το ποσό θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για χρηματοδότηση ενός οργανισμού διαχείρισης προβληματικών δανείων στα πρότυπα του ιρλανδικού ΝΑΜΑ για παράδειγμα.

Αν και θιασώτης του μνημονίου και των όρων του, θεωρώ πως πλέον έχουν ωριμάσει οι συνθήκες για ανάληψη εσωτερικών πρωτοβουλιών προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης.