Ιρλανδικό Examinership έναντι Αγγλικού Administration

Σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιεύματα στον ημερήσιο τύπο, η Τρόικα απέρριψε το Αγγλικό μοντέλο γνωστό ως «Administration» και αποφάσισε ότι η Κύπρος πρέπει να ακολουθήσει το Iρλανδικό μοντέλο του «Examinership».

Προτού προχωρήσω με ανάλυση του μοντέλου αυτού, θα ήθελα να επισύρω την προσοχή στους ιθύνοντες της Τρόικας ότι μπορεί μεν να πιστεύουν ότι ήρθαν στην Κύπρο για να «φέρουν το φως στους ιθαγενείς» αλλά το Ιρλανδικό μοντέλο, βασίζεται πάνω στον Αγγλικό Περί Αφερεγγυότητας Νόμο του 1986 πριν την τροποποίηση του από τον Περί Επιχειρήσεων Νόμο του 2002.     

Το Examinership εισήχθη στην Ιρλανδική νομοθεσία με τον Περί Εταιρειών (Τροποιητικό) Νόμο του 1990 (ο «νόμος»), με βάση του οποίου προσδιορίζεται μέγιστη περίοδος 100 ημερών κατά την οποία ο διορισμένος από το Δικαστήριο Εξεταστής, θα επιδιώξει να αναλάβει την επιτήρηση μιας εταιρείας και καθήκον του είναι να μεριμνά ώστε η Εταιρεία να συνεχίσει να δραστηριοποιείται ως δρώσα οικονομική μονάδα.

Η διαδικασία του Examinership, ενεργοποιείται είτε από την Εταιρεία, τους Συμβούλους της, Πιστωτή και/ή Ενδεχόμενο Πιστωτή ή από τα Mέλη τα οποία κατέχουν όχι λιγότερο από το 1/10 του εκδοθέντος μετοχικού κεφαλαίου.

H Αίτηση πρέπει να βασίζεται στο γεγονός ότι η Εταιρεία αδυνατεί ή πιθανόν να αδυνατεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της (μέσα στα πλαίσια που προνοεί το άρθρο 2 του νόμου), δεν έχει καταχωρηθεί αίτηση στο δικαστήριο για εκκαθάριση της και/ή, οι μέτοχοι αυτής δεν έχουν υιοθετήσει ψήφισμα για εκούσια εκκαθάριση.

Η Αίτηση για διορισμό Εξεταστή σε μια εταιρεία πρέπει να συνοδεύεται από Έκθεση «Ανεξάρτητου Λογιστή» («ΑΛ»).  Για να υπάρχουν προοπτικές επιτυχίας της Αίτησης, ο ΑΛ πρέπει να  επιβεβαιώνει μεταξύ άλλων ότι κατά την κρίση του, υπάρχει εύλογη πιθανότητα επιβίωσης της εταιρείας ως δρώσας οικονομικής μονάδας και αφού το δικαστήριο μελετήσει την έκθεση θα δύναται, μόνον όταν ικανοποιείται ότι η εταιρεία θα μπορούσε να επιβιώσει, να εκδώσει διάταγμα με το οποίο να διορίζεται ο Εξεταστής.

Επιπτώσεις διορισμού Εξεταστή  

Από τη στιγμή που διορίζεται ο Εξεταστής, καμία αγωγή και ή εκτέλεση οποιασδήποτε δικαστικής απόφασης δεν θα μπορεί να κινηθεί και/ή συνεχιστεί, χωρίς την έγκριση του δικαστηρίου, αλλά ούτε και κανένας εξασφαλισμένος πιστωτής δεν θα δύναται να διεκδικήσει τα οποιαδήποτε δικαιώματα που απορρέουν προς όφελος του με βάση την εξασφάλιση που κατέχει.

Όπως αναφέρω πιο πάνω, ο ρόλος του Εξεταστή είναι να αξιολογήσει τα στοιχεία ενεργητικού και παθητικού και να εισηγείται στους πιστωτές και μετόχους της Εταιρείας προτάσεις για την επιβίωση της. Ο έλεγχος της Εταιρείας δεν συνεπάγεται ότι μεταφέρεται στον Εξεταστή, όμως ο Εξεταστής διαδραματίζει το ρόλο του επιθεωρητή σε σχέση με τον τρόπο με το οποίο οι σύμβουλοι μιας εταιρείας την διαχειρίζονται. Όπου ο Εξεταστής θεωρεί πρέπον να το πράξει, όταν συντρέχουν λόγοι  κακοδιαχείρισης, δύναται να καταχωρεί Αίτηση στο δικαστήριο για ανάληψη από τον ίδιο της διαχείρισης μιας εταιρείας.

Επιβάλλεται, ο Εξεταστής άμεσα να ετοιμάσει Προτάσεις για Συμβιβασμό και/ή Διακανονισμό που να επιτρέπουν την επιβίωση της εταιρείας. Οι προτάσεις αυτές  πρέπει να γίνουν αποδεχτές ως έχουν ή με τροποποιήσεις (σε περίπτωση που οι πιστωτές εισηγηθούν τροποποιήσεις, αυτές πρέπει να γίνουν αποδεχτές από την Εταιρεία) από όλες τις κατηγορίες πιστωτών προς τους οποίους απευθύνονται και πρέπει να επικυρωθούν από το Δικαστήριο. Το Δικαστήριο έχει την διακριτική εξουσία να επικυρώσει τις προτάσεις μόνο στην έκταση που αυτές έχουν γίνει αποδεκτές (δεν μπορεί η οποιαδήποτε πρόταση και/ή τροποποίηση να  βλάπτει δικαιώματα πιστωτών), τουλάχιστον από μια κατηγορία πιστωτών που επηρεάζονται από αυτές νοουμένου ότι οι προτάσεις είναι σύννομες και δίκαιες, λαμβάνοντας πάντα υπόψη τα δικαιώματα όλων των κατηγοριών των πιστωτών και να μην παραβιάζουν τα δικαιώματα του οποιουδήποτε ενδιαφερομένου μέρους.

Όταν οι προτάσεις επιβεβαιωθούν από το δικαστήριο, τότε αυτές είναι δεσμευτικές πάνω σε όλες τις κατηγορίες πιστωτών (εξασφαλισμένων και μη) και τα δικαιώματα τους διαφοροποιούνται αναλόγως.

Επιπτώσεις του Εxaminership πάνω στους Εξασφαλισμένους Πιστωτές

Δυστυχώς, αναφορικά με τους εξασφαλισμένους πιστωτές, στην Ιρλανδική νομοθεσία υπάρχει πρόνοια  που δεν τους επιτρέπει να πάρουν μέτρα σε σχέση με τις εξασφαλίσεις που απολαμβάνουν, κατά τη διάρκεια του Examinership, χωρίς την συγκατάθεση του Εξεταστή.

Ο Εξεταστής έχει τη δυνατότητα να αποξενώσει περιουσιακά στοιχεία τα οποία διέπονται από ομολόγα πάγιας και/ή κυμαινόμενης επιβάρυνσης, πάντοτε με την άδεια του δικαστηρίου. Για κατόχους πάγιας επιβάρυνσης και/ή υποθηκών, το αποτέλεσμα θα είναι ότι ο κάτοχος τέτοιων επιβαρύνσεων θα λαμβάνει το ποσό της εκποίησης, μείον την αμοιβή και έξοδα εκποίησης που πιθανόν να έχουν προκύψει, εάν και εφόσον το δικαστήριο τα επιτρέψει, σε αντίθεση με τον κάτοχο ομολόγου κυμαινόμενης επιβάρυνσης που πιθανόν να μην λάβει το προϊόν εκποίησης περιουσιακών στοιχείων που υπάγονται στο συγκεκριμένο ομόλογο.

Εξουσίες του Εξεταστή

Ο Εξεταστής θα έχει ευρείες εξουσίες, θα μπορούσε για παράδειγμα να παρεμποδίσει τους συμβούλους από του να ενεργούν με τρόπο κατά τον οποίον, κατά την κρίση του, θα μπορούσε να αποβεί σε βάρος της εταιρείας. Παρ’ όλα ταύτα, ο Εξεταστής δεν θα μπορεί να ακυρώσει σύμβαση την οποία πιθανόν να έχει υπογράψει η εταιρεία πριν το διάταγμα Επιτήρησης εκτός των συμφωνιών οι οποίες κατά την άποψη του πιθανόν να έχουν αρνητικές επιπτώσεις, για την επιβίωση μιας εταιρείας.