Και τώρα τι κάνουμε με τους Ρώσους;

Ο τομέας των υπηρεσιών στην Κύπρο άνθησε τα τελευταία χρόνια στηριζόμενος σε σημαντικό βαθμό σε ρωσικές εταιρείες.

Τα τελευταία χρόνια, μέσα από έντονες προσπάθειες, η Κύπρος κατάφερε να βγάλει την ταμπέλα του φορολογικού παράδεισου, αν και οι φωνές διαμαρτυρίας στη Ρωσία για τις κυπριακές “offshore” δεν καταλάγιασαν ποτέ. Η έγκριση του νομοσχεδίου για φορολόγηση εταιρειών ρωσικών συμφερόντων που βρίσκονται στο εξωτερικό έρχεται να διαταράξει τη σταθερότητα για ακόμα μία φορά ενάμισι περίπου χρόνο μετά το κούρεμα των καταθέσεων και την αύξηση του εταιρικού φόρου στο 12.5%.

Στο τέλος της μέρας, είτε μικρή είτε μεγάλη ο τομέας της παροχής υπηρεσιών θα δεχθεί πλήγμα. Το βασικό ερώτημα είναι πόσοι Ρώσοι θα αποφασίσουν να επαναπατρίσουν τις επιχειρήσεις και πόσοι θα κρίνουν πως είναι προς το συμφέρον τους να τις μεταφέρουν σε άλλη έδρα. Η όποια απόφαση δεν εύκολη πάντως, αφού από τη μία δεν υπάρχει εμπιστοσύνη στο ρωσικό πολιτικό σύστημα και από την άλλη, δεν υπάρχουν πολλές εναλλακτικές για μεταφορά των εταιρειών. Όπως έχει διαμορφωθεί ο νόμος, σχεδόν όλες οι χώρες που δραστηριοποιούνται στον τομέα επηρεάζονται.

Ευνοημένο ως ένα βαθμό ενδεχομένως να αποδειχθεί το Λονδίνο που προσφέρει ως ένα βαθμό ένα μέρος στο οποίο θα μπορούσαν να κατοικήσουν οι Ρώσοι κροίσοι. Απ’ εκεί και πέρα, εφόσον η Κύπρος αναβαθμίσει τη νομοθεσία της σε σχέση με κάποια ζητήματα μπορεί να βρεθεί σε πλεονεκτική θέση έναντι του ανταγωνισμού αφού τόσο το κόστος υπηρεσιών όσο και το κόστος ζωής είναι φθηνότερο από προορισμούς όπως το Λουξεμβούργο και η Ολλανδία. Ακόμα και το καλό κλίμα θα μπορούσε να συνηγορήσει υπέρ της Κύπρου. Η άλλη επιλογή των Ρώσων είναι να κοιτάξουν εκτός Ευρώπης, έξω από τα νερά τους δηλαδή. Και πάλι όμως υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες. Η Σιγκαπούρη για παράδειγμα δεν έχει ευνοϊκή συμφωνία αποφυγής της διπλής φορολογίας με τη Ρωσία, ενώ το Χογκ-Κονγκ δεν εχει καν συμφωνία με την Ρωσία.

Οι παγίδες

Είναι σημαντικό στην προσπάθεια που γίνεται να μην δημιουργηθούν παλιές καταστάσεις που έπληξαν σημαντικά το καθεστώς της Κύπρου ως κέντρο παροχής υπηρεσιών. «Υπηρεσίες» του τύπου κρύβουμε χρήμα, ξεγελούμε τις ρωσικές Αρχές, θεωρείται δεδομένο πως μόνο πλήγμα στο στάτους του νησιού μπορεί να επιφέρουν. Τα αρμόδια σύνολα θα πρέπει να διαφυλάξουν τη φήμη του τόπου και των μελών τους από επιτήδειους που λειτουργούν με γνώμονα το εφήμερο προσωπικό όφελος.

Οι ελπίδες ότι εταιρείες από χώρες φορολογικούς παράδεισους θα μεταφερθούν στην Κύπρο δεν πρέπει να θεωρούνται πανάκεια. Το αντίθετο. Τυχόν μεταφορά τέτοιων εταιρειών μπορεί να φέρει κάποιο χρήμα στα κρατικά ταμεία, ωστόσο, η ποιότητα τους μπορεί και πάλι να θέσει σε κίνδυνο τη φήμη της Κύπρου. Περαιτέρω, τέτοιες εταιρείες δεν πρόκειται να φέρουν νέες εργασίας στον τομέα, αφού έτσι κι αλλιώς ήδη ο χειρισμός τους γινόταν μέσω Κύπρου.

Γιατί όχι 15%

Μία πιο ριζοσπαστική λύση που ακούγεται τις τελευταίες μέρες, αφορά στην αύξηση του φορολογικού συντελεστή στο 15% από 12.5%. «Με μία απλή κίνηση ξεμπερδεύουμε με το θέμα», ανέφερε χαρακτηριστικά στέλεχος του κλάδου των υπηρεσιών για να προσθέσει πως υπάρχουν τρόποι να τύχει σωστού χειρισμού το θέμα. Βέβαια, μία δεύτερη αύξηση του φορολογικού συντελεστή μέσα σε μερικούς μήνες σίγουρα στέλνει αρνητικά μηνύματα, ωστόσο, υπό τις περιστάσεις ενδεχομένως να γίνει αποδεκτή με ανακούφιση.

Περιμένουν τις λύσεις

Το επόμενο διάστημα, οι προτάσεις που θα γίνουν προς τους Ρώσους για τη δομή των οργανισμών τους θα είναι ιδιαίτερης σημασίας και θα κρίνουν τα επόμενα βήματά τους. Ιδανικά, το προτιμητέο θα ήταν να παραμείνουν στην Κύπρο οι ρωσικές εταιρείες ενισχύοντας παράλληλα την παρουσία τους. Οι υπόλοιπες επιλογές τους είναι ξεκάθαρες.

Είτε επιστρέφουν οι εταιρείες στη Ρωσία, είτε φεύγουν οι Ρώσοι ιδιοκτήτες από τη χώρα.