ΕΒΕ Λεμεσού: Kατάργηση των αντιπαραγωγικών φορολογιών

Ερ. Ποια τα προβλήματα της βιομηχανίας της Λεμεσού;

Απ. Τα προβλήματα της βιομηχανίας της Λεμεσού είναι πολλά και, σε μεγάλο βαθμό, είναι κοινά με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν βιομηχανίες σε άλλες επαρχίες. Περιληπτικά αναφέρω τα ακόλουθα:

1.    Το μεγαλύτερο ίσως πρόβλημα της βιομηχανίας γενικά είναι το μεγάλο κόστος ηλεκτρικού ρεύματος. Στη Κύπρο πληρώνουμε το πιο ακριβό βιομηχανικό ρεύμα και μάλιστα οι καλοί (μεγάλοι) πελάτες όπως η βιομηχανίες και τα ξενοδοχεία πληρώνουν επιπλέον κόστος με το λεγόμενο “maximum demand”. Είναι λοιπόν με ευχαρίστηση που ακούσαμε την πρόθεση του Υπουργού μας για μείωση του κόστους του ηλεκτρικού ρεύματος!

2.    Το δεύτερο μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η δανειακή ανεπάρκεια, δηλαδή η έλλειψη ρευστότητας που ταλανίζει την Κυπριακή οικονομία και την αδυναμία των τραπεζών να ανταπεξέλθουν (για λόγους που δεν χρειάζεται να αναφερθούν εδώ).  

3.    Το εργατικό κόστος ίσως να είναι το τρίτο μεγαλύτερο πρόβλημα πολλών βιομηχανιών σε συνδυασμό με την μειωμένη παραγωγή / ζήτηση για τα προϊόντα τους. Υπάρχει λοιπόν ανάγκη ανάπτυξης διαλόγου μεταξύ Εργοδοτών, Εργοδοτούμενων, Συντεχνιών, ΚΕΒΕ και τοπικών Επιμελητηρίων για συγκράτηση εργατικού κόστους στις βιομηχανίες στα πλαίσια επιβίωσης του βιομηχανικού τομέα. 

4.    Επίσης το Γενικό Σχέδιο Υγείας χρειάζεται επανεξέταση και πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη το κόστος πάνω στις βιομηχανίες (που εξ’ ορισμού εργοδοτούν περισσότερο κόσμο από ότι οι αντίστοιχες εταιρείες που απλά εισάγουν τα προϊόντα τους) αλλά και πάνω σε όλες τις εταιρείες γενικότερα. Με βάση το ολοένα αυξανόμενο κόστος, την αδυναμία της οικονομίας να ανταπεξέλθει και τον τρόπο με τον οποίο θα εφαρμοστεί (αφού ήδη ένας από τους βασικούς πυλώνες δηλαδή η αυτονόμηση των νοσοκομείων δεν φαίνεται να είναι δυνατό να προχωρήσει) το όλο εγχείρημα μπορεί να μην είναι βιώσιμο.

5.    Μεγάλο πρόβλημα για πολλές βιομηχανίες είναι και τα ψηλά ενοίκια τεμαχίων στις Κυβερνητικές Βιομηχανικές Περιοχές. Θα πρέπει να βρεθούν τρόποι μείωσης του βάρους αυτού που αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για αρκετές βιομηχανικές μονάδες. 

6.    Άλλο θέμα που χρίζει επανεξέτασης είναι η φόροι που «τιμωρούν» την εργοδότηση όπως το Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής κλπ. Τονίζεται ότι η εισφορά των εργοδοτών προς το ταμείο αυτό ΔΕΝ αφαιρείται από το φορολογητέο εισόδημα τους! Το Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής (όπου οι εργοδότες εισφέρουν 2% του ακαθάριστου εισοδήματος κάθε εργοδοτούμενου) αποτελεί μεγάλη συνεισφορά της εργοδοτικής πλευράς, η οποία δυστυχώς παραβλέπεται πολλές φορές αλλά επιπρόσθετα επιφέρει δυσμενή διάκριση προς τις βιομηχανικές μονάδες (επειδή χρειάζονται να εργοδοτούν περισσότερα άτομα για να παράγουν τα προϊόντα τους), έναντι άλλων εταιρειών που απλά εισάγουν αντίστοιχα προϊόντα, έτσι οι βιομηχανίες πληρώνουν περισσότερα. 

7.    Κάτι που δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα στις βιομηχανίες υψηλής τεχνολογίας, όπως την φαρμακοβιομηχανία, είναι 

(α) οι χρονοβόρες και πολύπλοκες διαδικασίες για τη έκδοση αδειών παραμονής σε ερευνητές και για επιστήμονες (που αποδεδειγμένα δεν υπάρχουν στην Κύπρο). Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι δεν μπορούμε να τα κάνουμε όλα μόνοι μας και χρειαζόμαστε άτομα από το εξωτερικό που θα συνεισφέρουν στην οικονομία. Δυστυχώς όμως τα τελευταία χρόνια έχουν δυσκολέψει τα πράγματα σε βαθμό που είναι σχεδόν αδύνατο να εργοδοτηθούν τέτοιου υψηλού επιπέδου άτομα. Δεν πρέπει να το βλέπουμε ως τρόπο εξεύρεσης φθηνού εργατικού (που δεν είναι) αλλά ως τρόπο ανάπτυξης των βιομηχανιών και παραγωγής πνευματικών δικαιωμάτων!
(β) η αύξηση της χρονικής διάρκειας από 6 σε 12 μήνες της εγγύησης που καταβάλλουν οι επιχειρήσεις για να πάρουν άδεια εισόδου (βίζα) για επίσκεψη συνεργατών (π.χ. πελάτες, προμηθευτές, υπάλληλους αντιπροσώπων κλπ.) από τρίτες χώρες που αυτόματα σημαίνει καθυστερήσεις, ταλαιπωρία και κατακράτηση κεφαλαίου χιλιάδων Ευρώ! Οι συνεργάτες αυτοί συνεισφέρουν εκατομμύρια στην οικονομία μας και χρειάζεται μια απλουστευμένη διαδικασία όπως π.χ. αυτή για τους ξένους που θέλουν να αγοράσουν σπίτι.
(γ) καθυστερήσεις στην επιστροφή του ΦΠΑ, που στερεί τη ρευστότητα από τις βιομηχανίες.

8.    Τώρα τελευταία υπάρχει και μεγάλο πρόβλημα με την ασφάλεια στις Βιομηχανικές Περιοχές όπου παρατηρούνται διαρρήξεις και κλοπές από αρκετά εργοστάσια. Λόγω του ότι δεν υπάρχει τη φρούρηση των κυβερνητικών Βιομηχανικών Περιοχών και το αρμόδιο υπουργείο δεν δέχεται έλεγχο της διακίνησης κατά τις μη εργάσιμες ώρες π.χ. με την τοποθέτηση μπάρας ασφαλείας το πρόβλημα διαιωνίζεται. 

Ερ. Τι ενέργειες θα μπορούσαν να γίνουν από μέρους του κράτους για να λυθούν;

Απ.  Θα πρέπει η Κυβέρνηση να βρει τρόπους (α) μείωσης του κόστους του βιομηχανικού ρεύματος, (β) απάμβλυνσης του προβλήματος της δανειακής ανεπάρκειας (γ) κατάργησης των φορολογιών που «τιμωρούν» την εργοδότηση, (δ) επίλυσης του προβλήματος των ενοικίων στις Κυβερνητικές Βιομηχανικές Περιοχές και (ε) κατάργησης των αντιπαραγωγικών φορολογιών και των γραφειοκρατικών πρακτικών. Θα πρέπει επίσης να συμβάλει ενεργά στη ανάπτυξης διαλόγου για μείωση του εργατικού κόστους (και ο καλύτερος τρόπος να γίνει, κατά την ταπεινή μου γνώμη, είναι μέσω της αύξησης της παραγωγικότητας) και να επανεξετάσει ολοκληρωτικά το ΓεΣΥ λαμβάνοντας υπόψη τις αρνητικές επιπτώσεις πάνω στην οικονομία. Επιπλέον, υπάρχει ανάγκη για προώθηση «Ειδικών σχεδίων Ανάπτυξης και υποστήριξης του Βιομηχανικού Τομέα» στα πλαίσια της επιβίωσης του βιομηχανικού και άλλων τομέων στη χώρα. Τονίζω ότι η ανάπτυξη είναι η μόνη διέξοδος από την κρίση! Συμφωνώ με κάποια μέτρα ανάπτυξης που είδαν το φως της δημοσιότητας, χρειάζεται όμως ομαδική δουλειά για να καταλήξουμε στα πιο αποτελεσματικά. Τέλος, θα μπορούσε να βοηθήσει με τη προβολή της συμβολής του Κύπριου επιχειρηματία και της σημασίας που έχει η βιομηχανία στη σημερινή κρίση. 

Ερ. Υπάρχουν προοπτικές ανάπτυξης της βιομηχανίας της Λεμεσού; Προς ποια κατεύθυνση;

Απ. Με καλή θέληση από όλους τους εμπλεκόμενους (κυβέρνηση, κρατικές υπηρεσίες, βιομήχανους, προσωπικό, συντεχνίες κλπ.) σε συνδυασμό με έξυπνες κινήσεις και πολλή δουλειά από τις βιομηχανίες υπάρχουν καλές προοπτικές. Όραμα μου είναι να συμβάλουμε, ως βιομήχανοι, στην επανεκκίνηση της οικονομίας μέσα από μια νέα εθνική Βιομηχανική Πολιτική που θα έχει ως κύριο στόχο την ώθηση της βιομηχανικής παραγωγής και των επενδύσεων στα πλαίσια ενός βιώσιμου οικονομικού μοντέλου ανάπτυξης με όλα τα παρεμφερή ωφελήματα προς την οικονομία και την κοινωνία. Θα πρέπει κατά κύριο λόγο να στηριχτούν οι υφιστάμενοι κλάδοι που έχουν προοπτικές και οι οποίοι μπορούν να φέρουν αποτελέσματα σε σύντομο χρονικό διάστημα, και ακολούθως να σκεφτούμε και κάποια διαφοροποίηση, Ως μικρό νησί με πολύ λίγους φυσικούς πόρους, δεν έχουμε τις επιλογές που έχουν άλλες χώρες που μας ανταγωνίζονται, έχουμε όμως πολλή ηλιοφάνεια και μια κατεύθυνση που αξίζει, και πρέπει, να ακολουθήσουμε είναι αυτή της παραγωγής ενέργειας από τον ήλιο. Η Λεμεσός έχει επίσης καλές προοπτικές με δραστηριότητες που σχετίζονται με το φυσικό αέριο.

Ερ. Ποια τα οφέλη από τη βιομηχανία στην κυπριακή οικονομία;

Απ. Μια σωστή ανάπτυξη της βιομηχανίας θα φέρει πιο σταθερά έσοδα στην οικονομία λόγω λιγότερης εξάρτησης και μικρότερου επηρεασμού από γεωπολιτικές κρίσεις, πολέμους κλπ. Επιπλέον, από την ύπαρξη ενός υγειούς βιομηχανικού τομέα, και ιδιαίτερα εξαγωγικού χαρακτήρα, η χώρας μας μπορεί να αποκομίσει επιπρόσθετα θετικά οφέλη όπως:

•    Εισαγωγή ξένου συναλλάγματος από εξαγωγές
•    Εργοδότηση περισσότερων ατόμων
•    Επενδύσεις σε κτιριακές εγκαταστάσεις που έχουν οφέλη και για τον κλάδο κατασκευών κλπ.
•    Οικονομικό όφελος και σε άλλους κλάδους από όπου οι βιομηχανίες προμηθεύονται υλικά και υπηρεσίες.