Αιδώς, φειδώ και βλακεία

18:40 - 14 Νοεμβρίου 2014

Απόψεις InBusiness

Όταν δεν ντρέπεσαι που έκλεψες τον Οργανισμό που κανονικά θα έπρεπε να υπηρετείς.

Όταν δε νιώθεις άσχημα που ενώ κόσμος υποφέρει, έχει χάσει τη δουλειά του, μαραζώνει, βλέπει τα παιδιά του να πεινούν, αλλά και ολόκληρη την πολιτεία να προσπαθεί αγωνιωδώς να περιορίσει τα έξοδά της και εσύ κάνεις ακριβώς το αντίθετο.

Και όταν θεωρείς τον εαυτό σου εξυπνότερο από όλους, ισχυρότερο από τους υπόλοιπους ή και ακόμη ωραιότερο ώστε να θεωρείς αυτό το προσόν όχημα ανέλιξης, μάλλον δεν γνωρίζεις τι πάει να πει αιδώς.

Σε αυτά προστίθενται η έπαρση, η μεγαλομανία και η λατρεία για τη δημοσιότητα.

Όταν δεν έχεις μέτρο στις πράξεις, στα λόγια και στη συμπεριφορά σου δεν ξέρεις ούτε φειδώ τι πάει να πει. Και επειδή όλοι αντιλαμβάνονται τι πάει να πει να έχεις όλα τα πιο πάνω χούγια, καταλαβαίνουν και πως αρμόζει να συμπεριφέρονται σε εσένα. Και δεν εννοώ απαξιωτικά, υβριστικά και με χυδαιότητα όπως εσύ λειτουργείς. Εννοώ πως πρέπει καθετί σωστό να λέγεται, όποιος και όσο ευθύνεται να τιμωρείται και να ελπίζουμε πως αυτά δεν θα συμβούν ξανά. Απλό ακούγεται, ή καλύτερα διαβάζεται στην προκειμένη, δύσκολα εφαρμόζεται (υποθέτω με όσα παρακολουθώ).

Η αμετροέπεια συνήθως δεν επιτρέπει στη γλώσσα να συγχρονιστεί με τον εγκέφαλο, με αποτέλεσμα να λες ψέματα. Έτσι; Και νομίζεις ότι ο κόσμος τα πιστεύει. Αυτοί που δεν γνωρίζουν βεβαίως και τα πιστεύουν, γιατί δυστυχώς έχουμε μεγαλώσει εκπαιδευμένοι να γοητευόμαστε από την καλή εμφάνιση και την ευφράδεια λόγου. Την ουσία κάπου στην πορεία την παραμελήσαμε, την ξεχάσαμε ή την αγνοήσαμε.

Παρόλα αυτά, το περιεχόμενο είναι που έχει αξία και όχι το περιτύλιγμα. Και άμα ανοίξεις το κουτί και το δώρο είναι κάλτσες συνήθως στεναχωριέσαι, αν περίμενες Playstation.

Κάτι ανάλογο ζούμε τις τελευταίες μέρες. Αυτοί που γνωρίζουν σε βάθος πράγματα και καταστάσεις (με στοιχεία και όχι αερολογίες, ψέματα και δηλώσεις που θυμίζουν ξεπερασμένους πολιτικούς, τόσο σε ύφος όσο και σε περιεχόμενο) ξέρουν πολύ καλά και τι πάει να αιδώς και τι σημαίνει φειδώ. Ακριβώς γιατί είδαν τις αντίθετες έννοιες να παίρνουν σάρκα και οστά και μάλιστα με τα χρήματα όλων μας.

Όλα τα πιο πάνω ξεχωρίζουν τον συνετό από τον έξαλλο, τον ταπεινό από τον υπερόπτη, τον τίμιο από το λαμόγιο. Όλοι έχουν τη θέση και τον ρόλο τους και ο καθένας κρίνεται (ας χρησιμοποιήσω κι εγώ το κλισέ!) από τις πράξεις του.

Αιδώς, φειδώ και βλακεία

Ροη Ειδησεων

Δειτε Επισης