Αριστεροί, πρίγκιπες κι επαναστάτες

Μετά το σήριαλ του καλοκαιριού «Συγκλίσεις στο θέμα των εκποιήσεων» και το συνασπισμό της αντιπολίτευσης για δίχτυ προστασίας των ευάλωτων ομάδων από την εκποίηση της κύριας κατοικίας (πράγμα που πανηγύριζαν σε δηλώσεις τους στα ΜΜΕ), ένα άλλο φρούτο ξεπήδησε αυτές τις μέρες.

«Αντάρτικο από την αντιπολίτευση», είναι ο τίτλος που χρησιμοποίησε ο «Φιλελεύθερος» για το μέτωπο επαναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου που έστησαν ΑΚΕΛ, ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ και Οικολόγοι. 

Ωστόσο, πόσο σοβαρή είναι αυτή η ενέργεια της αντιπολίτευσης; Και πού αποσκοπεί; Για να απαντήσω τα ερωτήματα που με ταλάνιζαν, παρακολούθησα τη σχετική συζήτηση στη μεσημεριανή εκπομπή του ΡΙΚ την Παρασκευή με καλεσμένους την εκπρόσωπο Τύπου του ΔΗΚΟ Χριστιάνα Ερωτοκρίτου, τον βουλευτή του ΑΚΕΛ Άριστο Δαμιανού και τον εκπρόσωπο Τύπου της Συμμαχίας Πολιτών Αλέξανδρο Μιχαηλίδη. 

Επρόκειτο για μια άκρως διαφωτιστική κουβέντα για το είδος του μετώπου που δημιουργήθηκε. Η επιτομή του λαϊκισμού. Από τη μια, ο κ. Μιχαηλίδης εξήγησε γιατί η Συμμαχία «αναστέλλει  τη συμμετοχή της στην πρωτοβουλία επαναδιαπραγμάτευσης Μνημονίου». Ουσιαστικά είπε ότι το ΔΗΚΟ λάκκισε στις εκποιήσεις, ενώ υποστήριξε ότι απουσιάζει η ουσία από το συνασπισμό της αντιπολίτευσης γι’ αυτό και απέχουν. Αλλά και ο κ. Δαμιανού φάνηκε ενοχλημένος με τη διαφοροποίηση του ΔΗΚΟ στις εκποιήσεις. Από την πλευρά της, μόνη κι ανυπεράσπιστη,  η κ. Ερωτοκρίτου επέμενε να δικαιολογεί την ανάγκη σύγκλισης του μετώπου της αντιπολίτευσης. «Δεν θα σταθούμε απέναντι στην κυβέρνηση, αλλά θα βοηθήσουμε τον τόπο», δήλωσε χαρακτηριστικά. 

Το έθεσε ωμά η Συμμαχία το ζήτημα σε ανακοίνωσή της. Γιατί, δηλαδή, δεν μπορεί να ισχύσει σε αυτή την περίπτωση ένα ενιαίο μέτωπο. «Πρέπει να στηρίζεται στην ειλικρίνεια και στον αλληλοσεβασμό και να χαρακτηρίζεται από συνέπεια λόγων και έργων».

Αυτή η πρωτοβουλία φάνηκε ότι είχε καθαρά επικοινωνιακό χαρακτήρα. Άνευ ουσίας όμως. Αντιμνημονιακός συνασπισμός σε τι; Σε αυτό το ερώτημα προσπάθησε ανεπιτυχώς να απαντήσει ο Ν. Παπαδόπουλος:  «Έχουμε συμφωνήσει να εγγραφεί το ζήτημα της επαναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου προς συζήτηση της Βουλής των Αντιπροσώπων και ο απώτερος στόχος είναι να δημιουργηθεί ένα κοινό πλαίσιο με προτάσεις από όλες τις κοινοβουλευτικές ομάδες έτσι ώστε να ενισχύσουμε τις προσπάθειες επαναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου με την ελπίδα ακριβώς ότι θα βελτιωθεί το μνημόνιο, θα βελτιωθούν πρόνοιες που αποδεδειγμένα αρνητικές προς όφελος ολόκληρου του λαού μας».

Φαίνεται  ότι κάτι δεν καταλαβαίνω. Και ξαναρωτώ. Αντιμνημονιακός συνασπισμός σε τι;  Σε δηλώσεις του ο Πρόεδρος Αναστασιάδης ανέφερε ότι υπάρχει η πιθανότητα ακόμα και το 2015 να βγούμε από το μνημόνιο. Μέχρι το 2015 (σε 3 μήνες μπαίνει η νέα χρονιά και θα αρχίσει η κλεψύδρα να αδειάζει) τα κόμματα θα προσπαθούν να πείσουν την κυβέρνηση να επαναδιαπραγματευτεί το μνημόνιο; Η κοινωνία διερωτάται αν έμεινε χρόνος...
Άσε που αν δούμε διαχρονικά τη στάση των κομμάτων σε σοβαρά θέματα, θα δούμε ότι πάντα γίνεται μέτωπο αντίδρασης (έτσι γιατί μπορούμε…), και μετά ως δια μαγείας, με τροποποιήσεις λύνεται το πρόβλημα. Όταν έρθει η κρίσιμη ώρα, οπισθοχωρούν. 

Το σήριαλ αναμένεται να είναι το ίδιο και με το Γενικό Σύστημα Υγείας. Εξ’ ου και η συνάντηση των κομμάτων στο ΔΗΚΟ. Θα φάμε ξαναζεσταμένο φαί. Το σενάριο έχει ως εξής: Διαφωνίες επί των «διαρροών», αντιδράσεις, έκκληση για διάλογο, απειλή για απεργίες, πιέζει ο χρόνος, νομοσχέδιο, τροποποιήσεις, η απειλή ότι η τρόικα πιέζει, παρασκηνιακές διαβουλεύσεις και έπειτα το πράσινο φως από τη Βουλή. Χρειάζεται να τα περάσουμε όλα αυτά; Δεν γίνεται μακριά από λαϊκισμούς, να γίνει το καλύτερο για τον τόπο;

Η προσπάθεια επίκλησης αριθμών της οικονομίας (πολλές φορές διαστρεβλωμένα) για να ανεβάσουν τα κομματικά ποσοστά πλήττει σοβαρά την πορεία εξόδου της χώρας από την οικονομική ύφεση. 

Όπως διάβασα κάπου, ο πιο επίκαιρος και γοργά εξελισσόμενος εχθρός της δημοκρατίας είναι ο λαϊκισμός. Ο λαϊκισμός είναι ανίκητος. Όταν δε, υπάρχει συνδυασμός αριστερών, πριγκίπων κι επαναστατών σε όλα τα κομματικά και πολιτικά επίπεδα τότε πρέπει να ανησυχούμε σοβαρά… 

Δειτε Επισης

Στρατηγικοί στόχοι για την ενεργειακή μετάβαση της Κύπρου
Περιέργεια και διαφορετικότητα: Οι πυλώνες της καινοτομίας στον χώρο εργασίας
Πλοήγηση στο τελικό στάδιο συμμόρφωσης με την οδηγία NIS2
Ο εκτεταμένος αντίκτυπος της νέας οδηγίας για την εταιρική δέουσα επιμέλεια όσον αφορά την αειφόρο και βιώσιμη ανάπτυξη
Υλικά και αντικείμενα σε επαφή με τρόφιμα και η σημασία του ελέγχου τους
Αναπτύξεις σε περιβαλλοντικά ευαίσθητες περιοχές. Είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας;
Ρυθμιστικά διλήμματα: Η επίδραση των βραχυχρόνιων μισθώσεων στην τοπική οικονομία
Οι συνέπειες της ποινικοποίησης της αισχροκέρδειας
Ας μιλήσουμε ρεαλιστικά για ESG!
Γεωπολιτικοί κίνδυνοι και τράπεζες