Προς πώληση ‘ομαδοποιημένων’ δανείων

Την διαδικασία πώλησης ενυπόθηκων δανείων η οποία θα πρέπει να τεθεί σε ισχύ στην Κύπρο εντός του 2015 με βάση το Επικαιροποιημένο Μνημόνιο, ανέλυσε στο 10ο Real Estate Conference ο Δρ. Γιώργος Μούντης της εταιρείας Παροχής Επενδυτικών Υπηρεσιών Emergo Wealth.

Στην Κύπρο δεν υπάρχει ακόμα ολοκληρωμένο θεσμικό πλαίσιο τιτλοποίησης και πώλησης δανείων σε αντίθεση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπως στην Ελλάδα.

Για το σκοπό αυτό με βάση το τελευταίο Επικαιροποιημένο Μνημόνιο Συναντίληψης (Αύγουστος 2014), μέχρι τον ερχόμενο Νοέμβριο  πρέπει να συσταθεί ειδική ομάδα στην οποία θα συμμετέχουν οι αρμόδιοι φορείς με στόχο να αξιολογήσουν τα υφιστάμενα εμπόδια και τις απαιτούμενες νομοθετικές τροποποιήσεις ώστε να είναι δυνατή η πώληση υφιστάμενων δανείων και των εξασφαλίσεων τους με ελάχιστο κόστος συναλλαγής και χωρίς να χρειάζεται η συγκατάθεση του οφειλέτη.

Επιπλέον, με βάση το τελευταίο Επικαιροποιημένο Μνημόνιο, μέχρι τον Ιανουάριο του 2015 θα πρέπει να έχουν αρθεί τα όποια εμπόδια και θα πρέπει να ψηφιστούν οι απαιτούμενες νομοθεσίες. Ο Γ. Μούντης εκτίμησε πως λόγω της πολυπλοκότητας του θέματος θα δοθεί κάποια παράταση, ωστόσο, εντός του 2015 θα πρέπει η πώληση δανείων να είναι εφαρμόσιμη.

Οφέλη για τις Τράπεζες και την Οικονομία

Σύμφωνα με τον Δρ. Μούντη, τα Πιστωτικά Ιδρύματα θα έχουν σημαντικό όφελος από την πώληση δανείων αφού θα επιτύχουν απομόχλευση των χαρτοφυλακίων τους, μείωση των προβληματικών στοιχείων του ενεργητικού τους, αυξημένη ρευστότητα, εξασφαλίζοντας παράλληλα έσοδα από προμήθειες για τη διαχείριση των δανείων.

Οι δανειολήπτες και η κυπριακή οικονομία ευρύτερα, θα επωφεληθούν από τα αναμενόμενα οφέλη όπως χαμηλότερο κόστος κεφαλαίου, την μείωση των δανειστικών επιτοκίων καθώς και από την ευρύτερη κατανομή του κινδύνου. Παράλληλα, το μέτρο αυτό αναμένεται να προσελκύσει θεσμικούς επενδυτές, και πιο γενικά θα συμβάλει στην εξομάλυνση της κυπριακής οικονομίας.

Σύμφωνα με τον Business Development Director της Emergo Wealth, τα Πιστωτικά Ιδρύματα με την πώληση δανείων, απομακρύνουν κίνδυνους τους οποίους δεν είναι διατεθειμένα να αναλάβουν, βελτιώνοντας έτσι την κεφαλαιακή τους βάση και την ρευστότητα τους. Αντίθετα, υπάρχουν θεσμικοί επενδυτές όπως Τράπεζες, Ασφαλιστικές Εταιρείες, Χρηματοπιστωτικοί Οργανισμοί και Εξειδικευμένοι Οίκοι που είναι διατεθειμένοι να αναλάβουν το ρίσκο, με απώτερο στόχο σημαντική απόδοση μεσοπρόθεσμα ή και μακροπρόθεσμα.

Σύμφωνα με τον Γ. Μούντη, σε παρόμοιες περιπτώσεις στην Ευρώπη και στην Αμερική καταναλωτικά δάνεια που δεν εξυπηρετούνται πωλούνται σε ποσοστό 5-15% της αξίας τους. Ενυπόθηκα δάνεια (κυρίως οικιστικά) τα οποία εξυπηρετούνται πωλούνται στο 45-50% της αξίας τους ενώ ενυπόθηκα δάνεια (κυρίως εμπορικά) τα οποία δεν εξυπηρετούνται πωλούνται στο 30-45% της αξίας τους.

Ο πιο κάτω πίνακας δίδει παραδείγματα αγοράς δανείων από οργανισμούς: