Τις πρακτικές Δημητριάδη αποκαλύπτουν και οι NY Times

Σύμφωνα με τα πρακτικά  που διέρρευσαν πρόσφατα από τους N.Y. Times, επαληθεύεται  γι’ ακόμη μια φορά, ότι στο τέλος του 2012, με τις πρακτικές του τέως Διοικητή της  Κεντρικής Τράπεζας Κύπρου, διογκώθηκε η αξία των εξασφαλίσεων της Λαϊκής Τράπεζας προκειμένου να εμφανιστεί  βιώσιμη  και να κρατηθεί  έστω και στον ...αναπνευστήρα  για να συνεχίσει να παίρνει ρευστότητα μέσω του ΕLA. Όμως το ELA της Λαϊκής δεν έφτασε τα €9 δις στο τέλος του 2012, αλλά ήταν ήδη τόσο από τον Ιούνιο του 2012. Είναι από τότε που «διέρρεε εμπιστευτικά» ότι δεν υπήρχαν πλέον επαρκείς εγγυήσεις για να συνεχίσει να παρέχεται  ELA στην Λαϊκή Τράπεζα. Επιπλέον, είναι γνωστό, ότι η Λαϊκή από τον Ιούνιο του 2012 εκτός από τον ELA, χρειαζόταν και πρόσθετα κεφάλαια €2 δις περίπου για να είναι φερέγγυα.

Η πρακτική της παραποίησης των αριθμών, ξεκίνησε από τον Ιούνιο 2012 και τα παραποιημένα νούμερα παρουσιαστήκαν στην Κυπριακή Βουλή υποστηρίζοντας ότι η Λαϊκή ήταν φερέγγυα,  προκειμένου ο κ. Δημητριάδης  να πετύχει  ενίσχυση του κεφαλαίου της Λαϊκής κατά € 1.8 δις με εγγυήσεις του κράτους. Πως είναι δυνατόν να παρουσίασε στην Βουλή την Λαϊκή ως φερέγγυα και να εξασφάλισε έγκριση κεφαλαιακής ενίσχυσης  € 1,8 δις όταν ο δανεισμός ELA από την ΕΚΤ είχε ξεπεράσει ήδη τα € 9 δις;

Με  μια επιταγή από το κράτος  (χωρίς αντίκρισμα, αφού χρήματα δεν υπήρχαν), που εξασφάλισε κατόπιν παραπλάνησης  της Κυπριακής Βουλής και με δανεισμό από το ELA πέραν των € 9δις, που εξασφάλισε με διόγκωση των εγγυήσεων και παραπλάνηση της ΕΚΤ, ο τέως Διοικητής «βάφτισε» φερέγγυα την Λαϊκή και την έβαλε στον αναπνευστήρα.  Προκειμένου μάλιστα να  αποκρύψει  τις ενέργειες του και να μεταφέρει τις ευθύνες του και όλων όσων συμμετείχαν, «ξέχασε» την αφερέγγυα Λαϊκή  και «στόχος»  όλων  των  ενεργειών του ήταν  να οδήγηση και την Τράπεζα Κύπρου σε χρεωκοπία παρά το ότι ήταν φερέγγυα. Με το τρόπο αυτό θα περνούσε στο κόσμο ότι για όλα τα κακά ευθύνονται οι κακές τράπεζες και οι κακοί τραπεζίτες.

Στο τέλος Ιουνίου 2012, αμφισβήτησε δημόσια την φερεγγυότητα της Τράπεζας Κύπρου και της Διοίκησής της, δηλώνοντας ότι εξεπλάγην διότι οι ανάγκες της για κεφάλαια δεν ήταν τελικά  €200 εκ, αλλά € 400 εκ. Είχαν  προηγηθεί  τρεις διαδοχικές συναντήσεις του με την Διοίκηση της Τράπεζας Κύπρου και γνώριζε πολύ καλά όλα τα δεδομένα. Του ζητηθήκαν μάλιστα διευκρινήσεις για τον χειρισμό θεμάτων που επηρέαζαν το τελικό ποσό των κεφαλαιακών αναγκών, αλλά αντί  για απάντηση, μετά από λίγες μέρες έκανε τις  γνωστές δηλώσεις.  Σε μια πολύ κρίσιμη για τον τόπο και το τραπεζικό σύστημα  περίοδο, ο κ Δημητριάδης επέλεξε, παραμερίζοντας θεσμούς και ηθική, να συκοφαντεί  και να υποθάλπει  με κάθε τρόπο την Τράπεζα Κύπρου.

Είναι γνωστό σε όλους, ότι είχαν προηγηθεί πολλές δημόσιες τοποθετήσεις του, με τις οποίες αμφισβητούσε γενικότερα το Τραπεζικό Σύστημα της Κύπρου με αναφορές  σε «casino banking» κ.α.

Στις αρχές Ιουλίου κάλεσε τον Αντιπρόεδρο της Τράπεζας και του ζήτησε να φύγουν τα άτομα που μπορούσαν να σταθούν εμπόδιο στα σχεδία του και λίγο αργότερα ο ίδιος ο Διοικητής  αποδέχτηκε να παραμείνει στην θέση του ο Γενικός Ελεγκτής της Τράπεζας, αφού φαίνεται ότι πλέον, μέσα από «εκθέσεις κατά παραγγελία» θα εξυπηρετούσε τούς σκοπούς  του.

Έκτοτε ακολούθησε ένα ανελέητο σφυροκόπημα του τέως  Διοικητή προς την Τράπεζα Κύπρου με στόχο να την οδηγήσει στα γνωστά  αδιέξοδα τον Μάρτιο του 2013. Πολύ συνοπτικά αξίζει να σημειωθούν κάποιες από τις πρακτικές που χρησιμοποίησε προκειμένου να επιτύχει το σκοπό του:

1) Οι εκθέσεις της A&M και του Εσωτερικού Ελεγκτή της Τράπεζας Κύπρου, οι οποίες ήταν καθοδηγούμενες από τον ίδιο τον τέως Διοικητή, είχαν ως μόνη χρηστικότητα,  να πλήξουν την αξιοπιστία της Τράπεζαs Κύπρου  με τα μυθεύματα και τα ψεύδη που διέρρεε επιλεκτικά. Είναι ξεκάθαρο ότι με αυτό αποσκοπούσαν, να κατασυκοφαντήσουν και να διασύρουν την Τράπεζα Κύπρου. Τα ψέματα όμως έχουν κοντά πόδια.
Ο τέως  Διοικητής προσέλαβε την Α&Μ πληρώνοντας υπέρογκη αμοιβή και ποσοστά, όχι για  να ερευνήσει την Λαϊκή Τράπεζα η οποία δεν ήταν φερέγγυα, αλλά  προτίμησε να εξετάσει την επένδυση της Τράπεζας Κύπρου στην Banca Transylvania ύψους €58εκ. η οποία τελικά πωλήθηκε πρόσφατα έναντι €84εκ., δηλαδή με σημαντικό κέρδος. Η έκθεση αυτή της Α&Μ στάλθηκε στο Ανώτατο Δικαστήριο της Ρουμανίας ως τεκμήριο  με στόχο να καταδικαστεί η Τράπεζα Κύπρου και τα στελέχη της, αλλά οι προσπάθειες κάποιων πήγαν χαμένες αφού το Δικαστήριο απέρριψε τις κατηγορίες κρίνοντας την έκθεση ως αβάσιμη.
2) Η τεράστια διόγκωση των κεφαλαιακών αναγκών της Τράπεζας Κυπρου σε € 4 δις στις αρχές του 2013, από €400 εκατομμύρια που ήταν τον Ιούνιο του 2012, έγινε επίσης από τον ίδιο τον τέως Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας μέσω της κατευθυνόμενης  έκθεσης που ανέθεσε στην PIMCO και με τις παραμέτρους που ο ίδιος έδωσε.
3) Το ξεπούλημα των καταστημάτων της Τράπεζας Κύπρου στην Ελλάδα, κόστισε περισσότερα από €2 δις και αυτό ήταν η αιτία που για πρώτη φορά τα κεφάλαια της Τράπεζας έγιναν αρνητικά. Με τον τρόπο αυτό ο τέως Διοικητής πέτυχε το στόχο του και εξασκώντας το δικαίωμα που του παρείχε ο νόμος φόρτωσε το ELA της Λαϊκής στην Τράπεζα Κύπρου.

Μετά απ όλα αυτά και άλλα ακόμη  που δεν είναι του παρόντος,  εκείνο που παραμένει αναπάντητο στο μυαλό του κάθε έντιμου πολίτη, είναι γιατί η Κυβέρνηση συνεχίζει τον «στρουθοκαμηλισμό». Ποιες ευθύνες και ποιους θέλει να κρύψει και αποπροσανατολίζει τον λαό ψάχνοντας για «Ιφιγένειες»;