Συναισθηματική Νοημοσύνη: Tο "sine qua non" για ένα ηγέτη
06:47 - 27 Ιανουαρίου 2014
Μία από τις πρώτες ικανότητες που αποκτούμε στον επιχειρηματικό κόσμο είναι να διαχωρίζουμε τα συναισθήματα από τη λογική. Η δουλειά είναι δουλειά, οι αποφάσεις πρέπει να είναι αντικειμενικές και ρεαλιστικές και οι φιλίες μέσα στον εργασιακό χώρο δεν πρέπει να στρεβλώνουν την κριτική. Όντας σε αυτό το περιβάλλον για πάνω από μια δεκαετία, υποστηρίζω απόλυτα αυτή την αρχή. Ωστόσο, θέλω να τονίσω τη σημασία του να μπορείς να διατηρείς υψηλό επίπεδο συναισθηματικής νοημοσύνης. Αν κάποιος δεν είναι εξοικειωμένος με τον όρο «συναισθηματική νοημοσύνη», μπορεί να τον βρει κάπως περίεργο. Η συναισθηματική νοημοσύνη δεν έχει να κάνει με την κυριαρχία των συναισθημάτων πάνω στη λογική. Κατ’ ακρίβεια, είναι ακριβώς το αντίθετο. Είναι η ικανότητα να χρησιμοποιείς τα συναισθήματα ως ένα ισχυρό εργαλείο. Αν μπορείτε να αναγνωρίζετε τα συναισθήματά σας και τα συναισθήματα των γύρω σας, αυτό σημαίνει ότι έχετε συναισθηματική επίγνωση, και αν έχετε επίγνωση για τη διάθεση και την ατμόσφαιρα στην εταιρεία σας, τότε μπορείτε να γίνετε καλύτερος διευθυντής αντιμετωπίζοντας διάφορα εργασιακά θέματα πολύ πιο αποτελεσματικά.
Θα μπορούσα να επιλέξω να είμαι ένας πολύ παραδοσιακός τύπος αφεντικού - σκληρός και απρόσιτος. Θα μπορούσα να τιμωρώ και να μην ανταμείβω, να επιπλήττω και να μην επαινώ. Αλλά σε τι θα βοηθούσε αυτό; Φαίνεται ότι οι περισσότεροι συνδέουν τη νοημοσύνη με τα παραδοσιακά ηγετικά χαρακτηριστικά όπως τη μόρφωση και την αποφασιστικότητα, αλλά αυτό που δεν συνειδητοποιούν είναι ότι έχει να κάνει και με ιδιότητες όπως η συναισθηματική επίγνωση, η ενσυναίσθηση και οι κοινωνικές δεξιότητες. Μπορεί να είστε ο πιο έξυπνος άνθρωπος στον κόσμο, αλλά να μην είστε μεγάλος ηγέτης. Πώς μπορείτε να διαχειριστείτε τους υπαλλήλους σας και να χειριστείτε διάφορες καταστάσεις αποτελεσματικά, αν δεν αναγνωρίσετε πρώτα τα συναισθήματά τους; Δεν μπορείτε. Εάν είστε από τους διευθυντές που είναι συνεχώς απασχολημένοι μονο με τη δουλειά τους και όχι με τους ανθρώπους τους, αγνοώντας εντελώς το ηθικό και τη διάθεση τους, μάλλον δεν θα πετύχετε πολλά.
Η συναισθηματική νοημοσύνη είναι ένας όρος που κάποτε ήταν εντελώς άγνωστος και συχνά αγνοείται παντελώς, ειδικά στον εργασιακό χώρο, αλλά νομίζω ότι ήρθε η ώρα να ενσωματωθεί στον τρόπο με τον οποίο λειτουργούμε, αν θέλουμε να επιτύχουμε συγκεκριμένους στόχους. Για παράδειγμα, εάν ένας εργαζόμενος αισθάνεται δυσαρεστημένος ή νιώθει ότι δεν έχει κίνητρα, είτε αυτό οφείλεται σε ένα συγκεκριμένο πρόβλημα που προέκυψε είτε σε σύγκρουση με κάποιο συνάδελφο του, ο διευθυντής πρέπει να είναι σε θέση να το αντιληφθεί. Το αρνητικό συναίσθημα μπορεί να αναδύεται στην επιφάνεια μέσα από τη συμπεριφορά του εργαζομένου, την ποιότητα της εργασίας του, ακόμη και τις εκφράσεις του προσώπου του. Εάν μπορείτε να το ανιχνεύσετε και να δώσετε προσοχή σε αυτό, να προσπαθήσετε να φτάσετε στην πηγή του προβλήματος, να δείξετε κατανόηση και να διαβεβαιώσετε τον εργαζόμενο ότι θα βρεθεί μια λύση, αυτό θα σας κάνει πολύ καλύτερο διευθυντή. Το αποτέλεσμα θα είναι ένας πιο ευτυχισμένος υπάλληλος, ένα πιο θετικό περιβάλλον, καλύτερη ποιότητα δουλειάς, και σεβασμός και ευγνωμοσύνη ως αντάλλαγμα.
Η συναισθηματική νοημοσύνη είναι το ”sine qua non“ για ένα ηγέτη. Αν μπορείτε να αναγνωρίσετε τα συναισθήματα στους ανθρώπους, τόσο τα θετικά όσο και τα αρνητικά, και να τα χρησιμοποιήσετε για να πετύχετε συγκεκριμένους στόχους και μια πιο ικανοποιημένη ομάδα εργαζομένων, τότε να είστε σίγουροι ότι είστε εφοδιασμένοι με αυτές τις επιπλέον ιδιότητες που συνθέτουν ένα εξαιρετικό ηγέτη.
Σημείωση: Το περιεχόμενο αυτού του άρθρου περιλαμβάνει προσωπικές απόψεις και ιδέες και δεν θα πρέπει να ληφθούν ή να παρερμηνευθούν ως επενδυτική συμβουλή.