Η υπερβολική ανοχή δεν είναι πατριωτική πρακτική

Πρόσφατα επισκέφθηκε την Κύπρο αντιπροσωπεία του Ευρωκοινοβουλίου, για συζήτηση και έρευνα των δραστηριοτήτων της Τρόικα και των αποφάσεων της στην περίπτωση της αντιμετώπισης Οικονομικής Κρίσης στην πατρίδα μας.

Η αντιπροσωπεία συναντήθηκε με διάφορους θεσμούς, καθώς και άτομα για να συλλέξει όσον το δυνατό ολοκληρωμένες πληροφορίες στοιχεία και απόψεις.

Η αντιπροσωπεία των Ευρωβουλευτών συνάντησε και την Κοινοβουλευτική Επιτροπή Οικονομικών. Στην εν λόγω συνεδρία της Επιτροπής αυτής ο Πρόεδρος της Νικόλας Παπαδόπουλος ανέφερε ότι « και οι Κύπριοι διαχρονικά έκαμαν λάθη,  υπερβολές και διάφορες άλλες στρεβλώσεις , όμως πρέπει να τονισθούν, είπε  τα κάτωθι: Από την απομείωση των Ελληνικών Κρατικών Ομολόγων οι Τράπεζες μας ζήμιωσαν €4.8 δις και από καταναγκαστική πώληση των τραπεζών μας  στην Ελλάδα ζημίωσαν άλλα €3.5 δις.»

Ασφαλώς γνωρίζω αρκετά γεγονότα που επεσυνέβησαν στον τόπο μας και τα οποία ταρακούνησαν, ολόκληρο το οικοδόμημα της πατρίδας μας και φτωχοποίησαν τον λαό μας από την μια στιγμή στην άλλη. Από την πρόσφατη  αυτή αναφορά του Νικόλα Παπαδόπουλλου , κινητοποιήθηκε η ταλαιπωρημένη  λογική μου και ο ανήσυχος εσωτερικός μου κόσμος.

Θυμήθηκα τα λόγια του Νικόλαου Πλαστήρα, ότι «  όποιος βλέπει την πατρίδα του να καταστρέφεται και κάθεται αδρανής, είναι σαν να την καταστρέφει ο ίδιος».

Είναι παραδεκτό από όλους ότι εμείς οι Κύπριοι δώσαμε την μοναδική για τους ξένους ευκαιρία να μας υποδουλώσουν να μας τιμωρήσουν και να μας εκδικηθούν.

Η διαπλοκή και η διαφθορά που αναπτύχθηκε στην πατρίδα μας από την ίδρυση της   διάβρωσαν τα πάντα στο πέρασμα τους , με τραγικά για τον λαό μας αποτελέσματα . Κανένας δεν προσπάθησε πραγματικά να σταματήσει αυτή την καταραμένη  κοινωνική ηθική κατηφόρα και πανούκλα.

Αυτοκριτικά και δίκαια αναφέρω ότι πέραν όμως των δικών μας λαθών , πρέπει να παραδεχθούμε ότι κάποιοι άλλοι μας φόρτωσαν βαρύ φορτίο, το οποίο είναι πολύ δύσκολο να αντέξουμε και οι οποίοι βαρύνονται για τα δεινά του λαού μας.


Αναφέρομαι ασφαλώς  στην διαδικασία , ενέργειες και  απόφαση των Ευρωπαίων για απομείωση των Ελληνικών Κρατικών Ομολόγων και στην απόφαση για πώληση σε εξευτελιστικές τιμές των Κυπριακών Τραπεζών στην Ελλάδα, που κόστισαν στη Κύπρο μας δισεκατομμύρια ευρώ, υπέρογκα, απίστευτα  ποσά και για τα οποία ο λαός μας οδηγείται στη φτώχεια και την εξαθλίωση και κουβαλά συνεχώς τις ανασφάλειες και αβεβαιότητες του , τη ψυχική του αναστάτωση και τον αμέτρητο θυμό του.

Έχω την ταπεινή γνώμη ότι έστω και τώρα, το θέμα που αναφέρω πιο πάνω, πρέπει να ξανασυζητηθεί και με την Ελλάδα και με την Ευρωπαϊκή Ένωση και να παρθούν οι πιο σωστές  και υπεύθυνες αποφάσεις. Η μεγάλη αυτή αδικία πρέπει να αρθεί. Πρέπει να αποδοθεί δικαιοσύνη σ΄ένα λαό ο οποίος έφταιξε μεν όμως είναι δίκαιο και σωστό να αναλάβει το μερίδιο της δικής του ευθύνης και όχι των άλλων.

Σε συνδυασμό και με τα πιο πάνω γεγονότα, παρακολουθώ καθημερνά μια πρωτοφανή διαφημιστική επίθεση από τις Ελληνικές Τράπεζες που δραστηριοποιούνται στη Κύπρο. Ιδιαίτερα η μια από αυτές και η οποία αγόρασε σε εξευτελιστικές τιμές , κατόπιν απόφασης του Eurogroup, τις Κυπριακές Τράπεζες  στην Ελλάδα προσφέρει και την ελεημοσύνη της για τα  κοινωνικά ιατρεία της Κύπρου.

Οι Κυπριακές Τράπεζες, τα θύματα αυτών των πρωτοφανών αποφάσεων , προσπαθούν να επιβιώσουν, μέσα από τεράστιες δυσκολίες , προβλήματα και αγωνιώδεις προσπάθειες και να ξανακερδίσουν την εμπιστοσύνη του κόσμου και να κτίσουν ξανά την Κυπριακή Οικονομία και Κοινωνία.

Αναγνωρίζω τα διαχρονικά λάθη που διαπράξαμε ως Κύπριοι. Δεν συγχωρώ όμως την αδικία που έγινε στην πατρίδα μου.

Απαιτώ από αυτούς που διέπραξαν την αδικία και από αυτούς για τους οποίους η πατρίδα μας αδικήθηκε να επανορθώσουν τα τεράστια λάθη τους, που έγιναν με τις πρωτοφανείς , πρωτόγνωρες  χωρίς εμπειρίες αποφάσεις τους και οι οποίες στηρίχθηκαν στον δικό τους πανικό, ανασφάλεια, εκδικητικότητα και κατέστρεψαν ένα ολόκληρο λαό, μια ολόκληρη χώρα.

Πέραν από τις απαιτήσεις και διεκδικήσεις μας, για άρση οποιονδήποτε αδικιών και λανθασμένων αποφάσεων, όλοι μαζί ενωμένοι , σαν μια γροθιά , να επιστρατεύσουμε όλες τις ψυχικές , πνευματικές, αγωνιστικές μας δυνάμεις για ξεπέρασμα της μεγάλης αυτής κρίσης και της επανεκκίνησης της Κυπριακής Οικονομίας και της Κοινωνίας.

Η πατρίδα χρειάζεται τώρα κοντά της όλα τα παιδιά της, ιδιαίτερα τα αδιάφθορα , τα ικανά και δραστήρια , τα δυναμικά , τα αποφασιστικά και τα θαρραλέα . Χρειάζεται άτομα με αυτοπεποίθηση και όραμα. Οι τεράστιες ανάγκες της κρίσης και η κοινωνία απαιτούν συλλογική σοφία και ριζοσπαστική, αποτελεσματική και καινοτόμα προσπάθεια.


Είμαστε δεσμευμένοι να δώσουμε στον λαό μας ελπίδα και προοπτική για καλύτερες μέρες και να αφήσουμε πίσω μας τις κακές και τραγικές αυτές στιγμές και εμπειρίες.