«Μαρί»: Η απόφαση και το ‘κοινό περί δικαίου αίσθημα’

Πέρασαν δύο χρόνια από τη μαύρη εκείνη μέρα… 13 νεκροί και ανυπολόγιστες οικονομικές ζημιές ήταν τα αποτελέσματα της έκρηξης των εμπορευματοκιβωτίων που φυλάσσονταν στη ναυτική βάση «Ευάγγελος Φλωράκης» στο Μαρί. Τα πώς και τα γιατί – πολλά και έχουν συζητηθεί πολλάκις. Η ανείπωτη τραγωδία παρέλυσε κυριολεκτικά το κράτος και εξόργισε το λαό που για ακόμα μια φορά στην σύγχρονη ιστορία του, διαπιστώνει τη κακοδιοίκηση και την ανικανότητα των πολιτικών να διαχειριστούν σωστά ζητήματα μείζων σημασίας. Εντούτοις, τον πόνο, τη θλίψη και τον Γολγοθά που περνούν οι οικογένειες των θυμάτων, κανείς μας δεν μπορεί να τον νιώσει. Τους ανθρώπους τους, κανείς δε μπορεί να τους φέρει πίσω - το μόνο που ζήτησαν ήταν η απόδοση της δικαιοσύνης…

Δύο χρόνια μετά λοιπόν, η ώρα της κρίσης (;) έφτασε. Αξίζει να σημειωθεί ότι, αρχικά οι κατηγορούμενοι στην υπόθεση ήταν οκτώ. Ωστόσο απαλλάχτηκε, κατόπιν αιτήματος της Κατηγορούσας Αρχής, ο Συνταγματάρχης Γιώργος Γεωργιάδης, που κατέθεσε ως μάρτυρας κατηγορίας, αλλά και ανεστάλη η ποινική δίωξη του τέως Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς Πέτρου Τσαλικίδη. Σύμφωνα με την απόφαση του Κακουργιοδικείου,  ο τότε υπουργός Άμυνας Κώστας Παπακώστας, ο τότε διευθυντής της Πυροσβεστικής Ανδρέας Νικολάου, ο τότε αναπληρωτής διευθυντής της Πυροσβεστικής Χαράλαμπος Χαραλάμπους και ο τότε διοικητής της ΕΜΑΚ Ανδρέας Λοϊζίδης, κρίνονται προφυλακιστέοι. Αντίθετα, αθώοι κρίθηκαν ο πρώην Υπουργός Εξωτερικών Μάρκος Κυπριανού και ο τέως υπαρχηγός της Εθνικής Φρουράς Σάββας Αργυρού.

Το Κακουργιοδικείο αποφάσισε, ωστόσο η οργή των συγγενών δεν βρήκε τέλος. Οι συγγενείς των θυμάτων (και όχι μόνο) είναι πεπεισμένοι ότι η απόφαση του δικαστηρίου είναι ελλιπής, καθώς πιστεύουν ότι για την φονική έκρηξη ευθύνονται κι αλλά πρόσωπα, ενώ παράλληλα οι ποινές που ενδέχεται να απονεμηθούν είναι τουλάχιστον γελοίες – με εξαίρεση αυτή του κ. Παπακώστα. Αντλώντας δύναμη απ’ τα αγαπημένα τους πρόσωπα, οι συγγενείς των θυμάτων, μελετούν τα επόμενα τους βήματα μέσω της δικαστικής οδού ώστε να κλείσει η υπόθεση «Μαρί» με τον τρόπο που θεωρούν οι ίδιοι δίκαιο και σωστό. Πρέπει ωστόσο να επισημανθεί ότι, η απόφαση του Κακουργιοδικείου είναι η πρώτη που απονέμει τόσο βαριές κατηγορίες σε κρατικούς αξιωματούχους.

Στην αντίπερα όχθη, ο Γενικός Εισαγγελέας απορρίπτει το  ‘κοινό περί δικαίου αίσθημα’ κάνοντας λόγω για αναχρονιστικές αντιλήψεις, συμπληρώνοντας επίσης ότι, με βάση τη νομική κατάσταση των πραγμάτων «έχουμε κάνει στο ακέραιο το καθήκον μας». Μεγάλος ντόρος έχει γίνει εξάλλου και για την ασυλία του τέως ΠτΔ κ. Δημήτρη Χριστόφια. Ο νόμος καλύπτει τον Πρόεδρο της ΚΔ για τυχόν αδικήματα που «διαπράττει» κατά τη διάρκεια της θητείας του μέσω της ασυλίας που του παρέχεται - εκτός και αν ο Πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου κρίνει ότι διεπράχθη αδίκημα ηθικής αισχρότητας από πλευράς ΠτΔ. «Κατά τη δική μου κρίση δεν έχει διαπράξει αδίκημα ηθικής αισχρότητας» δήλωσε ο κ. Κληρίδης. Πάραυτα το πόρισμα Πολύβιου, αποδίδει  τη κύρια ευθύνη στον τέως Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος προΐστατο του Κράτους και της Κυβέρνησης. «Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει τη μεγίστη ευθύνη για την ανεπάρκεια, την αμέλεια και την ολιγωρία που επιδείχθηκαν» σημειώνετε χαρακτηριστικά.

Η υπόθεση Μαρί συγκέντρωσε 280 μάρτυρες - αριθμός ρεκόρ για τα χρονικά της κυπριακής Δικαιοσύνης και απασχόλησε έντονα την πολιτική ζωή του τόπου. Τι και αν ο Γενικός Εισαγγελέας διαμήνυσε ότι  «κανείς δεν μπορεί να συμφωνεί με όλα», πολλά ερωτήματα προέκυψαν όσον αφορά την υπάρχουσα νομοθεσία και τυχόν ανάγκη για εκσυγχρονισμό της.

 O Φρίξος Νικολάου είναι φοιτητής Νομικής στο Πανεπιστήμιο του Sheffield, frixosnic@hotmail.com.

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο αντιπρoσωπεύουν το συγγραφέα και όχι την εκδοτική πολιτική του sigmalive.com