Ο μαζοχισμός των επιχειρηματιών
13:53 - 28 Ιουνίου 2013
Οι Κύπριοι επιχειρηματίες έχουν πολλά στο κεφάλι τους. Τις πωλήσεις, τις εισπράξεις, τις πληρωμές, την κρίση, το κράτος, το προσωπικό, τους ανταγωνιστές τους. Σκέφτονται συνεχώς για τις πωλήσεις που έπεσαν, τις εισπράξεις που καθυστερούν, τις πληρωμές που αναβάλλονται, το κράτος που δεν αντιδρά, το προσωπικό που φεύγει (ή δεν φεύγει), τους ανταγωνιστές που κτυπάνε αλύπητα. Όλο προβλήματα, το άγχος να στοιβάζετε, οι τράπεζες να απειλούν, και οι ίδιοι, να μην ξέρουν τι να κάνουν.
Οι περισσότεροι επιχειρηματίες ξέρουν με μεγάλη ακρίβεια ποια είναι τα προβλήματα τους και, μπορώ να πω με βεβαιότητα, ξέρουν και τις λύσεις για αυτά. Το ερώτημα είναι το ακόλουθο: αφού ξέρουν το πρόβλημα και τη λύση, γιατί δεν προχωρούν;
Μαζοχισμός. Ίσως βαθιά μέσα τους να τους αρέσει να βασανίζονται, να κλαίγονται, να τους αφήνουν απλήρωτους, να τους τρέχουν οι πιστωτές, με την κρυφή ελπίδα να αποτύχουν για να έχουν έτσι τη δικαιολογία έτοιμη και να αποποιηθούν την ευθύνη τους, τη καθυστέρηση στη λήψη αποφάσεων και μέτρων, την υπερβολική καλοσύνη, το micromanagement, τις χάρες σε συγγενείς, κουμπάρους και “φίλους” συνεργάτες. Τα παραδείγματα είναι πολλά και βγάζουν μάτια αλλά δύο είναι τα καλύτερα.
Μαζοχισμός και πελάτες. Το κλασικότερο παράδειγμα. Αφήνουν τους πελάτες να τους χρωστούν και όταν βρίσκουν το θάρρος να πάρουν οι ίδιοι τηλέφωνο ένα μεγάλο πελάτη τους, αφού απέτυχαν τα λογιστήρια να συνεννοηθούν, το ζήτημα λύεται με τις γνωστές δικαιολογίες περί κρίσης και ένα τραπέζι με αμπελοπούλια. Οι δύο επιχειρηματίες κλαίγονται μαζί για την κατάσταση και υπόσχονται ό ένας στον άλλο καλύτερη συνεργασία στο μέλλον. Λύση: αν έχετε τόσο μεγάλους πελάτες με τεράστια υπόλοιπα και με μεγάλο ποσοστό επί των πωλήσεων σας, το να συνεχίζετε τη συνεργασία ξέροντας ότι θα σας πάρει από κάτω είναι μαζοχισμός για να μην πω βλακεία. Να έχετε το θάρρος να ζητήσετε τα οφειλόμενα όπως συμφωνήθηκαν έστω και αν αυτό μπορεί να χαλάσει μια φιλία. Αν είναι φίλος σας, πείτε του να πληρώσει αυτός το προσωπικό σας, την τράπεζα σας και τους προμηθευτές σας. Πρόσφατο παράδειγμα η μεγάλη υπεραγορά που φέσωσε τους πάντες, ακόμα και τις τράπεζες.
Μαζοχισμός και προσωπικό. Όχι το χειρότερο αλλά εξίσου διαδεδομένο πρόβλημα και παράδειγμα. Να βλέπει ο επιχειρηματίας το προσωπικό του να μην δουλεύει, να μην αποδίδει, και ό ίδιος να μην κάνει τίποτα ή να το παίρνει πολύ ελαφριά. Χρειάζεται θάρρος ένας επιχειρηματίας να καταλάβει το πρόβλημα και να το λύσει. Προσλαμβάνουν τις γυναίκες ή και τα παιδιά τους, συγγενείς προμηθευτών ή πελατών τους, άτομα με ωραία βιογραφικά αλλά χάλια μυαλό και θέληση και μετά δεν έχουν το θάρρος να τους πουν πολύ απλά “συγνώμη, δεν μου κάνεις, δεν βγαίνω, φεύγεις”. Κάποτε νοιάζονται περισσότερο για την εικόνα και τις διαπροσωπικές τους σχέσεις από τον πραγματικό στόχο τους: το κέρδος (μακροπρόθεσμα). Αν θέλετε να βοηθήσετε τον κόσμο να πάτε εθελοντής στην Αφρική. Οι επιχειρήσεις δεν είναι για διαγωνισμούς καλοσύνης, είναι για το κέρδος και πράγματι πρέπει να είστε σκληροί και πραγματιστές. Λύση: μάθετε να λέτε “συγνώμη, δεν μου κάνεις, δεν βγαίνω, φεύγεις”. Επαναλάβετε μπροστά στον καθρέφτη μέχρι να μάθετε να το λέτε χωρίς να σκύβετε το κεφάλι σαν να φταίτε εσείς. Πρόσφατο παράδειγμα η μεγάλη αεροπορική εταιρία όπου συζητούν για χρόνια όλοι με όλους για το πώς θα λύσουν τα προβλήματα τους, με τα χρέη να στοιβάζονται και τη λύση να έρχεται μάλλον με τον πιο απλό και φυσικό τρόπο. Το κλείσιμο της.
Οι επιχειρήσεις δεν προσφέρονται για διαγωνισμούς καλοσύνης και δημοτικότητας. Είναι μια αρένα όπου πολλές φορές οι καλοί τσαλαπατιούνται από τους δυναμικούς, οι αργοί από τους γρήγορους, οι έξυπνοι από τους πονηρούς, οι τυπικοί από τους παράτυπους.
Εσύ πόσο μαζοχιστής είσαι;