Οι ‘Κερδοφορίες’

Βγαίνοντας στην ελεύθερη αγορά, γρήγορα διαπιστώνει κάποιος ότι τα ακαδημαϊκά χρόνια, παρουσιάζουν θεωρητικές αρμονικές καταστάσεις, σαν παραμύθι ένα πράμα. Η πραγματικότητα είναι ότι ο συντονιστής στην ελεύθερη αγορά, είναι ο νομοθέτης, ο πολιτικός, και ο Τραπεζίτης. Γνωρίζουμε όλοι μας ότι επειδή το συμφέρον είναι χειροπιαστό, και κυμαίνεται γύρω από το κέρδος οι παραπάνω δρουν λαμβάνοντας υπόψη το κέρδος και το όφελος, είτε προσωπικό, είτε εταιρικό, είτε κομματικό. Τα συναισθήματα, ο ανθρώπινος παράγοντας, οι επιπτώσεις πάνω στους ανθρώπους, στην κοινωνία, και στο βιοτικό επίπεδο, είναι δυστυχώς δευτερεύοντα και έρχονται και εφαρμόζονται με μια άνοστη και παράφορη ωμή ομαλότητα, σπέρνοντας δυστυχία και μιζέρια. Ο ένας κύκλος κλείνει και ανοίγει ένας νέος, και όσοι χτυπήθηκαν περισσότερο μένουν εκεί στα συντρίμμια, οι μη έχοντες στον ήλιο μοίρα, κρέμονται στο έλεος της ελεημοσύνης, όσοι έχουν ψυχικά αποθέματα το παλεύουν για να αντεπεξέλθουν, και υπάρχουν φυσικά και οι διαχρονικά βολεμένοι, που είτε άμεσα είτε έμμεσα πάντα βολεύονται, και δεν κολλά πάνω τους τίποτα. Το ότι καμουφλάρεται η προσπάθεια κερδοφορίας και ωφελημάτων, είναι πλέον δεδομένο όπως επίσης είναι δεδομένο ότι για να πετύχει ο στόχος, που είναι ένας και μοναδικός, το κέρδος, χρειάζονται ενέργειες, και χρειάζονται και κάποιοι να ‘θυσιαστούν’ με την μεταφορική έννοια, για να επέλθει η κερδοφορία. Αυτά είναι τα κατάλοιπα της Κυπριακής Πραγματικότητας, και μόνον με μια επανάσταση ιδεών και μεθοδολογίας θα αλλάξει αυτή η αρρωστημένη νοοτροπία που δημιουργεί φούσκες, και καταστάσεις μη ανατρέψιμες. Αυτή τη φορά πρέπει να εφαρμοστεί η δικαιοσύνη και αυτό σημαίνει ότι είναι η πρώτη φορά στην ιστορία μας, που καλείται η Κυπριακή Δικαιοσύνη να τιμωρήσει τα βολεμένα κεφάλια που έκαναν κατάχρηση εξουσίας, και που εφάρμοσαν νομοθεσίες και αρχές για προσωπικό όφελος. Δεν απευθύνομαι σε γενικολογίες αλλά σε συγκεκριμένες ενέργειες που με συνοπτικές διαδικασίες μπορεί να αποδειχθεί αν κάποιος κερδοφόρησε χρησιμοποιώντας θεμιτά ή αθέμιτα μέσα. Η μια προσέγγιση επιβραβεύεται και η άλλη προσέγγιση πρέπει επιτέλους να τιμωρηθεί παραδειγματικά.

Η αγορά τραπεζικών υπαλλήλων είναι τεράστια στα Κυπριακά δεδομένα. Όπως παντού και πάντοτε υπάρχουν λογής προσωπικό από παραγωγικούς, σε λιγότερο παραγωγικούς, από θρασύς σε μετριόφρονες, από συνεπείς σε παντελώς ατίθασους. Ο καθένας έχει δικαίωμα να έχει όποιο χαρακτηριστικό του αρμόζει. Στα ΜΜΕ κυκλοφορούν φήμες για Τραπεζικούς Υπαλλήλους που έκαμαν κατάχρηση της θέσης τους για ιδία οφέλη, εξασφαλίζοντας δάνεια σε προσωπικό πλαίσιο χαμηλότοκα, βάζοντας προσωπικές εξασφαλίσεις, για συγκεκριμένους σκοπούς (άσχετο αν δεν τηρούσαν τον σκοπό για τον οποίο έπαιρναν τα δάνεια τα συγκεκριμένα). Αυτή η ενέργεια είναι νόμιμη ή παράνομη; Οι απόψεις διίστανται οπόταν καλό είναι περιπτώσεις σαν αυτές να έρθουν ενώπιον της δικαιοσύνης για να ξεκαθαρίσει αν αυτές οι πρακτικές της κατάχρησης εξουσίας είναι νόμιμες ή παράνομες. Ο λόγος που αναφέρω το παραπάνω είναι πολύ απλά για να σας μεταφέρω ένα υποθετικό παράδειγμα. Ένας Τραπεζικός αιτείται και παίρνει δάνειο 1 εκατομμυρίου ΕΥΡΟ, και έχει την εξασφάλιση για το ποσό αυτό με προσωπικές εγγυήσεις και πιθανόν υποθήκες, για σκοπούς ας πούμε ανάπτυξης με επιτόκιο 1% και μακροχρόνια περίοδο αποπληρωμής. Αυτός ο υπάλληλος, δεν προχωρεί την ανάπτυξη, δηλαδή δεν υλοποιεί τον σκοπό για τον οποίο δανείστηκε τα λεφτά αυτά, αλλά αντί αυτού τα καταθέτει σε άλλη Τράπεζα και κερδίζει επιτόκια 5% τον χρόνο. Άρα χωρίς ιδιαίτερο κόπο κερδίζει 4% τόκο τον χρόνο. Αν αυτήν την πρακτική την εφάρμοσαν πληθώρα τραπεζικών υπαλλήλων σημαίνει ότι δόθηκε στην αγορά ένα σημαντικό ποσό για αυτά τα δάνεια. Τι σημαίνει αυτό και τι επιπτώσεις έχει στην αγορά και στην πραγματική ανάπτυξη; Αν εγώ, ή εσύ θέλουμε να δανειστούμε από την Τράπεζα για την οποιαδήποτε επιχειρηματική ανάπτυξη ή για οποιονδήποτε λόγο, η Τράπεζα θα μου δώσει δάνειο αναλόγως της περίπτωσης με επιτόκιο από 6% το λιγότερο έως και 10%.  Δηλαδή έμμεσα, δημιουργείται το φαινόμενο πολιτών 2 κατηγοριών, αυτοί που έχουν πρόσβαση σε ευνοϊκές χρηματοδοτήσεις και αυτοί που δεν έχουν πρόσβαση σε ευνοϊκές χρηματοδοτήσεις. Μια κατηγορία πολιτών αναγκάζεται να δουλεύει πιο σκληρά ή να κλέβει (π.χ. μαύρο χρήμα), για να καλύπτει την ανεπάρκεια και την ανισότητα που επικρατεί στο οικονομικό κατεστημένο. Πιθανόν, αυτή η προσέγγιση να ισχύει και για πολιτικούς, πολιτικά κόμματα, όπως επίσης και επιχειρηματίες που έχουν πρόσβαση στα μεγάλα σαλόνια, και πιθανώς να είχαν την ευκαιρία να έχουν πρόσβαση σε χρηματοδοτήσεις υψηλού ρίσκου, και δανείστηκαν εκατομμύρια με ευνοϊκούς όρους για να κάνουν επιχειρηματικά ανοίγματα. Όταν κάποιοι πρέπει να δουλεύουν σκληρά για να καλύψουν την τρύπα που δημιουργείται στα επιτόκια από τις παραπάνω πρακτικές μπορεί να κατανοήσει κανείς τις συνέπειες αυτής της οικονομικής κακοδιαχείρισης.

Λόγω του ότι εμπλέκονται αρκετά διαπλεκόμενα συμφέροντα στην προσπάθεια κερδοφορίας, η νομοθεσία εφαρμόζεται αναλόγως με το ποιοι είναι από πίσω. Αν το απαιτήσει ο κόσμος και δοθεί έντονα η λαϊκή εντολή για αποκατάσταση της δικαιοσύνης και της κοινωνικής ισότητας, η πολιτεία οφείλει να εξετάσει την συγκεκριμένη πρακτική και οι βάσεις πρέπει να είναι απλές και ξεκάθαρες γιατί η πολιτεία πρέπει επιτέλους να ψάξει για πραγματικά στοιχεία όπως:
•    Σκοπός του δανείου, ποσό και εξασφάλιση
•    Τηρήθηκε ο σκοπός; Ναι ή όχι
•    Αν δεν τηρήθηκε που πήγαν τα λεφτά;
•    Αν ισχύει ότι κάποιος δανείστηκε χ ποσό με χαμηλό επιτόκιο, και τα κατάθεσε αλλού κερδίζοντας πιο ψηλό επιτόκιο αυτή η ενέργεια είναι νόμιμη ή παράνομη;

Αν είναι νόμιμη τότε όλοι πρέπει να έχουν δικαίωμα δανεισμού με χαμηλό επιτόκιο οπότε θα πρέπει να επέλθουν κυρώσεις στα Τραπεζικά Ιδρύματα που δάνειζαν στους απλούς πολίτες, επιχειρήσεις και νοικοκυριά, με ψηλά επιτόκια.

Αν είναι παράνομη τότε η Κυπριακή Δικαιοσύνη οφείλει να κάνει το χρέος της και να τιμωρήσει τις παράνομες αυτές πράξεις που πιθανόν να έβαλαν το λιθαράκι τους για την Οικονομική κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε σήμερα.

Κόμματα, πολιτικοί, και δικηγορικά γραφεία θα πρέπει επίσης να περάσουν από την παραπάνω διαδικασία και αν αποδειχθεί ότι κάποιοι έκαναν κατάχρηση της εξουσίας τους για να λάβουν προνομιακή μεταχείριση από τα Τραπεζικά Ιδρύματα να έρθουν ενώπιον της δικαιοσύνης.

Επίσης να γίνει έρευνα και στις επιχειρήσεις και αν αποδειχθεί ότι εταιρίες είχαν πρόσβαση σε μεγάλα ποσά χρηματοδότησης, και προέβησαν σε διάφορες αγορές καθαρά με κεφάλαια ξένα, χωρίς να κάνουν χρήση δικών τους κεφαλαίων να έρθουν και πάλι ενώπιον της δικαιοσύνης, τόσον αυτοί όσον και οι Τραπεζίτες που χειρίστηκαν τις υποθέσεις αυτές, και ας προσπαθήσει η Πολιτεία να αποδείξει αν αυτές οι πρακτικές είναι νόμιμες ή παράνομες ή αν αυτοί οι Τραπεζίτες είχαν οικονομικό όφελος και για αυτό τον λόγο εγκρίναν τα συγκεκριμένα δάνεια.

Η ίδια προσέγγιση μπορεί να εφαρμοστεί και στον τομέα γη. Είναι απαράδεκτο και αδιανόητο, να επικρατεί αυτή η διαχρονική μυστικοπάθεια όσον αφορά αποφάσεις για συγκεκριμένες περιοχές, όπως για παράδειγμα τα ανοίγματα νέων οδικών δικτύων. Μη διαφάνεια στον τομέα αυτό σημαίνει ότι αφαιρείται το δικαίωμα του κάθε ιδιοκτήτη της ίσης μεταχείρισης στην ιδιοκτησιακή του ιδιότητα. Καιρός τα ΜΜΕ να στρέψουν την έρευνα τους σε αυτόν τον τομέα και να βγάλουν στην επιφάνεια πώς είτε οι κτηματομεσίτες, είτε οι επαγγελματίες του κλάδου, είτε οι υπάλληλοι του Κτηματολογίου και Πολεοδομίας έκαμαν κατάχρηση εξουσίας και με δόλο εξαγόρασαν περιουσιακά στοιχεία, γη, ή περιουσία πολιτών με ψευδής παραστάσεις όσον αφορά την προοπτική που ανοίγεται σε συγκεκριμένες περιοχές.

Μόνον αν εφαρμοστεί η παραπάνω μέθοδος, θα επέλθει μια ικανοποίηση και ένα αίσθημα δικαιοσύνης στην Κυπριακή Κοινωνία, και καλείται το Κράτος να αποδείξει ότι επιτέλους οι νόμοι και οι αρχές είναι αυτά που μας κρατούν σαν χώρα. Η Κυπριακή Κοινωνία έχει ανάγκη από πολιτική που να στηρίζεται σε νόμους και αρχές, και όχι από κουμπαροκρατικές πολιτικές της μίζας και της προσωπικής κερδοφορίας. Αν είναι να συνεχίσουμε με το ίδιο τέμπο, τότε καλό είναι να σπουδάσουμε την τέχνη των διαπλεκόμενων συμφερόντων έτσι ώστε να έχει ο κάθε Κύπριος την δυναμική να ανταγωνίζεται στο ίδιο διεφθαρμένο χρηματοοικονομικοπολιτικό πλαίσιο, να κάνει συνεργασίες, και να επενδύει στο να ενδυναμώνει τις διασυνδέσεις του για ιδία οφέλη, αγνοώντας πλήρως την κοινωνική δομή και προοπτική.