Νορβηγικό Supermodel

Οι απόψεις διίστανται στο εσωτερικό αναφορικά με τον τρόπο διαχείρισης των φυσικών πόρων που σύντομα θα είναι η κορυφαία προτεραιότητα  της κυβέρνησης, αν θέλει να εργάζεται για την διασφάλιση της ευημερίας των πολιτών, με το πολύκροτο ‘Νορβηγικό μοντέλο’ να διακρίνεται στην λίστα των παραδειγμάτων προς μίμηση, αφού το επενδυτικό ταμείο πετρελαίου της χώρας λειτουργεί πλήρως ενσωματωμένο με τον κρατικό προϋπολογισμό με τις καθαρές χορηγήσεις στο ταμείο να αντανακλούν το συνολικό πλεόνασμα του προϋπολογισμού συμπεριλαμβανομένων των εσόδων από το πετρέλαιο. Η δημοσιονομική πολιτική ευθυγραμμίζεται στη λογική πως στο μακροπρόθεσμο, το διαρθρωτικό μη πετρελαϊκό έλλειμμα του προϋπολογισμού θα αντιστοιχεί στη πραγματική απόδοση του ταμείου που υπολογίζεται στο 4%.
 Το πετρελαϊκό ταμείο των 600 δισεκατομμυρίων τις Νορβηγίας  είναι πλέον ο δεύτερος μεγαλύτερος μέτοχος της Σουηδικής  αυτοκινητοβιομηχανίας VOLVO με ποσοστό 4,7%, και έχει ξεπεράσει την πολυδιαφημισμένη Αρχή Επενδύσεων του Αμπού Ντάμπι ως το μεγαλύτερο κρατικό επενδυτικό ταμείο στο κόσμο.
Η διαχείριση των πετρελαϊκών πόρων θα πρέπει να πραγματοποιείται με μια μακροπρόθεσμη προοπτική προς όφελος της νορβηγικής κοινωνίας στο σύνολό της. Εν προκειμένω, η διαχείριση των πόρων πρέπει να παρέχει έσοδα για τη χώρα και να συμβάλλει στην εξασφάλιση της ευημερίας, της απασχόλησης και της βελτίωση του περιβάλλοντος, καθώς και στην ενίσχυση του νορβηγικού εμπορίου και της βιομηχανικής ανάπτυξης, και την ίδια στιγμή να λαμβάνει δεόντως υπόψη τις περιφερειακές και τοπικές πολιτικές εκτιμήσεις, αλλά και άλλες δραστηριότητες - Νόμος 29 του Νοεμβρίου του  1996 Αρ. 72.
Βασισμένη στην κοινωνική ευημερία, η διαχείριση των πόρων στη Νορβηγία έχει νομικά κατοχυρωθεί, με καθοδηγητή τον Νόμο 29 του Νοεμβρίου του  1996 Αρ. 72 σχετικά με τις πετρελαϊκές εργασίες, ως αυτός τροποποιήθηκε από το 2011. Αποτελεί στέρεα βάση για την οικοδόμηση  ενός ισχυρού μοντέλου διαχείρισης, με μακροπρόθεσμη σταθερότητα  και ασφάλεια για το μέλλον της χώρας.
Προς συνάντηση των στόχων της, η Νορβηγία έθεσε εξ αρχής τις κατευθυντήριες γραμμές. Διαχείριση των πόρων  και σχετικές νομοθεσίες – Περί Πετρελαίου Νόμος 29 Αρ. 72 του 1996, Κανονισμοί για τον Περί Πετρελαίου Νόμο ως καθορίστηκαν με Βασιλικό διάταγμα το 1997 (Κανονισμοί Πετρελαίου), Τεχνικοί κανονισμοί και Κανονισμοί Ασφάλειας.
Η νομοθεσία περί Πετρελαίου απαιτεί πλήρη γνώση των εργασιών  με την υποχρεωτική καταχώρηση όλων το δεδομένων και υλικών στη Κυβέρνηση, ώστε να διασφαλίζεται ότι η πολιτεία θα λαμβάνει γνώση των γεωλογικών στοιχείων, ενισχύοντας έτσι την διαπραγματευτική της θέση με την ενδιαφερόμενη  βιομηχανία.
Επιπλέον, η νομοθεσία απαγορεύει την καύση του φυσικού αερίου και εναποθέτει την άδεια για παραγωγή πετρελαίου στη κρίση του Υπουργείου, η οποία διαρκεί από έξι μήνες μέχρι ένα χρόνο, όπως επίσης και η παραγωγή φυσικού αερίου χρειάζεται τέτοια άδεια, για να διασφαλιστεί ότι η κυβέρνηση


ελέγχει τον ρυθμό παραγωγής. Επιπρόσθετα, οποιαδήποτε εκχώρηση είναι δυνατή αφού πρώτα δοθεί η συγκατάθεση του Υπουργείου, ούτως  ώστε οι κατέχοντες την άδεια να ελέγχονται ανά πάσα στιγμή.
Η νομοθεσία για το πετρέλαιο έχει αναπτυχθεί επιτυχώς από το 1965 που δόθηκε το πρώτο Βασιλικό διάταγμα για το σκοπό αυτό. Εντεύθεν, ακολούθησε το Βασιλικό διάταγμα του 1972 και το 1985 η νομοθεσία για τις πετρελαϊκές εργασίες.  Το 1997 πέρασαν οι Κανονισμοί για το Πετρέλαιο και την 1η Σεπτεμβρίου 1995 εφαρμόστηκε στη Νορβηγία  η ευρωπαϊκή οδηγία για τις αδειοδοτήσεις. Ακολούθησε μια σειρά άλλων οδηγιών και νομοθετημάτων, που οδήγησαν στη καλύτερη δυνατή οργάνωση του πετρελαϊκού τομέα της Νορβηγίας.