PwC: Αισιόδοξοι οι CEOs στον ασφαλιστικό κλάδο

Σύμφωνα με την 16η Ετήσια Παγκόσμια Έρευνα της PwC, το 90% των CEOs στον ασφαλιστικό κλάδο αναμένει αύξηση των εσόδων τους μέσα στους επόμενους δώδεκα μήνες αλλά και στην επόμενη τριετία.

Ενώ εκφράζεται αισιοδοξία για τον κλάδο, οι πλείστοι θεωρούν αβέβαιες τις προοπτικές της οικονομίας γενικότερα, με μόλις το 15% των CEOs στον ασφαλιστικό κλάδο να πιστεύει ότι οι προοπτικές αυτές θα βελτιωθούν μέσα στους επόμενους δώδεκα μήνες. Το ένα τέταρτο σχεδόν αναμένει συρρίκνωση της οικονομίας. Το ποσοστό αυτό είναι ωστόσο πολύ μικρότερο σε σχέση με τις απαισιόδοξες προβλέψεις της περσινής χρονιάς, όταν οι μισοί σχεδόν συμμετέχοντες στην έρευνα ανέμεναν ότι τα χειρότερα έπονται.

Με δεδομένη την επιβράδυνση της ανάπτυξης στις ώριμες αγορές, πολλοί CEOs διαβλέπουν μεγαλύτερες προοπτικές στις αναδυόμενες αγορές της Νότιας Αμερικής, της Ασίας, της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής (SAAAME), όπου εξακολουθούν να υπάρχουν σημαντικά περιθώρια διείσδυσης. Τα τελευταία χρόνια, οι αγορές αυτές χαρακτηρίζονται από αυξημένη αστικοποίηση ενώ σημαντικά τμήματα του πληθυσμού ξεφεύγουν από τη φτώχεια και εισέρχονται στη μεσαία τάξη. Η Λατινική Αμερική βρίσκεται σήμερα στην κορυφή της λίστας των περιοχών, στις οποίες οι CEOs διαβλέπουν προοπτικές ανάπτυξης.

Τα σημερινά επιχειρηματικά μοντέλα στον ασφαλιστικό κλάδο
Ένας μεγάλος αριθμός CEOs του κλάδου έχει επικεντρώσει την προσοχή του στις άμεσες προκλήσεις που προκύπτουν από τα χαμηλά επιτόκια, στην επιβράδυνση της ζήτησης στις ώριμες αγορές και κατά συνέπεια στις πιέσεις στις τιμές των μετοχών. Παράλληλα, κανείς δεν έχει την πολυτέλεια να αγνοήσει τις διαρθρωτικές αλλαγές που διαγράφονται στον ορίζοντα όπως:

•    Οι διάφορες περιοχές του πλανήτη καταγράφουν διαφορετική πορεία ανάπτυξης
•    Απαιτήσεις των πελατών για προϊόντα που χαρακτηρίζονται από μεγαλύτερη διαφάνεια και προσβασιμότητα
•    Τεχνολογική επανάσταση στην ανάλυση κινδύνων και τον καθορισμό του προφίλ των πελατών
•    Ραγδαίες αλλαγές που θέτουν τα υφιστάμενα επιχειρηματικά μοντέλα σε κίνδυνο και
•    Αυξημένη απειλή από νεοεισερχόμενους που διεισδύουν σε κερδοφόρα τμήματα των εργασιών του κλάδου.

Ως εκ τούτου, τα σημερινά επιχειρηματικά μοντέλα βρίσκονται σε κίνδυνο. Οι ασφαλιστές που προσαρμόζονται αποτελεσματικά στα νέα δεδομένα θα υιοθετήσουν μια πελατοκεντρική προσέγγιση και θα διακρίνονται από αυξημένη ικανότητα για καινοτομία και πρωτοποριακές εργασίες. Θα είναι επίσης σε θέση να αναμένουν την αλλαγή – και όχι απλά να αντιδρούν εκ των υστέρων – ενώ θα διαθέτουν και την απαραίτητη ευστροφία ώστε να αξιοποιούν τάχιστα τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται. Οι επιχειρήσεις που δεν μπορούν να ανταποκριθούν διατρέχουν τον κίνδυνο να βρεθούν εκτός αγοράς, να μην μπορούν να ικανοποιήσουν τις προσδοκίες των πελατών τους και να απειλούνται από νεοεισερχόμενους στην αγορά.

Θέσεις εργασίας και αναζήτηση ταλαντούχου προσωπικού
Οι CEOs στον ασφαλιστικό κλάδο θεωρούν τη διαθεσιμότητα ταλαντούχου προσωπικού ως τη μεγαλύτερη απειλή για τις προοπτικές ανάπτυξής τους. Προκαλεί ωστόσο έκπληξη το γεγονός, ότι ποσοστό μικρότερο του 30% θεωρεί τη συμπλήρωση του κενού σε ό,τι αφορά το ταλαντούχο προσωπικό ως μια βασική προτεραιότητα για τις επενδύσεις τους.

Ο ανταγωνισμός σε συνάρτηση με την αμοιβή εξακολουθεί να παραμένει ισχυρός καθώς τα τρία σχεδόν τέταρτα των ηγετικών στελεχών του κλάδου πιστεύουν ότι πρέπει να προσφέρουν τα ίδια πακέτα αμοιβής που προσφέρουν οι ανταγωνιστικοί οργανισμοί, ώστε να είναι σε θέση να διατηρήσουν τα καλύτερα ταλέντα τους. Ωστόσο, η διατήρηση του συγκεκριμένου μοντέλου θα είναι δύσκολη υπόθεση, καθώς οι αποδόσεις εξακολουθούν να δέχονται πιέσεις, ενώ σε πολλές αγορές οι φορολογικές απαιτήσεις αυξάνονται.

Ανάκτηση της εμπιστοσύνης του κοινού
Το 55% των CEOs εκφράζει ανησυχία για την έλλειψη εμπιστοσύνης στον κλάδο, ποσοστό μεγαλύτερο από το αντίστοιχο του τραπεζικού κλάδου (54%) και των διαχειριστών περιουσιακών στοιχείων (44%). Η διατήρηση της επιτυχίας ενδέχεται να απαιτεί αλλαγή κουλτούρας, στα πλαίσια της προσπάθειας των ασφαλιστικών οργανισμών να ανακτήσουν την εμπιστοσύνη του κοινού. Πέραν του 60% των συμμετεχόντων στην έρευνα αναζητεί τρόπους ενδυνάμωσης της κουλτούρας ηθικής συμπεριφοράς. Εδώ περιλαμβάνεται ο καθορισμός των ορθών συμπεριφορών καθώς και μηχανισμοί ενδυνάμωσης όπως είναι οι αλλαγές στις πρακτικές πρόσληψης, στον οργανωτικό σχεδιασμό, στα προγράμματα ανάπτυξης, στη διαχείριση της απόδοσης και στην ανταμοιβή.