Η εξόρυξη πετρελαίου δεν έχει μόνο οικονομική διάσταση

Άραγε υπολόγισε κάποιος
από τους «σοφούς» μας,
τις συνέπειες ενός
ατυχήματος στη Μεσόγειο;

Πρόσφατα έχει αναφερθεί ότι στη θαλάσσια περιοχή νοτίως της Κύπρου πιθανολογούνται μεγάλα κοιτάσματα αργού πετρελαίου. Η ικανοποίηση στα πρόσωπα των «σοφών», αλλά και των συμπολιτών μας είναι έκδηλη με κύριο μέλημά μας τα μεγάλα χρηματικά ποσά που θα τσεπώσει η Κυπριακή Δημοκρατία απο την εμπορία αυτού του φυσικού και ανεκτίμητου πλούτου.
 
Για χάρη της ιστορίας, όμως, ας ανατρέξουμε σε κάποια πρόσφατα συναφή γεγονότα, σε μια θαλάσσια περιοχή στην οποία ήδη εκτελούνται παρόμοιου χαρακτήρα εργασίες εξόρυξης.

Στον Κόλπο του Μεξικό, στις 20 Απριλίου 2010, σημειώθηκε έκρηξη κατά τη διάρκεια των εργασιών εξόρυξης αργού πετρελαίου της British Petroleum (BP), του 3ου σε μέγεθος πετρελαϊκού κολοσσού στο κόσμο, με αξία 81 δις στερλίνες και του 1ου παγκοσμίως σε τεχνογνωσία και εμπειρία σε θέματα ενδοθαλάσσιας εξόρυξης αργού πετρελαίου. Έντεκα εργάτες βρήκαν τραγικό θάνατο, ενώ απο τις 20 Απριλίου μέχρι τις 19 Σεπτεμβρίου 2010, διέρρευσαν στη θαλάσσια περιοχή του Κόλπου συνολικά 4.9 εκατ. βαρέλια αργού πετρελαίου με κάλυψη περί των 10.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων (η έκταση της Κύπρου είναι 9,240 τετρ. χιλιόμετρα) και με τη θάλασσα να ξεβράζει ακατάπαυστα αργό πετρέλαιο κατά μήκος 790 χιλιομέτρων ακτογραμμής των πολιτειών Λουιζιάνα, Μισισίπι, Αλαμπάμα και Φλόριδα (η Κύπρος έχει ακτογραμμή 648 χιλιομέτρων).

Σε μιαν πρώτη προσπάθεια να περιοριστεί και να διασπαστεί η επιπλέουσα πετρελαιοκηλίδα, χρησιμοποιήθηκε το άκρως τοξικό και καρκινογόνο χημικό Corexit το οποίο, όπως αναφέρεται, αυξάνει την τοξικότητα του πετρελαίου κατά 50 φορές όπως επίσης και την διεισδυτικότητα των κηλίδων πετρελαίου που αγγίζουν την παραλία, απειλώντας όλους τους ζωντανούς οργανισμούς αλλά και τα υπόγεια υδροφόρα στρώματα.

Οι επιπτώσεις στην υγεία των χιλιάδων κατοίκων που εισέπνευσαν τον θαλάσσιο αέρα αναμεμειγμένο με τις αναθυμιάσεις απο τις τεράστιες κηλίδες, οι άμεσες οικονομικές επιπτώσεις στη τουριστική και αλιευτική βιομηχανία αλλά και οι επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον ήταν καταστροφικές.

Μελετώντας πιο προσεκτικά το συγκριμένο ατύχημα προκύπτουν τα εξής ερωτήματα:

    Πρώτα απ’ όλα, πριν καν υλοποιηθούν τέτοια έργα υποδομής στη περιοχή μας, κάποιοι έχουν το θράσος και την έπαρση να αυτοαποκαλούνται «σοφοί» και ειδήμονες για να μελετήσουν τα θέματα ενέργειας. Διερωτώμαι πόσο πιο «σοφοί» είναι οι κύριοι αυτοί απο τους «σοφούς» των ΗΠΑ και της BP του Απριλίου του 2010;

    Δεν είναι οι σοφοί παρόμοιας κοπής που έχουν παραδώσει στη γενιά μας μόνο τα 2/3 του νησιού μας; Δεν ήταν «σοφοί» αυτοί που είχαν τορπιλίσει την οικονομία του τόπου μέσω του Χρηματιστηρίου Αξιών Κύπρου; Δεν ήταν «σοφοί» αυτοί που είχαν διανοίξει κρατήρα τινάζοντας την ναυτική βάση στο Μαρί σπέρνοντας τον όλεθρο και την καταστροφή στον τόπο και τους πολίτες; Δεν είναι οι ίδιοι «σοφοί» που άφησαν τον τόπο να χρεοκοπήσει σπρώχνοντας τους πολίτες στην απελπισία;

    Με τα τόσα «κατορθώματα» τις πολιτικής ελίτ της Κύπρου και με βάση τα πιο πάνω, πόσο απομακρυσμένο μπορεί να θεωρείται ένα σενάριο πρόκλησης ενός παρόμοιου περιστατικού διαρροής;

    Σε περίπτωση ύπαρξης τέτοιας οικολογικής και κοινωνικοοικονομικής καταστροφής, ποια θα είναι τα διλήμματα των πολιτών που μοιράζονται μόλις 5,800 τετραγωνικά χιλιόμετρα και σε ποια απο τις επαρχίες μας θα μετακινήσουν τους πολίτες οι «σοφοί» μας;

    Έχει λάβει υπόψη κάποιος ότι η Μεσόγειος σαν κλειστή θάλασσα που είναι και ειδικά στην περιοχή της Κύπρου, πόσο πολλαπλασιαστικές θα είναι οι συνέπειες μιας τεράστιας πετρελαιοκηλίδας που δεν θα έχει διέξοδο;

    Με τόσα αποθέματα φυσικού αερίου, γιατί δεν αφήνονται τα αποθέματα πετρελαίου να τα εξορύξουν οι επόμενες γενιές όταν θα καταστεί ανάγκη;

    Δεν θα ήταν πιο «σοφό», πριν ληφθούν οποιεσδήποτε αποφάσεις που πιθανόν να καταστρέψουν τον τόπο, να κληθούν διεθνείς αναγνωρισμένοι οργανισμοί για να μας συμβουλεύσουν και να μας καθοδηγήσουν στο επίμαχο αυτό θέμα;

    Τα ερωτήματα είναι πολλά και οι απαντήσεις, όπως πάντα, λίγες. Κλείνω με μια φράση του Φιλανδού συγγραφέα Henrik Tikkanen: «Επειδή δεν σκεφτόμαστε τις μελλοντικές γενιές, δεν θα μας ξεχάσουν ποτέ».