Δεύτερη ευκαιρία

Παρά τα όσα έγιναν τον Μάρτιο και τους μήνες που ακολούθησαν, το οικονομικό μοντέλο της Κύπρου όχι μόνο δεν καταστράφηκε αλλά έχει τη δυνατότητα να αποκτήσει την πραγματική του σημασία ενδεχομένως για πρώτη φορά. Να καταστεί δηλαδή η Κύπρος ένα πραγματικό διεθνές κέντρο υπηρεσιών.

Μπορεί η εμπιστοσύνη στις κυπριακές τράπεζες να χάθηκε, μπορεί η εταιρική φορολογία να αυξήθηκε στο 12.5%, ωστόσο, τα πλεονεκτήματα είναι ακόμα εδώ.

Το 12.5% εξακολουθεί να είναι από τις χαμηλότερες φορολογίες στην Ευρώπη. Η επαγγελματικότητα είναι εδώ και οι συμβάσεις αποφυγής της διπλής φορολογίας συνεχίζουν να υφίστανται. Ειδικά η συμφωνία με την Ρωσία είναι το σημαντικότερο όπλο για τον τομέα των υπηρεσιών. Ο εκ των ιδρυτών και μετόχων της Uniastrum Bank George Piskov δήλωσε πρόσφατα στο InBusinessNews πως οι Ρώσοι θα συνεχίζουν να χρησιμοποιούν την Κύπρο για τις διεθνείς εργασίες τους λόγω ακριβώς αυτής της συμφωνίας. Εξέφρασε βέβαια επιφυλάξεις για το κατά πόσο θα εμπιστευτούν ξανά τις κυπριακές τράπεζες.

Προέβλεψε ωστόσο την κάθοδο ξένων τραπεζών για να εξυπηρετήσουν τους Ρώσους. Σ΄ αυτό ακριβώς το σημείο θα πρέπει να είναι και η επικέντρωση των αρμόδιων Αρχών. Να προσελκύσουν ξένες τράπεζες για να αναλάβουν την διεκπεραίωση των πράξεων μέσω Κύπρου. Κι αν θα μετατραπούν οι κυπριακές τράπεζες σε ταμιευτήρια, δεν πειράζει. Άλλωστε, η προσπάθεια κατάκτησης του κόσμου απέτυχε παταγωδώς και τη νύφη την πληρώνουμε όλοι μας.

Αυτό οδήγησε και στην εκτίναξη των επιτοκίων, τα οποία ακόμα σκοτωνόμαστε να μειώσουμε. 

Την παρουσία των Ρώσων επιβεβαιώνει και η πρόσφατη επένδυση στο ξενοδοχείο Le Meridien με άλλες παρόμοιες να είναι στα σκαριά.

Οι ξένες εταιρείες είναι εδώ, η τεχνογνωσία είναι εδώ, και η τρόικα είναι εδώ. Το κλειδί είναι η πιστή εφαρμογή του μνημονίου αλλά κυρίως και ταυτόχρονα και η αλλαγή νοοτροπίας του κυπριακού κατεστημένου.
Έχουμε μέχρι το 2016 να μάθουμε να λειτουργούμε σε νέα πλαίσια και δεν πρέπει αυτή η ευκαιρία να πάει χαμένη. Περιπτώσεις όπως η πρόσφατη με την Ινδία και την τοποθέτηση στη μαύρη λίστα είναι ανεπίτρεπτες.

Αν τα οργανωμένα σύνολα λογιστών και δικηγόρων θέλουν να καυχιούνται για τα μέλη τους και τους κανονισμούς τους, θα πρέπει να σπάσουν τον κύκλο σιωπής και να προχωρήσουν σε διαγραφές και καταγγελίες. Αλλιώς να κλείσουν το μαγαζί και να στείλουν και άλλα στελέχη τους στη ξενιτιά όπου προφανώς κάτι λειτουργεί πιο σωστά.  

Κάτι αντίστοιχο πρέπει να γίνει και σε άλλους καίριους τομείς με πρώτο και καλύτερο τα ακίνητα. Ανακαλύψαμε τους Κινέζους και νομίσαμε ανακαλύψαμε την ταχινόπιτα. Δυστυχώς κι εδώ δεν ξεκινήσαμε καθόλου καλά. Ο καθένας για τον εαυτό του και όποιος ξεγελάσει περισσότερο τον Κινέζο είναι ο καλύτερος. Ολόκληρη η υφήλιος οργανώνεται για να προσελκύσει κατοίκους της χώρας με τους περισσότερους εκατομμυριούχους στον κόσμο κι εμείς με 50χιλ. παραθεριστικά ακίνητα αδιάθετα λειτουργούμε με τη νοοτροπία «αν πληρώσει 30χιλ. περισσότερα ο Κινέζος τι θα πάθει;». Σας διαβεβαιώνω πως ο Κινέζος τίποτα δεν θα πάθει. Άλλοι θα τραβούν τα μαλλιά τους. Σύμφωνα με έρευνα της Knight Frank, οι Κινέζοι είναι οι μεγαλύτεροι επενδυτές σε ακίνητα πολυτελείας σήμερα. Δαπανούν μέχρι και $2.8εκ. για ένα τριάρι στο Λονδίνο ή στη Νέα Υόρκη. Αν αυτούς τους Κινέζους θέλουμε, τότε ας ανέβουμε επίπεδο. Αλλιώς θα έχουμε τα ίδια με τους Εγγλέζους και με τους Ρώσους. Κι αν το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού, τότε τι πει κανείς για το τρις εξαμαρτείν.

Αντίστοιχη συμπεριφορά πρέπει να αλλάξει και στον τουριστικό τομέα. Γαρίδες 20 ευρώ, prawns 50 euros, τέλος.

Αν καταφέρουμε να εφαρμόσουμε το μνημόνιο, να αντεπεξέλθουμε στο κούρεμα, να ανακτήσουμε την εμπιστοσύνη των αγορών και τελικά χάσουμε το παιχνίδι λόγω της αρρωστημένης νοοτροπίας μερικών τότε είμαστε άξιοι της μοίρας, μας.