Ο Τζερόνιμο κι οι άλλοι αρχηγοί

Μία φορά κι ένα καιρό

Κάθισαν οι πάνσοφοι, παν-μέγιστοι πολιτικοί αρχηγοί και αποφάσισαν να βοηθήσουν τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού τώρα που έρχονται Χριστούγεννα . Μα πώς να το κάνουν που δεν έχουν μία;
Ο μεγάλος αρχηγός (μικρός σε ποσοστά) Τζερόνιμο Γιαννάκης Ομήρου εισηγήθηκε να αποκόψουν μέρος του 13ου μισθού των δημοσίων υπαλλήλων. Και μετά άρχισαν να μαλώνουν σε ποιον θα δώσουν αυτά τα 5-6εκ. ευρώ που θα μαζευτούν.
Αποφάσισαν επίσης να προχωρήσουν σε μελέτη για οροφή ή και αποκοπές στους μισθούς.

Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

Δεν σκέφτηκαν οι μεγάλοι αρχηγοί -τα τελευταία 50 χρόνια- πως θα έπρεπε να είναι πάντα έτοιμοι να στηρίξουν κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες τους ανθρώπους που μπορεί να πεινάσουν ή να έχουν ανάγκη. Δεν σκέφτηκαν να διαχειριστούν σωστά την περιουσία αυτού του κράτους οι οποία ανήκει και σ’ αυτούς τους φτωχούς ανθρώπους οι οποίοι είναι οι τελευταίοι που ευθύνονται.

Ακόμα και σήμερα, δεν σκέφτηκαν ότι θα αποκόψουν εισοδήματα μισθωτών για να κάνουν τα ωραία τους. Φουαρταλλίκκια με ξένα λεφτά. Δεν σκέφτηκαν ότι και στους δημόσιους εδώ και τρία χρόνια γίνονται περικοπές. Και ας μην μας πουν ότι οι δημόσιοι πλήγηκαν λιγότερο από τον ιδιωτικό τομέα γιατί τα ωφελήματα και τους μισθούς που απολάμβαναν τόσο χρόνια οι δημόσιοι, οι μεγάλοι πολιτικοί αρχηγοί τα ενέκριναν. Πείτε μου ένα εργαζόμενο που θα του προσφέρουν κάτι και θα το αρνηθεί;

Αν θέλετε να στηρίξετε τις ευπαθείς ομάδες να ανοίξετε τα ταμεία των κομμάτων σας και να περικόψετε τον 13ο από τους κομματικούς. Να δωρίσετε τα επιδόματά σας για ένα χρόνο, να δείτε εκατομμύρια που θα μαζευτούν.

Να βάλετε μυαλό και να δουλέψετε έντιμα και νούσιμα και όχι ότι πελλάρα σκεφτείτε να την αραδιάζετε στις πολύ υψηλού επιπέδου συσκέψεις σας την ώρα που βουττάτε το κουλλουρούδιν στο τσάι.  

Οι μεγάλοι αρχηγοί δεν σκέφτηκαν επίσης πως αν περικόψουν μισθούς ή βάλουν οροφή θα αναγκάσουν όλους τους καταρτισμένους επιστήμονες και επιτυχημένα στελέχη να ψάξουν τη τύχη τους αλλού μειώνοντας το επίπεδο των υπηρεσιών τόσο του δημόσιου όσου και του ιδιωτικού τομέα.

Δεν σκέφτηκαν πως το μόνο που θα πετύχουν είναι να στείλουν ακόμα περισσότερους στη ξενιτιά, ενισχύοντας την τάση της εποχής και αποδυναμώνοντας το εργατικό δυναμικό της χώρας.

Δεν σκέφτηκαν πως παρά τα όσα έγιναν τους τελευταίους μήνες σ’ αυτόν τον τόπο, εξ υπαιτιότητάς τους, δεν έσπασε ούτε μύτη, δεν τους έριξαν ούτε ένα γιαούρτι, δεν τους έβρισαν ούτε μία φορά στο δρόμο.

Γενικώς, παρά τα όσα έγιναν τα τελευταία πενήντα χρόνια, εξακολουθούν να μην σκέφτονται.

ΥΓ: Ας με συγχωρέσει ο Μακαριότατος για την περιστασιακή χρήση της κυπριακής διαλέκτου αλλά ώρες-ώρες ταιρκάζει πολλά.