Η νομοθετική ρύθμιση για τα ενοίκια
13:49 - 01 Νοεμβρίου 2013
Η Βουλή ψήφισε την περασμένη βδομάδα νομοθεσία, σύμφωνα με την οποία μειώνονται κατά ένα ποσοστό αναγκαστικά κάποια ενοίκια. Σύμφωνα με το νόμο η μείωση αφορά τόσο γραπτές και προφορικές συμβάσεις όσο και ενοίκια που καλύπτονται από το ενοικιοστάσιο (θέσμιοι ενοικιαστές).
Η ρύθμιση αφορά και οικιστικά αλλά και εμπορικά ακίνητα.
Η μείωση των ενοικίων ξεκινά την πρώτη Νοεμβρίου και διαρκεί για ένα χρόνο, μέχρι 31/10/2014.
Όσον αφορά τα οικιστικά ακίνητα, η μείωση ανέρχεται σε 15% για ενοίκια μέχρι 300 ευρώ και 20% για ενοίκια πάνω από 300 ευρώ. Το μέγιστο ποσό μείωσης ανέρχεται στα 120 ευρώ το μήνα.
Για παράδειγμα, ένα διαμέρισμα που ενοικιάζεται 500 ευρώ θα έχει μείωση 85 ευρώ το μήνα. Το νέο ενοίκιο θα ανέρχεται στα 415 ευρώ.
Για εμπορικές ενοικιάσεις η μείωση ανέρχεται σε 15% για τα πρώτα 600 ευρώ και 20% πάνω από 600 ευρώ. Η μέγιστη μείωση για ενοίκια μέχρι 2000 ευρώ θα είναι 250 ευρώ το μήνα. Για ενοίκια άνω των 2000 ευρώ ισχύει η ίδια μείωση 20% με μέγιστο ποσό μείωσης τα 400 ευρώ το μήνα.
Η οποιαδήποτε μείωση ενοικίων αφορά μόνον τις ενοικιάσεις υποστατικών που έγιναν πριν την 1η Σεπτεμβρίου του 2012. Αν τους τελευταίους 24 μήνες, σύμφωνα πάντα με το νόμο, έγινε συμφωνία για μείωση του ενοικίου ή μη αύξηση με βάση τη σύμβαση ή το ενοικιοστάσιο, τότε το ποσοστό της μείωσης είναι μικρότερο (μπορεί να είναι και μηδενική η μείωση).
Αν ο ενοικιαστής οφείλει δύο ή περισσότερα ενοίκια, τότε δεν εφαρμόζονται οι πρόνοιες, εκτός εάν εξοφλήσει άμεσα τα οφειλόμενα. Πιστεύουμε ότι υπάρχουν πολλές αδυναμίες στον ψηφισθέντα νόμο. Κατ’ αρχήν η νομοθετική ρύθμιση θα προκαλέσει παρά να λύσει προβλήματα.
Οι μειώσεις δεν θα ωφελήσουν ουσιαστικά κανένα, ενώ σίγουρα συντείνουν στην αύξηση της αβεβαιότητας που ήδη υπάρχει στην αγορά.
Αρνητικό είναι και το γεγονός ότι μια νομοθεσία έρχεται να αναιρέσει τις πρόνοιες των ενοικιαστηρίων συμβολαίων.
Αν πράγματι ο στόχος της νομοθεσίας ήταν η εφαρμογή μιας κοινωνικής πολιτικής, έπρεπε το κράτος να επιχορηγήσει τα ενοίκια και όχι να αφαιρεί εισοδήματα από μια τάξη όπως είναι οι ιδιοκτήτες που σε πολλές περιπτώσεις με τα σημερινά δεδομένα, μπορεί και να βρίσκεται σε χειρότερη οικονομική κατάσταση από τους ενοικιαστές.
Σε τελευταία ανάλυση, σε συνδυασμό και με το φόρο ακίνητης ιδιοκτησίας που δεκαπλασιάστηκε, αλλά και τις άλλες επιβαρύνσεις που υπάρχουν, τίθεται μια ταφόπλακα σ’ ένα ήδη τομέα με πολλά προβλήματα, αφού αντί να τη βοηθούμε το φορτώνουμε και με άλλες υποχρεώσεις.