PwC: Συρρίκνωση μισθολογικού χάσματος σε αναδυόμενες αγορές

Σύμφωνα με νέα ανάλυση που δημοσίευσε η PwC, το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των προηγμένων και των αναδυόμενων οικονομιών, όπως είναι η Κίνα, η Ινδία και οι Φιλιππίνες, θα συρρικνωθεί σημαντικά μέχρι το 2030.

Η Ινδία και οι Φιλιππίνες παραμένουν στα χαμηλότερα επίπεδα σε ό,τι αφορά τις προβλέψεις για τους μισθούς σε σχετικούς όρους, ωστόσο οι μισθοί στην Ινδία ενδέχεται να υπερτετραπλασιαστούν την υπό εξέταση περίοδο σε όρους πραγματικών δολαρίων, ενώ στις Φιλιππίνες θα υπερτριπλασιαστούν. Οι πραγματικοί μισθοί στο Ηνωμένο Βασίλειο και στις ΗΠΑ προβλέπεται να αυξηθούν την ίδια περίοδο κατά ένα μόλις τρίτο, παραμένοντας σε παρόμοια μεταξύ τους επίπεδα.

Μεγαλύτερη εντύπωση προκαλεί η ουσιαστική συρρίκνωση του μισθολογικού χάσματος μέχρι το 2030. Ο μέσος μηνιαίος μισθός στην Ινδία είναι σήμερα περίπου 25 φορές μικρότερος από τον αντίστοιχο του Ηνωμένου Βασιλείου ενώ, μέχρι το 2030 πιθανόν να είναι μόνο 7,5 φορές μικρότερος. Ο μέσος μισθός στις ΗΠΑ είναι σήμερα 7,5 φορές υψηλότερος σε σύγκριση με το Μεξικό, αλλά μέχρι το 2030 το χάσμα μπορεί να μειωθεί σε κάτω από 4 φορές. Την ίδια περίοδο, ο μέσος μηνιαίος μισθός στην Κίνα ενδέχεται να αυξηθεί στο μισό περίπου του αντίστοιχου μισθού στην Ισπανία.

Ο John Hawksworth, ανώτερος οικονομολόγος της PwC, δηλώνει ότι «ενώ τέτοιου είδους προβλέψεις χαρακτηρίζονται από μεγάλη αβεβαιότητα, η κατεύθυνση της αλλαγής είναι σαφής. Τα μεγάλα πλεονεκτήματα που προσφέρουν σήμερα πολλές αναδυόμενες οικονομίες όσον αφορά στους μισθούς θα συρρικνωθούν, καθώς τα επίπεδα παραγωγικότητάς τους θα πλησιάζουν αυτά των προηγμένων οικονομιών και, ως εκ τούτου, θα αυξάνονται οι πραγματικές συναλλαγματικές ισοτιμίες». Επίσης, «χώρες όπως η Τουρκία, η Πολωνία, η Κίνα και το Μεξικό θα αποκτήσουν συνεπώς μεγαλύτερη αξία ως καταναλωτικές αγορές, ενώ η παραγωγή με χαμηλό κόστος ενδέχεται να μετακινηθεί σε άλλες χώρες όπως οι Φιλιππίνες. Η Ινδία μπορεί να αποκομίσει όφελος από τη μετακίνηση αυτή, με την προϋπόθεση ότι η υποδομή της και τα επίπεδα μόρφωσης των γυναικών θα βελτιωθούν ενώ θα μειωθεί η γραφειοκρατία.»

Οι τάσεις αυτές εμπερικλείουν πιθανές επιπτώσεις για την επιχειρηματική στρατηγική όπως:

1. Επιστροφή των εργασιών μεταποίησης ή υπηρεσιών πίσω στις ΗΠΑ - μια τάση που άρχισε ήδη να καταγράφεται - ή μετακίνησή τους σε φθηνότερες τοποθεσίες.

2. Με τη μείωση των σημαντικών πλεονεκτημάτων σε ό,τι αφορά το κόστος, οι εταιρείες μετακινούνται σε τοποθεσίες που είναι ίσως πιο ακριβές αλλά βρίσκονται πιο κοντά στην έδρα τους, αποκτώντας έτσι μεγαλύτερο έλεγχο στις αλυσίδες προμήθειας, ώστε να ανταποκρίνονται πιο αποτελεσματικά στις μεταβαλλόμενες ανάγκες των πελατών.

3. Οικονομίες μεσαίων εισοδημάτων όπως η Τουρκία, η Πολωνία και η Κίνα αρχίζουν να μετακινούν τις εργασίες τους σε σχετικά φθηνότερες οικονομίες όπως είναι το Βιετνάμ, η Ινδία και οι Φιλιππίνες.

4. Δυτικές επιχειρήσεις που έχουν μεταφέρει τις δραστηριότητες τους εκτός έδρας (στην Ινδία και στην Κίνα για παράδειγμα) αναδιαρθρώνουν τις εργασίες τους ώστε να πωλούν αγαθά και υπηρεσίες στους όλο και πιο εύπορους τοπικούς πληθυσμούς.

Ο Michael Rendell, συνέταιρος και επικεφαλής παγκόσμιων υπηρεσιών ανθρώπινου δυναμικού της PwC, αναφέρει ότι «οι αλλαγές είναι συνεχείς και στα επόμενα χρόνια θα είναι ακόμη πιο έντονες. Οι εταιρείες που προβαίνουν στους κατάλληλους σχεδιασμούς σήμερα θα αποκομίσουν σημαντικά πλεονεκτήματα, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά το κόστος του ανθρώπινου δυναμικού. Αναπόφευκτα, οι κλάδοι της μεταποίησης και των υπηρεσιών θα διαφοροποιηθούν καθώς μεταβάλλεται η βάση του κόστους, ενώ παράλληλα θα υπάρξουν νικητές και ηττημένοι. Οι κυβερνήσεις, οι ρυθμιστικές αρχές και οι επιχειρηματικές κοινότητες πρέπει να είναι έτοιμες για τη μετακίνηση αυτή.»