Η αγορά δεν σηκώνει παλικαρισμούς

Πέρασε και ο νόμος για μείωση των ενοικίων. Παρά τις αντιδράσεις και τις διαμαρτυρίες αρκετών φορέων του τομέα των ακινήτων, η βουλή εν τη σοφία της ενέκρινε κι αυτήν τη νομοθεσία έστω κι αν κριθεί σύντομα αντισυνταγματική, έστω κι αν αναπεμφθεί από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Οι βουλευτές λοιπόν ψήφισαν ως εξής:

Για οικιστικά υποστατικά προβλέπεται 15% μείωση για ενοίκια μέχρι 300 ευρώ και μείωση 20% για ενοίκια πάνω από 300 ευρώ. Η μέγιστη μείωση που μπορεί να επιβληθεί είναι της τάξης των 120 ευρώ.
Όσον αφορά στα εμπορικά υποστατικά, η μείωση του 15% ισχύει για ενοίκια ως 600 ευρώ, δηλαδή μείωση ως 90 ευρώ και η μείωση της τάξης του 20% για ενοίκια που υπερβαίνουν τα 600 ευρώ ως και 2.000 ευρώ, με ανώτερη μείωση τα 250 ευρώ.
Για 2.000 ευρώ ενοίκιο και άνω, για τα οποία ισχύει το 20%, μέγιστο ποσό μείωσης είναι 400 ευρώ. Ο νόμος καλύπτει συμβόλαια που υπογράφηκαν μέχρι την 1η Σεπτεμβρίου 2012.
Η απορία είναι η εξής: Πόσα συμβόλαια που υπογράφηκαν μέχρι την 1η Σεπτεμβρίου 2012 δεν τροποποιήθηκαν από τότε; Αφού υπάρχει πρόνοια στο νόμο ότι τυχόν αναπροσαρμογές συμβολαίων από εκείνη τη μέρα και μετά θα συμψηφιστούν, εκφράζουμε επιφυλάξεις πόσοι θα επωφεληθούν από αυτόν τον νόμο, όπως ήταν ο στόχος ΑΚΕΛ, ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, Οικολόγων.

Παραθέτουμε ένα από τα σημεία της FIABCI για το θέμα:

«Στα ενοίκια, όπως και σε άλλους τομείς της οικονομίας, εφαρμόζεται ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης. Ήδη αυτή τη στιγμή υπάρχουν χιλιάδες υποστατικά ξενοίκιαστα, με τους ιδιοκτήτες να είναι σε απόγνωση. Αν ιδιοκτήτης και ενοικιαστής δεν μπορέσουν να συμφωνήσουν στο μειωμένο ενοίκιο, ο ενοικιαστής μπορεί στην ανάγκη να βρει άλλο υποστατικό με χαμηλότερο ενοίκιο. Ήδη οι ιδιοκτήτες γνωρίζουν ότι υπάρχει πληθώρα κενών υποστατικών προς ενοικίαση και προ του κινδύνου να χάσουν τα ενοίκια –χωρίς ελπίδα νέας ενοικίασης– παίρνουν την κατάλληλη απόφαση, αφού σταθμίσουν οι ίδιοι και όχι ο νόμος, τις δικές τους ανάγκες».

Αν και η συγκεκριμένη αναφορά χρίζει συζήτησης, ειδικά στο σημείο εξεύρεσης άλλου υποστατικού (κυρίως εμπορικού), επί της ουσίας έτσι θα έπρεπε να έχουν τα πράγματα.

Δυστυχώς τους τελευταίους μήνες ο τομέας των ακινήτων έχει γίνει ο πιο ρευστός στην κυπριακή οικονομία. Χειρότερος και από τον τραπεζικό. Αύξηση ΦΠΑ, αύξηση κεφαλαιουχικών κερδών, αύξηση φόρου ακίνητης ιδιοκτησίας, πληρωμή φόρου και στους Δήμους και τώρα μείωση ενοικίων.

Αν οι βουλευτές μας ήθελαν να κάνουν τα παλικάρια όπως τον ένδοξο Μάρτιο του 2013, υπήρχαν πιο ριζοσπαστικοί και ενδεχομένως πιο ωφέλιμοι τρόποι.

Στην Ανδαλούσια για παράδειγμα πέρασε μία νομοθεσία που απαγορεύει τις εξώσεις σε περιπτώσεις μη εξυπηρετούμενων δανείων. Γιατί δεν έκαναν και οι βουλευτές μας κάτι ανάλογο; Να απαγορεύσουν τις εξώσεις.

Νομοθετικές ρυθμίσεις σε θέματα επιτοκίων, ενοικίων, τιμών το μόνο που προκαλούν είναι διαιώνιση της στρέβλωσης. Κάποιοι θα πρέπει να αντιληφθούν πως η κατάσταση δεν διορθώνεται έτσι. Ούτε από μέρα σε μέρα. Ας αποδεχθούν πως τα επόμενα χρόνια θα είναι δύσκολα και ας επικεντρωθούν στη δημιουργία μίας οικονομίας σε υγιείς βάσεις.

Αλήθεια, ο ΔΗΣΥ γιατί τήρησε, πάλι, αποχή μετά την ακόλουθη τοποθέτηση βουλευτή του: “Έντονες πλέον έχουν γίνει οι λέξεις «ενοικιάζεται, πωλείται για να μην πω και τη λέξη ξεπουλείται». Υποστήριξε δε, ότι στην συντριπτική τους πλειοψηφία τα ενοίκια έχουν ρυθμιστεί μεταξύ ενοικιαστών και ενοικιαζομένων. Αναφέρθηκε και σε πιθανά προβλήματα που θα δημιουργηθούν στην αγορά λόγω δανείων που μπορεί λόγω της μείωσης ενοικίων και της αδυναμίας αποπληρωμής τους να χαρακτηριστούν ως μη εξυπηρετούμενα”.