Economist: Τώρα αρχίζει η μεγάλη πρόκληση του κορωνοϊού

Όπως επισημαίνει ο «Economist», πολλές κυβερνήσεις προσπαθούν ακόμη να σταματήσουν τη νόσο Covid-19 που προκαλεί ο νέος ιός SARS-CoV-2, αλλά αντίθετα θα πρέπει να αρχίσουν να προετοιμάζουν τους πολίτες τους για την εξάπλωση του ιού. «Στη δημόσια υγεία η τιμιότητα αξίζει περισσότερο από την ελπίδα», όπως τονίζει το έγκριτο βρετανικό περιοδικό και καλεί τις κυβερνήσεις να συνειδητοποιήσουν τον τεράστιο όγκο δουλειάς που τις περιμένει.

Αν και αρκετά πράγματα για το νέο ιό είναι ακόμη άγνωστα, μια πρώτη εικόνα έχει πια διαμορφωθεί. Με βάση την κινεζική εμπειρία, τουλάχιστον το 80% των κρουσμάτων είναι ήπια, το 15% θα χρειαστούν νοσηλεία σε νοσοκομείο και σχεδόν το 5% εισαγωγή σε μονάδα εντατικής θεραπείας. Ο ιός -που πιθανώς μεταδίδεται ακόμη και από φορείς χωρίς συμπτώματα, διευκολύνοντας έτσι τη «σιωπηλή» εξάπλωσή του – φαίνεται να είναι πέντε έως δέκα φορές πιο φονικός από την εποχική γρίπη, η οποία σκοτώνει το 0,1% των ασθενών (έναν στους χίλιους). Αν αυτό όντως συμβεί, τότε -με δεδομένο ότι μπορεί να κολλήσει τον κορωνοϊό το 25% έως 70% του πληθυσμού κάθε χώρας- θα πρέπει να αναμένονται εκατομμύρια θάνατοι παγκοσμίως.

Αν η πανδημία -που πιθανώς θα κηρυχθεί από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ)- αποδειχθεί ανάλογη ενός κύματος σοβαρής γρίπης, τότε εκτιμάται μια μείωση κατά δύο μονάδες στο 1% της παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης μέσα στους επόμενους 12 μήνες. Αν όμως ο κορωνοϊός εξελιχθεί χειρότερα, τότε η παγκόσμια οικονομία θα εισέλθει σε ύφεση (αρνητικός ρυθμός ανάπτυξης). Η προοπτική αυτή τρομάζει τις αγορές, γι’ αυτό παντού τα χρηματιστήρια πέφτουν.

Η Κίνα, σύμφωνα με τον «Economist», στην αρχή απέκρυψε την εμφάνιση του ιού, ένα σοβαρό λάθος που του έδωσε χρόνο και χώρο να εδραιωθεί στην επαρχία Χουμπέι, όπου η θνησιμότητα έφθασε σχεδόν το 3%, έναντι μόνο 0,4% στην υπόλοιπη χώρα. Στη συνέχεια επιβλήθηκαν στη Γουχάν και ευρύτερα στη Χουμπέι τα μεγαλύτερα και πιο δρακόντεια μέτρα καραντίνας που έχουν ποτέ επιβληθεί στην ιστορία (αποκλεισμός πόλεων, υποχρεωτική παραμονή κατοίκων στα σπίτια, κλείσιμο εργοστασίων, διακοπή μέσων μαζικής μεταφοράς κ.α.), που -αν και επικρίθηκαν ως αυταρχικά- είχαν ως αποτέλεσμα να «φρενάρουν» την εξάπλωση της νόσου. Χωρίς αυτά τα μέτρα, η Κίνα πιθανώς θα θρηνούσε σήμερα δεκάδες χιλιάδες περισσότερα θύματα.

Αν και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) επαίνεσε την Κίνα, το κινεζικό μοντέλο δεν μπορεί να υιοθετηθεί από τον υπόλοιπο κόσμο, μεταξύ άλλων επειδή οι καραντίνες «βουλιάζουν» μια οικονομία. Επίσης λίγες δημοκρατίες θα ήταν πρόθυμες να παραγνωρίσουν τα ατομικά δικαιώματα των πολιτών τους με τον τρόπο της Κίνας, όπως επισημαίνουν τόσο ο «Economist», όσο και το εξίσου διεθνούς κύρους αμερικανικό περιοδικό «Foreign Affairs».

ΠΗΓΗ: fortunegreece.com