Επιχειρήσεις και Covid-19: Από το χάος στην πολυπλοκότητα

Η πανδημία προκάλεσε σοβαρά κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα σε όλο τον κόσμο, αναγκάζοντας πολλές επιχειρήσεις να προσαρμοστούν ή να αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο χρεοκοπίας και να αναγκαστούν να κλείσουν τις πόρτες τους.

Κοιτάζοντας προς το μέλλον, είναι βέβαιο ότι όλοι θα εργαζόμαστε και θα καταναλώνουμε διαφορετικά από ό,τι κάναμε πριν από την κρίση. Οποιαδήποτε προσπάθεια να διατηρηθεί η κατάσταση πριν από την πανδημία θα αποτύχει καθώς αυτή η νέα πραγματικότητα είναι εδώ για να μείνει. Οι εταιρείες και οι βιομηχανίες πρέπει να ανταποκριθούν στις τρέχουσες προκλήσεις βρίσκοντας νέες απαντήσεις σε νέα προβλήματα.

Ακολουθώντας τις τρεις κατευθυντήριες γραμμές για τη δημιουργία μιας προληπτικής κουλτούρας, την ενίσχυση της συνεργασίας και την αλλαγή νοοτροπίας, οι επιχειρήσεις θα είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες της πανδημίας ανακαλύπτοντας νέους τρόπους ανάπτυξης και κερδοφορίας.

Η άμεση ανάγκη είναι η εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου συνόλου πολιτικών για την ανακούφιση της αφερεγγυότητας και, όπου είναι απαραίτητο, η αποτροπή της πτώχευσης εταιρειών που θα είναι βιώσιμες μακροπρόθεσμα.

Στην Ευρώπη, αναπτύσσεται ραγδαία μια νέα κουλτούρα, που επικεντρώνεται στην πρόληψη και όχι στην αντίδραση, η οποία ενισχύθηκε περαιτέρω από προσαρμογή της ευρωπαϊκής οδηγίας για την αναδιάρθρωση 2019/1023 στις εθνικές νομοθεσίες των κρατών μελών έως τις 17 Ιουλίου 2021.

Τώρα περισσότερο από ποτέ, όλοι οι συμμετέχοντες στο επιχειρηματικό οικοσύστημα πρέπει να συνεργαστούν για να ευδοκιμήσουν και όχι μόνο να επιβιώσουν.

Πολλές επιχειρήσεις θα υποφέρουν σημαντικά λόγω της πανδημίας και θα χρειαστούν αποτελεσματικές λύσεις για να επιτρέψουν τη συνέχιση της δραστηριότητάς τους. Οι πελάτες θα περιμένουν από τους οικονομικούς τους συνεργάτες να είναι προληπτικοί και να προβλέπουν τις ανάγκες τους ως και στις μικρότερες λεπτομέρειες. Αναμένονται ταχύτερες και καλύτερες συμβουλές σε όλα τα κανάλια, ενώ ταυτόχρονα δημιουργείται μια νέα εποχή επικεντρωμένη στους πελάτες.

Στην περίπτωση των τραπεζών, αυτή φαίνεται να είναι μια εποχή αυξανόμενων μη εξυπηρετούμενων δανείων, που θα προσθέτουν στα ήδη υπάρχοντα. Οι δύσκολες εποχές καθιστούν τις τράπεζες να έχουν υποχρεωτικά πλήρη κατανόηση των πελατών τους, να αποκτήσουν βαθιά γνώση των αναγκών συγκεκριμένων τομέων και υπoκατηγοριών, αλλά και να αξιολογήσουν κάθε δανειολήπτη ξεχωριστά, καθώς τα επιχειρηματικά μοντέλα μπορεί να είναι πολύ διαφορετικά από μια εταιρεία σε μια άλλη εντός του ίδιου τομέα.

Αντί να επικεντρώνονται στους παραδοσιακούς τρόπους εξυπηρέτησης πελατών, οι τράπεζες θα μπορούσαν αντ 'αυτού να στοχεύουν να τους βοηθήσουν στα νευραλγικά σημεία τους, να διευκολύνουν τη συνέχιση των δραστηριοτήτων τους.

Μπορούν επίσης να εξετάσουν και άλλες υπηρεσίες, μερικές φορές ακόμη και συνεργασίες με άλλους ειδικούς στην αγορά, για να προσδιορίσουν τις κατάλληλες λύσεις και, ως εκ τούτου, να καλύψουν ένα ευρύτερο φάσμα αναγκών.

Στο ίδιο πλαίσιο, οι επαγγελματίες σε θέματα αφερεγγυότητας παγκοσμίως δεν ασχολούνται πλέον μόνο με το αποτέλεσμα μιας δήλωσης πτώχευσης.  Χρησιμοποιούν επίσης τη σημαντική επιχειρηματική τους εμπειρία και αποκτούν επαγγελματικές δεξιότητες ως σύμβουλοι εταιρειών ή τους χρηματοοικονομικούς τους εταίρους, προωθώντας μια προληπτική νοοτροπία που αποσκοπεί στην αποφυγή αφερεγγυότητας και συμβάλλει στη γενική ευημερία της οικονομίας. Εκπονούν σχέδια αναδιάρθρωσης επιχειρήσεων, βοηθούν τις εταιρείες στην υλοποίησή τους και παρέχουν συμβουλές εμπειρογνωμόνων σε χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, ενεργώντας ως σημαντικά στοιχεία σύνδεσης σε ήδη καθιερωμένες ή νέες επιχειρηματικές σχέσεις.

Στην Κύπρο, καθώς οι περισσότερες επιχειρήσεις είναι οικογενειακές, οι ιδιοκτήτες, φοβούμενοι το στίγμα της αποτυχίας, έχουν την τάση να υποστηρίζουν την επιχείρησή τους μέσω προσωπικού δανεισμού, κάτι που ισχύει και για τις μη βιώσιμες επιχειρήσεις, οι οποίες δεν θα πρέπει να διατηρούνται ζωντανές χωρίς πραγματική προοπτική να γίνει βιώσιμη αρκετά σύντομα.

Αυτή η νοοτροπία πρέπει να αλλάξει, λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχουν αρκετές λειτουργικές επιλογές αναδιάρθρωσης. Τα προληπτικά εργαλεία αναδιάρθρωσης, όπως το examinership, πρέπει να χρησιμοποιούνται συχνότερα, καθώς στοχεύουν στη διάσωση μιας βιώσιμης επιχείρησης μέσω της αναδιάρθρωσης του χρέους.

Για να είναι αποτελεσματικές τέτοιες διαδικασίες, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη και έγκαιρη  προσοχή στα σημάδια ταλαιπωρίας όχι μόνο από τους ιδιοκτήτες των επιχειρήσεων αλλά και από τους συνεργάτες τους. Με αυτόν τον τρόπο, θα μπορούσαν να υλοποιηθούν τα κατάλληλα σχέδια δράσης, διασφαλίζοντας τα συμφέροντα όλων των εμπλεκόμενων μερών.

Στη CITR, μια επιχείρηση θα είναι σε θέση να λάβει τα κατάλληλα εργαλεία για την ευημερία της, επωφελούμενη από την εκτεταμένη συνδυασμένη εμπειρία μας για περισσότερα από 20 χρόνια ως ειδικοί στην αναδιάρθρωση των επιχειρήσεων, καθώς και στη διαχείριση κινδύνου και κρίσεων.