Διάλογος για την αρχαία Ελλάδα στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας

Η αρχαία Ελλάδα ενέταξε στην παγκόσμια συζήτηση την προσωπικότητα, τον δημιουργό, τον άνθρωπο. Σε αντίθεση με τον αιγυπτιακό πολιτισμό, ο ελληνικός είναι ανθρωποκεντρικός, με άξονα, δηλαδή τον άνθρωπο και στα μέτρα του ανθρώπου. Είναι ακόμη ένας πολιτισμός διάφανος, ξεκάθαρος που όχι μόνο δεν «κρύβει», αλλά και τιμά τους δημιουργούς μεγάλων και αθάνατων έργων, σαν τον Παρθενώνα. Και επιπλέον είναι ένας πολιτισμός που καταλαμβάνει όλες τις εκφάνσεις των γραμμάτων και των τεχνών, έτσι ώστε όποιος θέλει να τον μελετήσει, θα πρέπει να έχει πολύπλευρα ενδιαφέροντα και ανοικτό μυαλό, χωρίς ιδεοληψίες και φανατισμούς. Τούτο ισχύει πολύ περισσότερο μάλιστα όταν ο μελετητής είναι και πανεπιστημιακός δάσκαλος, οπότε πρέπει, στο μέτρο του εφικτού, να έχει, ως παν-επιστήμων, ανοικτούς ορίζοντες για όλες τις επιστήμες και ιδίως για τις λεγόμενες ανθρωπιστικές, ώστε να μεταδίδει έτσι στους φοιτητές του καλλιέργεια πνεύματος και αξίες.

Αυτά και άλλα πολλά επισημάνθηκαν, συζητήθηκαν και αναλύθηκαν σε εκδήλωση με θέμα: «Διάλογος για την Αρχαία Ελλάδα», που διοργάνωσε η Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Λευκωσίας σ’ ένα κατάμεστο από κόσμο αμφιθέατρο, στις 9 Απριλίου, με αφορμή την έκδοση των βιβλίων «Το Αίνιγμα της Αρχαίας Ελλάδας» και «Το Πνεύμα της Αρχαίας Σπάρτης» (εκδόσεις «Φερενίκη»), του καθηγητή Ποινικών Επιστημών της Σχολής, Δρα Νέστορα Κουράκη. Σημειώνεται ότι την εκδήλωση και τον διάλογο με το κοινό συντόνισε ο Δρ. Χρήστος Παπαστυλιανός, Πρόεδρος του Τμήματος Νομικής του Πανεπιστημίου Λευκωσίας.

Όπως τόνισε χαρακτηριστικά στον χαιρετισμό του ο Καθηγητής Αχιλλεύς Κ. Αιμιλιανίδης, Κοσμήτορας της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Λευκωσίας, «Τα ερευνητικά ενδιαφέροντα του Καθηγητή Κουράκη επεκτείνονται όχι μόνο στις ποινικές επιστήμες, αλλά και σε άλλους κλάδους του δικαίου, τη φιλοσοφία, την ιστορία και την κοινωνιολογία. Σε μια εποχή που η υπέρμετρη εξειδίκευση περιορίζει τη δυνατότητα πολύ-επιστημονικών προσεγγίσεων και ολοκληρωμένης μελέτης του ερευνητικού αντικειμένου, κατά τρόπο που να οδηγεί σε διαφορετικές και πληρέστερες αναγνώσεις, ο Νέστορας Κουράκης μας υπενθυμίζει την υπεροχή του προτύπου του homo universalis, μέσα από την αρτιότητα του επιστημονικού και διδακτικού του έργου». Πρόσθεσε, μάλιστα, πως ο Καθηγητής Κουράκης είναι ένα είδος ακαδημαϊκού που δυστυχώς σταδιακά εκλείπει και που με τα δύο παρουσιαζόμενα βιβλία του μας δίνει τη δυνατότητα να «εισέλθουμε» σε διάλογο με θέμα την Αρχαία Ελλάδα. 
 

Για τα δύο βιβλία του Καθηγητή Κουράκη παρουσίασαν εισηγήσεις δύο από τους πλέον έγκριτους επιστήμονες στον τομέα τους. Συγκεκριμένα, για το βιβλίο «Το Αίνιγμα της Αρχαίας Ελλάδας», μίλησε ο Δρ. Κλείτος Ιωαννίδης, Καθηγητής Φιλοσοφίας και Αισθητικής, Ερευνητής και Πρόεδρος της Φιλοσοφικής Εταιρείας Κύπρου, ενώ το βιβλίο «Το Πνεύμα της Αρχαίας Σπάρτης», ανέλυσε στα κύρια σημεία του ο Δρ. Θεόδωρος Μαυρογιάννης, Καθηγητής Αρχαίας Ιστορίας, στο Πανεπιστήμιο Κύπρου.

Μετά τις δύο κεντρικές εισηγήσεις τον λόγο έλαβε ο Καθηγητής Κουράκης, ο οποίος αρχικά υπογράμμισε τη σημασία των ιδεωδών του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού για τον σύγχρονο άνθρωπο, εφόσον όμως κάποιος επιλέγει τα ιδεώδη αυτά ως πυξίδα ζωής και χωρίς διάθεση μιμητισμού ή προγονοπληξίας. Ως προς την ίδια την ουσία του αρχαιοελληνικού πολιτισμού, ο Καθηγητής Κουράκης σημείωσε ότι, πέρα από τα ίδια τα ιδεώδη του Κάλλους, της Αλήθειας, της Δημοκρατίας και της Αρετής, που μας κληροδότησαν οι αρχαίοι στους αντίστοιχους τομείς της τέχνης, της επιστήμης, της πολιτικής και της ηθικής, ιδιαίτερα χρήσιμη είναι σήμερα και η μεθοδολογία με την οποία διαμορφώθηκαν αυτά τα ιδεώδη. Συγκεκριμένα, με άξονα τον Άνθρωπο και την πορεία του προς το «ευ ζην», οι αρχαίοι Έλληνες βασίστηκαν στη λεγόμενη «εκλεκτική πληρότητα». Προσπάθησαν δηλαδή στον πολιτισμό τους να αξιοποιούν όλα τα δυνατά πλεονεκτήματα των αντίθετων καταστάσεων και επιλογών, δίνοντας βέβαια προβάδισμα στις πνευματικότερες από αυτές, αλλά μη παραμελώντας και την αξία των υλικών αγαθών και της ευμάρειας (καλοπέρασης), εφόσον όμως αυτά τελούν υπό τον έλεγχο του ορθού λόγου και εφόσον δεν οδηγούν έτσι σε υπερβολές και εξαρτήσεις. «Η εκλεκτική πληρότητα», τόνισε, μπορεί και σήμερα να είναι σημαντικό μεθοδολογικό εργαλείο στη ζωή μας, ώστε να πετυχαίνουμε κάθε φορά τα βέλτιστα αποτελέσματα, γεφυρώνοντας τις αντιθέσεις και αποδίδοντας σε κάθε τι την αξία που του αναλογεί».